Ik zou niet durven: iets ten nadele van de grondbeginselen van "passend onderwijs" schrijven! Ik bedoel: ieder kind recht op goed onderwijs- kinderen niet afschrijven maar kijken naar kansen- zo min mogelijk bureaucratie- verbeteren van de onderwijsmogelijkheden in regulieronderwijs enz. enz. Perfect!
Maar eh..... om de hele structuur die er nu is in één klap los te laten en dan te vragen aan samenwerkingsverbanden: "zet eens iets moois op", lijkt me ook niet bepaald effciënt. Ik kom "bij" veel vergaderingen. Als ik een vergadering instap, maakt het eigenlijk niet uit welke agenda-voor-de-vergadering ik uit mijn tas pak. De agendapunten zijn gelijk: scholing, indicatiestelling, verwijzing, individuele zorg, "profielen" (wat zijn dat toch?), maar vooral: financiën en beslissingsbevoegdheden.
Accenten worden er wel gelegd. Het ene samenwerkingsverband gelooft heilig in scholing van leraren. Het andere in het uitbouwen van tussenvoorzieningen. Weer een ander in criteria voor zorgtoewijzing. Tja, maar men zal toch met al deze onderwerpen te maken krijgen... Daarom zijn er ook samenwerkingsverbanden die gewoon "geld toewijzen", en... zoek het maar uit.
Gekke gedachte hoor, maar eh.....iets gezamenlijks bedenken, waar al deze elementen in zitten? Gezamenlijk is effectiever, effciënter en goedkoper. Zoiets als een "coöperatie"?
Vanuit die gezamenlijkheid haal je wat je dat jaar nodig hebt: scholing, of crisisinterventie of begeleiding of.... noem maar op. En dan ben je ook nog eigenaar van al dat moois! De boeren met melkkoeien (geen verwijzing naar leerlingen!) weten dit al jaren!
Het bekende wiel wordt op tientallen plaatsen weer uitgevonden en dat kost geld, mislukkingen, tijd, stress en .....
Ik voorspel, kijkend in mijn glazen onderwijsbol en een beetje nuchtere mentaliteit, dat na enkele jaren overal weer hetzelfde gepresteerd is: een systeem dat heel veel lijkt op het systeem van de buren "met nog een paar rafelrandjes". En juist die rafelrandjes, die er in het huidige systeem dus ook zijn, zullen weer zorgen voor nieuwe politieke activiteiten die de kwaliteit, die de leerling ervaart nou echt niet zal verbeteren. Terwijl die rafelrandjes juist door de buren gladgestreken hadden kunnen worden.
Hulde aan scholen en schoolbesturen die nu al afstand nemen van al dit geregel-over-hun-hoofd-heen en zelf hun plan trekken: Ik heb "dit en dit nodig in mijn school
(-bestuur)" en dat regel ik zelf wel, samen met anderen. En dan liefst nog vanuit een visie op onderwijs en leerlingzorg, luisterend naar hun kapitaal (de leraren) en hun klanten (ouders en leerlingen). Gebruikmakend van wat er nu al aan expertise is. Dat scheelt weer opbouwkosten en scholing en zo. Veeboeren, supermarkten, stevige banken... ze kunnen onderwijsmensen nog veel leren!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten