vrijdag 30 november 2012

Niet eens met LiA

Ik heb met verbazing de herziene nominatie van Ruard Ganzevoort voor de Dijsselbloemprijs gelezen. Ik ben voor veel besturen en scholen in het land werkzaam en spreek zeer regelmatig met leraren. Vooral in het voortgezet onderwijs kom ik veel vragen en ongerustheid tegen. Vaak koppelt men die gevoelens aan het doorgaan van Passend Onderwijs. Mijn taak is het o.a. om uit te leggen dat de toename van gedragsproblematiek op de scholen niet het gevolg is van de stelselwijziging. Of Passend Onderwijs een juist stelsel is om het hoofd te bieden aan die toename, hangt af van de invulling van de wetswijziging door de besturen en scholen.
Nog voordat de heer Ganzevoort zijn motie indiende, is er vanuit ons centrum een initiatief gepromoot: de trajectklas. Niet een opvanggroep in de school, maar een lokaal waar even een rustpunt is voor een leerling als het in de klas niet goed gaat, gekoppeld aan steun van een specialist aan de docent(en). Hierdoor is het schorsen enorm teruggelopen in de scholen met zo'n klas. Niet omdat het schorsen moeilijker is geworden, maar omdat het minder noodzakelijk werd. Scholen zijn enthousiast.
Of Passend Onderwijs de oplossing is voor de toenemende problematiek, valt te betwijfelen, vooral als samenwerkingsverbanden / besturen er zonder overleg met hun leraren een nieuw bureaucratisch systeem van maken. Passend Onderwijs geeft besturen en scholen echter de mogelijkheid het onderwijs beter in te richten. Of men daarin zal slagen zal moeten blijken.
Maar die mogelijkheid wordt wel geschapen, zeker na de aanpassingen die zijn toegepast in de wetswijziging o.a. door Ganzevoort. Mogelijkheden die onder een ongewijzigde wet niet aan de orde waren.
De tekst die de nominatie van de heer Ganzevoort toelicht, is een uiting van ongerustheid. 
Die ongerustheid wordt echter zeer onterecht gekoppeld aan (de motie van) Ganzevoort.
De motie maakt schorsen niet moeilijker, maar geeft een oplossing als schorsen noodzakelijk is.

Aan de scholen/ besturen nu de stap om het onderwijs beter in te richten om de toenemende gedragsproblematiek het hoofd te kunnen bieden en waar mogelijk te voorkomen. 

Ik betreur het zeer dat we door ons gesprek jullie zienswijze niet hebben kunnen veranderen. De stelling "motie Ganzevoort maakt schorsen moeilijker" doet geen recht aan de inspanningen van Ruard Ganzevoort, de mogelijkheden binnen Passend Onderwijs, maar ook niet aan scholen die wel al heel goed bezig zijn en schorsen niet nodig hebben om goed onderwijs te kunnen geven.

LIA de mist in

Dat passend onderwijs niet alleen een uitdaging wordt voor leraren, maar ook gepaard zal gaan met de nodige inspanning, hoofdbrekens en door gebrek aan goede wetgeving soms hoofdpijn, moge duidelijk zijn. Het is daarom uitstekend dat vakbonden zeer kritisch zijn.
Eerder werden politici "op het matje geroepen" omdat men goochelde met getallen of gewoon onwaarheden verkondigde. Prima, want in het onderwijs stellen we juistheid en accuratesse op prijs. Dat nu juist de LIA, leraren in actie, de mist in gaan met onwaarheden, verdriet me zeer!
De LIA heeft de Dijsselbloemprijs uitgevonden. Die prijs wordt uitgereikt aan laten we maar zeggen, die politicus die er echt een zootje van maakt met betrekking tot onderwijs.
Velen zullen het met de LIA eens zijn dat Mevr. Van Bijsterveldt dit jaar wordt genomineerd.

Maar eh.... Ruard Ganzevoort?
Dat is toch die senator die zich pro-leraar heeft ingespannen in het 1040- uren debat?
In de Eerste Kamer heeft de heer Ganzevoort een motie ingediend om in het Primair Onderwijs (ja LIA, dus helemaal niet voor Voortgezet Onderwijs.... foutje!) te pleiten voor een extra opvangmogelijkheid binnen samenwerkingsverbanden. Dit, om te voorkomen dat leerlingen in het basisonderwijs geschorst zouden worden en thuis komen te zitten. Hulde dus!
LIA gaat echter tekeer tegen die motie omdat "de heer Ganzevoort het moelijk maakt om leerlingen met gedragsproblemen -die de leersituatie in de klas voor medeleerlingen en de leraar onmogelijk maken- te schorsen.

LIA maakt hier dus fout na fout. Als je de moeite neemt om de motie te lezen, zie je dat met deze motie voorkomen wordt dat leerlingen thuis komen te zitten. Met zo'n tussenvoorziening, die bepleit wordt door de indiener van de motie, wordt een extra mogelijkheid geschapen om deze kinderen "die zo verschrikkelijk lastig zijn" in het basisonderwijs toch een plek te geven. Er staat helemaal niet dat ook de allermoeilijkste kinderen in de klas moeten blijven. Door zo'n voorziening wordt er juist een mogelijkheid extra geschapen om deze kinderen toch passend onderwijs te geven, buiten de reguliere setting.

Nu kan iedereen een fout maken, maar als er één senator is die de moeite genomen heeft om zich te verdiepen in de mogelijkheden en moeilijkheden van passend onderwijs, is het Ruard Ganzevoort wel. Daarmee heeft hij blijkbaar een kennisvoorsprong op een groep leraren die e.e.a. totaal verkeerd lezen en/ of interpreteren.

De oproep van LIA geeft een verkeerd beeld van Ganzevoort, van passend onderwijs, maar doet ook zeer de wenkbrauwen fronsen over kennis van zaken binnen de LIA......
en dat verdriet me....
Zeer.

donderdag 4 oktober 2012

ONVOORSTELBAAR PRUTSWERK

De conceptwet passend onderwijs is in de Eerste Kamer besproken. U weet dat ik zeer kritisch ben over dit plan. Veel belangrijker is dat er heel veel kritische vragen gesteld zijn door de politici en ook werd er veel kritiek geuit. Vooral Groen Links en D'66 zien het eigenlijk helemaal niet zitten. Maar ook de VVD heeft bedenkingen. Toch zal de wet er door komen. De Raad van State, toch niet het minste adviesorgaan, voorziet grote moeilijkheden. En de minister zegt: "De Raad van State is redelijk mild met oordelen". Een leugen waar je neus een meter van groeit.
Je hoeft er niet voor doorgeleerd te hebben om te zien dat deze wet tot moeilijkheden leidt, ondanks alle inspanningen van samenwerkingsverbanden, leraren enz.
Het gaat dus mis en kinderen, ouders en leraren zijn de dupe. Alle kinderen en ouders, én de belastingbetaler.
De Eerste Kamer zal akkoord gaan.
Ik snap dat niet.
Prutswerk.
Onvoorstelbaar prutswerk!
Om te janken.

vrijdag 31 augustus 2012

Ik herken het beeld niet

Er zijn berichten dat vanwege bezuinigingen in het onderwijs de klassen groter worden. Nou moet je niet zo maar af gaan op berichtjes die verspreid worden. In de politiek is "waarheid" immers belangrijk. Dus heeft DUO Onderwijsonderzoek in opdracht van het CPS Onderwijsontwikkeling een onderzoek gedaan. Conclusie:
op vier van de vijf scholen wordt bezuinigd op onderwijzend personeel en dus worden daar de klassen groter.
Gedegen onderzoek. Gedegen instituten. En een helder onderzoeksresultaat.

Dus worden er vragen gesteld in de Tweede Kamer aan de minister.
Haar reactie: "Ik herken het beeld dat uit het onderzoek naar voren komt niet. Het strookt niet met de feitelijke ontwikkelingen in het primair en voortgezet onderwijs."
Met andere woorden: de conclusie van het onderzoek deugt niet.
Hoezo niet?
Waar haalt de minister die informatie vandaan?
Haar eksterogen?
Voelt ze het aan haar water?

Mijn oude moeder zou zeggen: "Nou zakt me de broek af!"
Ik vind het verontrustend dat een minister een onderzoeksresultaat op steken in haar eksterogen beoordeelt.
Nog meer verontrustend vind ik het, dat er geen enkel Kamerlid is dat mijn moeder in haar wijsheid citeert.....

vrijdag 24 augustus 2012

Uitgerust beginnen

Het is weer wennen na een heerlijke vakantie. De term "passend onderwijs" was ver weg, maar we moeten er weer aan geloven. Opvallend vind ik dat in geen enkel politiek programma duidelijk wordt wat passend onderwijs eigenlijk IS. Ja, natuurlijk, kreten als "elk kind moet goed onderwijs krijgen", of "het geld moet naar leerlingen, niet naar overhead". Maar daar is iedereen het wel over eens. Als we praten we over passend onderwijs, praten we dan over de uitgangspunten, die iedereen onderschrijft, of over de praktijk-in-wording? Want, laat het duidelijk zijn, de invulling in Nederland zal zeer divers zijn. Er zijn enkele richtlijnen, maar wanneer u verhuist zult u merken dat in verschillende delen van het land het passend onderwijs er totaal anders uitziet. Het zal variëren van "aparte klassen aan scholen",  tot "extra inzet van personeel in de school". Je zult ouder zijn en een school moeten kiezen.... Want je hebt geen idee welke begeleiding je kind krijgt als het dat nodig heeft. Het oude systeem van de rugzakjes kan verbeterd worden, maar eh... toen hád je wel wat als ouder. Je had een bewijs dat extra begeleiding noodzakelijk was en je had er als ouders keihard recht op. Dat verdwijnt helaas. Nou was die begeleiding niet altijd kwalitatief 100%, maar je hád iets als ouder en je was gesprekspartij! Veel ouders en leraren waren tevreden. Samenwerkingsverbanden bouwen aan passend onderwijs en de overheid verkondigt: "Het kan allemaal effectiever". Tja, dat zal zo zijn, maar eh.... dat bewijsje voor je kind dat je récht hebt op extra aandacht... dat is er straks helaas niet meer. En dat baart me toch zorgen. Het zal best zo zijn dat e.e.a. effectiever kan, maar eh.... de ouder heeft straks geen entreekaartje meer voor het kind.... En als leraar sta je ook niet zo sterk meer met je hulpvraag, want hulp = geld. Je vraag kost de school geld. Dus "kom op Jaap, zet je schouders eens maar eens extra onder" zou wel eens in de plaats kunnen komen van "dat vraag ik nu aan mijn ambulant begeleider!"
Ik ben geen zwartkijker of doemdenker, maar eh ... ik ben er helemaal niet gerust op!

zondag 15 juli 2012

Groet aan Zuid Korea

Als je een Blog hebt, kun je zien vanuit welk land een verhaal wordt gelezen. Deze week lazen twee mensen uit Zuid-Korea een van mijn verhalen. Geen idee waarom, maar ik vind het wel een leuke gedachte.  Ook in de Oekraïne heb ik enkele fans. Nou zat ik me ineens af te vragen... hoe leg je aan iemand uit Korea uit wat Passend Onderwijs is? "Dat het onderwijs bij het kind past",  moet je natuurlijk niet zeggen. Dan heb je wel de lachers op de hand, maar men zal je vervolgens niet meer als vol aan zien, want dat is zo logisch en basaal!  "Dat je een kind niet naar speciaal onderwijs stuurt, als het niet nodig is", zal tot vragen leiden: "Déden jullie dat dan????? Huh????"
Volgende poging: "Nou, dat je geen etiket op een kind plakt". Ik weet niet of die twee Koreaanse lezers beelddenkers zijn, maar volgens mij liggen ze gelijk in een stuip.
We gaan moedig door: "Dat je een tussenvoorziening hebt, zodat je kinderen niet hoeft te verwijzen"....
Vraagt Pjotr uit de Oekraïne: "Maar hoe komen ze dan in die tussenvoorziening?"
Eh....voor de beelddenker: zie 'mond-vol-tanden'.

Ik fantaseer maar even door hoor...:
"Je kunt beter het gewone onderwijs wat extra begeleiding uit speciaal onderwijs geven en misschien wat extra geld", belt een Russische fan door. "Nee, hebben we al gehad en dat was te duur, dus ontslaan we al die begeleiders en gaan we weer anderen aanstellen."

"Tja", zegt Pjotr, "dan blijft gewoon goed onderwijs geven over".
Oekraïne vult aan: "Ja, en gebruik dan die speciale begeleiders om dat onderwijs op te krikken!"

Goede suggestie!
Maar ja, zeg nou zelf..... Oekraïne! En Korea!


zaterdag 14 juli 2012

Oudjaar

Voor de meeste mensen is de laatste dag van december een dag van even terugblikken en dan na het knallen der kurken vooruit zien. Mensen die in het onderwijs werken ervaren datzelfde gevoel in de laatste week voor de zomervakantie: afbouwen en klaar maken voor een nieuw jaar.
Er is in het afgelopen jaar veel gebeurd in het onderwijs. Veel plannen werden gelanceerd, er werden allerlei notities geschreven, PIPO-ambtenaren gingen op pad en mogen dat straks weer over doen omdat alle berekeningen anders moeten enz.....
Een jaar met veel onrust in het onderwijs.
Het gekke is dat de beleidsmakers dit nu juist niet willen in het onderwijs, maar het wel dóen.
Straks is het echt verplicht bij een leerling goed te kijken wat het in zijn/ haar mars heeft, en dan een "punt op de horizon te zetten" (afschuwelijke term) en dan een onderwijsroute uit te stippelen en voilá: het ontwikkelingingsperspectief. Duidelijkheid!

En laten we dát nu juist missen in het beleid: een ontwikkelingsperspectief?
Waar wil men heen en hoe is dat op een beetje knappe manier te realiseren, zonder dat we onderweg struikelen?

Okee, beleid onderweg bijstellen moet kunnen, maar laten we eerlijk zijn: het passend-onderwijs-punt-op-de-horizon verschuift telkens en de weg er naar toe "mag men zelf bepalen afhankelijk van in welk gebied men zich bevindt".
Ik kijk achterom en zie veel beleidsmissers, zowel wat betreft toon, regie als strategie. De politiek heeft gefaald en niet zo'n klein beetje ook.
Natuurlijk wil ik niet doemdenken (Koot en de Bie!), maar dat heeft schade aangebracht. Schade aan de geloofwaardigheid van de politiek, schade en onrust in/ bij scholen, besturen, bij ouders , docenten en leerlingen. En waar is dat punt op de horizon gebleven? En hoe duidelijk is dat punt? Wat IS passend onderwijs nu eigenlijk?

Er wordt links en rechts gebouwd aan nieuwe systemen, alles met goede bedoelingen, maar terwijl men zeer enthousiast is over het feit dat "de statuten nu vrijwel zeker binnen een half jaar kunnen worden getekend" en "we ernaar streven onderwijs-op-maat-te-bieden en alle-neuzen-dezelfde-kant-op-te-hebben" wordt de druk op speciaal onderwijs sterker en sterker. Soms denk ik: juist dóór al dat getimmer en gestuc aan de wanden van wat passend onderwijs moet worden.

Ik heb me voorgenomen vooruit te kijken! Nieuwjaar!
En terwijl velen zich druk maken over personele consequenties, wachtgeldregelingen, financiële kaders en "o ja, ouders zijn er ook nog",  ga ik me richten op Japie of Geneviève. Samen met mijn collega's die "opbouw" op hun visitekaartje hebben staan. Samen met de collega's in het land die hun vak liefhebben.
Want die kinderen moeten straks een onderwijsplek hebben. Een goede plek, een leuke plek, zodat Jaap of G. als ze 30 zijn kunnen zeggen: "Ik heb een mooie tijd gehad".

Maar eerst ga ik even 6 weken afkicken van al dat gepraat, geneuzel (soms), de dubbele petten en vergaderingen in steun-, werk-, voorbereidings- en adviesgroepen waarin men meestal nou nét een bepaalde afvaardiging mist (vergeten!), of op het einde van de rit nou nét overruled wordt door een andere groep die net even meer mandaat heeft. Ik ga me richten op Japie. En Geneviève.

En u geeft me gelijk, want dit gaat allemaal over andere REC's, andere samenwerkingsverbanden en andere besturen. U bedoel ik natuurlijk niet.

vrijdag 6 juli 2012

Ik hok op, jij hokt op, wij hokken op....

Ik kan me nog herinneren dat we "vroeger" wel eens spraken over "lokaal 130" of de "06-klas". Daar werden leerlingen tijdelijk geplaatst voor straf. Zo ging dat toen: soms moest een leerling even duidelijk gemaakt worden dat het zó niet ging en dan mocht hij of zij een uurtje de zonden overdenken.
Gelukkig zijn de tijden veranderd en stimuleren we nu een "ontwikkelingsperspectief": wat heeft de leerling nodig om zich optimaal te ontwikkelen en wat doen wij daaraan als onderwijsgevenden? Daarnaast is er overigens niks mis mee om soms leerlingen even duidelijk te laten merken dat bepaald gedrag niet kan, vooral als het gewoon voortkomt uit baldadigheid.

Regelmatig ontvang ik de "nieuwsbrief Passend Onderwijs". Daarin beschrijft het ministerie "good practice",  dus goede voorbeelden van passend onderwijs.
Mijn hart bonkt nog...
ik lees een interview met een rector:

"het .... College is onlangs een trajectklas gestart, waarin leerlingen zitten die echt niet te handhaven zijn. Zij hebben dan veel invloed op de andere leerlingen in de klas".
Als goed voorbeeld van passend onderwijs dus, ja?

Eigenlijk had erbij moeten staan:
Maakt u zich maar geen zorgen over de zorgstructuur in onze school hoor, ouders..... De begeleiding middels het rugzakje vervalt dan wel, maar we bieden onderwijs op maat. Als uw kind niet te handhaven is, komt hij/ zij gewoon in de trajectklas.
Overigens staat er verderop in het artikel "Naar verwachting hebben we over een jaar á anderhalf jaar geen ambulante begeleiding meer nodig".
Ja, dank je de koekoek: we hokken de problemen gewoon op!

Dat een rector dit oprecht een invulling vindt van passend onderwijs is erg. Dat dit uit zal stralen naar de docenten is veel erger. Dat het ministerie dit zonder enig schaamtegevoel afdrukt als "goed voorbeeld" vind ik schandalig....

zondag 1 juli 2012

Het is toch uitgesteld?

Passend Onderwijs is uitgesteld. Dus "het valt wel mee"? Vandaag kreeg ik van een begeleider de volgende mail:


Hoi Peter,
Ik zie dat ondanks dat de bezuinigingen op passend onderwijs nog geen doorgang vinden, enkele schoolbesturen "snijden" op personeel (en dan merk ik op dit moment m.n.: op tijdelijk personeel zonder een vaste aanstelling en dat kan 3 jaar aanduren).
Ik merk op de praktische werkvloer dat men zich dan echt zorgen maakt om/zich afvraagt hoe om te gaan met:
  • De begeleidingsuren (krappere formatie door bezuinigingen per bestuur)

  • overvolle klassen

  • combinatieklassen

  • de toekomst
  • (wat als het straks anders gaat b.v. met de uren, de gelden, en hoeveel formatie is er dan nog voor specifieke begeleiding voor deze kinderen?)
    (informatieverwerkingsprobleem bij Autisme:  veel instructiemomenten en daardoor veel minder stille momenten)
    met 30 kinderen of meer (veel prikkels en heel weinig bewegingsruimte in het lokaal over/ bij een kind met ADHD-ers lastig, en bij kinderen met autisme is de hoeveelheid stress gerelateerd aan de hoeveelheid prikkels om het kind heen; kinderen klagen over volle hoofden en kunnen de prikkels niet verwerken ondanks veel aanpassingen als koptelefoons, whisperphones, aparte werkplekjes e.d.)
en dat te combineren met een passend onderwijsaanbod voor de kinderen met een rugzakje.
Ik hoop dat je hier wat mee kunt????

Wat ik er mee kan? Dit soort mails ontvang ik dagelijks, ook al omdat ik in het land van speciaal onderwijs enkele landelijke functies heb: voorzitter REC's en voorzitter Ambulant Begeleiders. Dus aan materiaal genoeg!
Iedereen die dit leest kan ik alleen maar wijzen op dat dit de praktijk is. Nu al. En straks?

zaterdag 30 juni 2012

Bestaat ADHD nou wel of niet?

Soms kunnen mensen zich wel zo ontzettend stom lang bezighouden met een onderwerp....Zo zijn er mensen die met praten en schrijven het voor elkaar proberen te krijgen kinderen uit te gummen. Kinderen met ADHD. Ze schrijven een artikel of erger nog, een boek, waarin ze ADHD vergelijken met een of andere ziekte en dan de conclusie trekken: het IS helemaal niet te vergelijken, dus ADHD is geen ziekte dus bestaat het niet.
En omdat het niet bestaat zal het wel een reclamestunt zijn van fabrikanten van medicijnen. En ja hoor, ook de politiek buigt zich er over en komt tot de conclusie dat we allemaal kinderen te veel "medicaliseren". Of, omdat ADHD helemaal niet bestaat: het zal wel aan de ouders liggen. Of aan het verkeerde merk roggebrood of te weinig jodium in het water. Probleem opgelost, niet meer zeuren.
Is nog een stuk goedkoper ook.
Moeders en vaders lezen deze artikelen en luisteren naar politici. Leraren ook. Als die ouders of leraren kinderen/ leerlingen met ADHD hebben, komen ze in een lastig parket. Want die kinderen bestaan helemaal niet. Maar ze huppelen, of eigenlijk, denderen wel door de huiskamer of het klaslokaal. Als die ouders of leraren al geen schuldgevoel aangepraat gekregen hebben, kom je toch in een rare wereld terecht.
ADHD? Bestaat niet! Ja, maar ... kijk dan...! Het is geen ziekte! Ja maar... snik: kijk dan verdulleme! Dáár in de kamer, op straat, in het klaslokaal, hullup!

Maar ja, dat is niet wetenschappelijk, dat kijken. "We noemden dat vroeger gewoon lastig of erg druk", zegt meneer Elias. En is daarmee de kous dan af? Bagatelliseren, harder aanpakken?

Weet je, het interesseert me geen ene malle moer of ADHD door roggebrood komt of de stand van de sterren bij de geboorte of misschien helemaal niet bestaat. Dat kind bestaat wel en dat gedrag ook. En verstandige jeugdpsychiaters ook, die het probleem (van het kind en de ouders en de leraar) weten op te lossen. Met gedragsinstructies en soms medicijnen. Het maakt meerdere levens een stuk makkelijker te leven.
En zolang er nog geen roggebrood op de markt is waarvan bewezen is dat het géén ADHD veroorzaakt (wetenschappelijk bewezen dus), mág die psychiater dat van mij. Hij/ zij levert stukjes levensgeluk. Dat verdient een medaille!

En de schrijvers van die artikelen of boeken in de trant van "ADHD, weg ermee" roep ik op iets zinnigers met hun leven te gaan doen door bijvoorbeeld een maatschappelijk relevante bijdrage te leveren waar we wél iets aan hebben. Waar we allemaal, óók die kinderen en ouders van dat foute roggebrood iets mee opschieten en gelukkiger kunnen leven.
En tot die tijd moeten we ons maar zeer tevreden behelpen met Ritaline, Dipiperon enne... enfin, als je meer wilt weten:

http://nl.wikipedia.org/wiki/Medicatie_bij_ADHD




woensdag 20 juni 2012

En tóch word ik weer nijdig

Ja, ik weet het, ik weet het... als ik over passend onderwijs schrijf (ik bedoel niet het "doel", maar het "gedoe") dan kan ik soms nijdig worden. Dan ga ik meneer Elias vergelijken met een plofkip en verscheur ik luidruchtig de antwoorden van minister Van Bijsterveldt op vragen uit de Eerste Kamer. De antwoorden slaan overigens nergens op, maar dat geeft mij nog niet het recht het huis te bevuilen met versnipperde intenties en "van plannen".
Ik ga dan even in de tuin zitten, aai Brix of Kerry en kan zelfs de stukjes over trajectklassen-als-ultieme-oplossing-voor-passend-onderwijs met een meewarige glimlach lezen. De opmerkingen van samenwerkingsverbanden "dat we aan Opting-out gaan doen", terwijl dat pas in 2014 kan en er nog helemaal niet bekend is welke regels er gelden en... dat IK een van de leden van die "we" ben en nog van niks weet (het is een ingewikkelde zin, lees nog maar eens, het klopt), ach... ik schenk mezelf nog een ranja in.
Dat termen als "ambulant begeleider" en  "rugzakje" door toedoen van lapzwans-politici, net als "diagnose" smerige woorden zijn geworden maar toch mooi al tienduizenden leerlingen en ouders en docenten gelukkig gemaakt hebben.... ach, ik maak me even drukker om die andere ongewervelden: slakken die mijn dahlia's opgevreten hebben.
Mijn bloeddruk stijgt wel iets als ik in een blog van Maaike een "advertentie" lees voor een trajectbegeleider: http://infosteronderwijs.blog.com/
De advertentie is mooi! Vrij vertaald vraagt men een warmbloedig iemand en een beetje kennis van zaken is ook niet mis. Brede schouders zijn ook gewenst. Het is dezelfde advertentie die op mijn werk op het prikbord hangt met erboven: "Jullie hebben kans te reageren, na een week wordt de advertentie extern uitgezet". 

Toch word ik weer pisnijdig als ik het verhaal van Maaike verder lees:
"Eh..... tja, passend onderwijs. Dát wel natuurlijk maar eh...nee een rolstoel kan écht niet. We kunnen geen "benedenverdiepingsrooster" maken.

Ik sluit mijn ogen en stel me het rustgevende geklingel van de Damiaatjes voor....

zondag 17 juni 2012

Politieke plofkip: Ton Elias

Passend Onderwijs: prima beginselen! Kinderen moeten niet "uitgestoten"  worden, maar het onderwijs moet zich aanpassen en zich niet slechts richten op de middenmoot. Iedereen zei: "Hoera!", óók speciaal onderwijs. Speciaal onderwijs kon de aanwas immers niet langer aan, de doorgaande uitstoot uit regulier onderwijs. "We kunnen niet langer kwalitatief goed opvangen wat jullie niet meer aankunnen".  De uitstekende uitgangspunten van passend onderwijs werden echter al snel de strot omgedraaid door personen als Ton Elias. In plaats van onderwijzend personeel te motiveren om hun onderwijs zo goed mogelijk aan te passen, ging  hij beledigen: leraren zijn lui, speciaal onderwijs is slecht, we accepteren een zesjescultuur, we plakken kinderen etiketjes op en diagnostiseren maar raak....
Elias denkt het onderwijssysteem te kunnen veranderen door het te injecteren met eisen, verdachtmakingen en beledigingen. Domme man. "Ik ben eerlijk", zegt hij steeds, "ik zeg niets onwaars!" Zo ontpopt Elias zich als een politieke plofkip: hij wil met allerlei "ware" uitspraken zichzelf etaleren als een voorvechter van goed onderwijs. Helaas: hij komt onsmakelijk over en in het onderwijs is grote onrust ontstaan. Steeds minder mensen vinden deze manier van politiek voeren nog te vreten. Goedkoop, maar ongezond op elke manier.
Met zijn commentaar op het verlies van het Nederlands eftal ("voorbeeld van zesjescultuur")  zal hij er nog minder vrienden aan overhouden.
We willen oplossingen. Elke docent WIL. Maar meer en meer ontstaat de weerzin tegen politieke plofkippen die vanuit de zijlijn het spel verzieken om vanuit een totaal onbegrip, alleen maar bekritiseren en zeggen hoe het niet moet.
Passend Onderwijs... we waren goed op weg. We wáren er nog niet, maar er waren goede vooruitzichten. De cijfers bewijzen het!
Totdat die plofkippen werden ontdekt in de schappen en die politieke domoren hun mond open deden: "Tok!"
Tóen onstond onrust, weerstand en bestuurlijke strijd. Kinderen? Ach ja, daar ging het om......

Goed onderwijs, dús passend onderwijs vraagt om vakkundige kennis. Inzicht.
Geen gekakel, zonder inhoud.
Onze kinderen zijn het waard.
Ban de plofkip.

woensdag 6 juni 2012

Tapan

Mijn favoriete worskhop is die, als ik met een keiharde Rutschenitsa of Kopanitsa kan beginnen. Voor wie het niet gewend is, is dat vreemde muziek. Bulgaars, snoeihard, gespeeld op een Gaida (primitieve doedelzak, gemaakt van een "omgekeerde" geit). Ik begeleid mezelf op een Tapan, een grote trommel, die bespeeld wordt met houten hamer (accent) en riet (nevenaccenten) op gelooide huiden, gespannen met touwtjes op een houten frame.
Daarna de vraag aan mijn publiek: "Wat vindt u hiervan?" Meestal vreemde ogen (is die vent gek geworden...?) en antwoorden als:  hard, vreemd, vrolijk, opzwepend. Ik ga de achtergronden uitleggen van de muziek, de dorpjes waarin men een eigen versie heeft van de Kopanitsa. En de maten. 11/8, soms 13/8 ...
Het is maar in welke taal je spreekt. Als je maten gaat tellen is het saai. De verhalen zijn leuker. Maar het allermooiste is, in een dorp in de buurt van Veliko Tarnovo, of op het plein in Sofia mee te dansen, zingen en spelen met een groep als die van Philip Koetev.
Het is een inleiding voor de workshop "passend onderwijs".
Als je gaat praten over de regeltjes, het geld, al het ge-analyseer is het niet leuk.
Doorspoelen dan maar, want al dat "bemoei" van de regering maakt van passend onderwijs het tellen van maten of het uitlggen dat je een twee, een twee drie, een twee drie vier moet tellen..... de ziel is er direct uit en niemand maak je enthousiast! Het is alsof je de smaak van een glas koel water wilt uitleggen na een snoeihete dag, na twaalf uur zonder drinken.

Passend Onderwijs is alleen, en echt alleen dán waardevol, als je een paar enthousiaste leraren bij elkaar zet die hart hebben voor de zaak. Voor kinderen, leerlingen, jeugdigen en zich niet negatief laten beïnvloeden door diegenen die denken dat je met veel praten, analyseren, regeltjes en beleid  goed onderwijs kunt maken. Is dat simpel, infantiel? Te denken dat je zonder al dat beleid goed onderwijs kunt maken? Als u dat vindt, behoort u tot de mensen die Bulgaarse muziek "simpel" vindt, of "minder beschaafd". Maar probeert u maar eens zulke opzwepende muziek te maken als de Bulgaren. Op een omgekeerde geit en met een met touwtjes gespannen trommel. En dan graag in 11/8 of 7/8 of 13/8 maat.

Dat is nog wel wat anders dan Jannes of de Toppers.

Passend Onderwijs verkrachten in regeltjes, geldschuiverij en trucs om vooral geen last te hebben van ouders of nadenkende docenten. Dát is pas minder beschaafd.
En dom bovendien!

Horen en zien?
Klik op de link hieronder:
Kopanitsa

of  http://www.youtube.com/watch?v=vuezxzb6-uY&feature=related

maandag 4 juni 2012

Miljoenen besparen

Misschien zit ik er helemaal naast. Dat is ook wel eens leuk, het lokt discussie uit.
We krijgen teveel medicijnen en verbandmiddelen in één keer. Vaak wordt een deel niet gebruikt, want ineens is een patiënt te dood om ze op te gebruiken of is de kwaal te snel over.
Maak kleinere verpakkingen, zegt de minister, dat spaart miljoenen.

De plaatselijke Chinees geeft ook altijd te veel. Veel te grote porties, we eten er twee dagen van.
Maar waar betaal je nu eigenlijk voor? Voor die bami of die hete saus? Welnee, dat bepaalt maar een fractie van de kosten. Je betaalt het eten, okee, maar de grootste post is personeel en gebouw en apparatuur. Als de porties kleiner zouden zijn, zou je niet veel minder betalen. Misschien een paar dubbeltjes.

Is dat ook niet zo met die medicijnen? Betaal je de grondstof voor die pillen? Volgens mij betaal je voor de research, onderzoek en ontwikkeling, de apparatuur, het laboratorium, het personeel, het vervoer enz.
Natuurlijk is het doodzonde om de overtollige medijnen weg te gooien, maar eh... zouden we nu de helft gaan betalen voor een doosje waar in plaats van 20 pillen, 10 pilletjes verpakt zitten? Ik geloof er geen snars van.

De Chinees mag van mij minder bami in die bakken stoppen en minder pillen in een doosje vind ik prima. Maar om nou te denken dat we dáármee de euro redden en miljoenen besparen.....

Maar misschien heb ik het wel mis hoor.....

zaterdag 2 juni 2012

Het komt wel goed schatje

Er is een reclame op TV waarin moeder tegen zoontje zegt: "Komt wel goed schatje". Later herhaalt zoonlief dit tegen vader die mopperend uit zijn werk komt vanwege een misgelopen promotie.
Hier kunt u lezen welke antwoorden de minister geeft op vragen uit de Eerste Kamer betreffende passend onderwijs:

http://www.passendonderwijs.nl/nieuws/antwoorden-schriftelijk-verslag-naar-eerste-kamer

Klik ook de links onderaan de pagina aan!
Trekt u er maar een paar uurtjes voor uit. En dan nog eens nalezen. Het heeft allemaal een hoog "het komt wel goed schatje-gehalte". Op de opmerking dat leraren en ouders zich zorgen maken over het verdwijnen van de begeleiding antwoordt de minister "dat is onterecht". Tja, zo kan ik het ook..... En op de opmerking dat driekwart van de leraren niet met al die verschillen om kan gaan antwoordt ze: "Ik heb er vertrouwen in dat...." het dus allemaal goed komt????? En over het verdwijnen van de expertise "ben ik in overleg met de vakbonden".
Op geen enkele wijze maakt de minister duidelijk waar ze al dat vertrouwen op stoelt. Onderzoeken? Nee, die zijn er niet. Zijn resultaten straks te meten? Nee, want al de getallen zijn indicatief. Komt er niet meer bureaucratie in plaats van minder? Nee, ik stel een waakhond aan..... Waf?

Maar...... ze gaat "monitoren" hoe de leerlingen-met-ondersteuningsbehoefte voldoende aandacht/ steun krijgen. Dan heeft ze mazzel, want die leerlingen zijn er straks niet meer. De onafhankelijke indicatiestelling vervalt, diagnoses zijn uit den boze en ouders wordt niks gevraagd. Heeft een leraar een begeleidingsvraag? Oeps... dat kost geld, dus effe volhouden Jan! En anders school je nog maar even bij hoor. Er zijn dus straks helemaal geen vlekjes meer. En dat "schorsen" in de wet wordt opgenomen, is omdat de minister het dan in de gaten kan houden. Schorsen mag. En, geeft ze toe, dat zullen vooral leerlingen met gedragsproblematiek zijn. Cluster 4. Hoezo dan? En, ze ziet ook een oplossing: we gooien er een sociaal-emotionele training tegenaan. Tja, een soort Haarlemmerolie. Helpt altijd. Want we maken ons niet meer druk wat er nu eigenlijk aan de hand is met een leerling, want dat is taboe: diagnóse, he bah! Al die rare psychiaters en "-gogen": sociaal-emotionele training!
We gaan handelingsgericht aan het werk: we pakken áán, we hándelen, en wat er nu feitelijk aan de hand is... och... dat geplak van etiketjes! De leerling gedraagt zich niet, dus duwen we hem een sociaal-emotioneel programma door de strot en dan moet het wel lukken toch?

Leraren en ouders maken zich zorgen stelt men. Uit de vragen van de leden van de Eerste Kamer blijkt dat men zich daar ook zorgen maakt: wordt het geheel niet gedomineerd door bestuurlijk gedoe van m.n. de grotere besturen?
"Komt wel goed schatjes", zegt de minister tegen de leden en ouders en leraren.

Ik had eerder mijn twijfels over het effect van de enorme stelselwijziging passend onderwijs. De vaagheid, het rommelige implementatieproces en het steeds maar weer benadrukken dat het toch zo schandalig is dat "we" kinderen afschrijven. Ja, ja, deze wet is erop gericht dat kinderen het béter krijgen. "Ik heb er vertrouwen in dat...."
Nou, ik niet!
Na de antwoorden op de scherpe vragen uit de Eerste Kamer (die de zeer negatieve effecten wél verwachten en kunnen en durven benoemen) is mijn mond open en broek totaal afgezakt.
Het komt wel goed schatjes......

Ik vind het bijzonder ongepast!


maandag 28 mei 2012

We blijven zeer scherp

De druk is van de ketel. "De bezuinigingen" zijn ingetrokken. Maar het is zeker geen reden om nu in te dutten, want hoe zit het met:

1. die 870 miljoen die in het lente-akkoord staat als bezuiniging op zorg/ onderwijs? Daar staan wél handtekeningen onder! Gewoon dus even "rust" en straks begint de ellende weer? Alleen door andere ministers?

2. de afgeschafte groeiregeling speciaal onderwijs? De instroom van leerlingen tussen 1 oktober en 16 januari mag nog steeds niet meegeteld worden, waardoor er minder formatie voor personeel is in het jaar daarna. Nergens lees ik dat deze maatregel is ingetrokken. Toch ontslagen?

3. de overheveling van REC-gelden naar de MBO's? Als door gaat, kost dat alsnog banen! De MBO's hebben immers al te maken met forse bezuinigingen.

4. de verevening? In bepaalde delen van het land moet er flink veel geld ingeleverd worden in onderwijs. In andere delen komt er geld bij. Je zal maar werk hebben in de gebieden waar zeer veel geld verdwijnt. Dááááág baan en zorg voor leerlingen!

Met andere woorden: ik hoop van harte dat in de beloofde brief van de minister helderheid wordt verschaft. Want we blijven scherp! Er is even rust "onder het volk", maar het licht staat echt nog steeds niet op groen.
We gaan nog niet slapen, met beide ogen dicht


vrijdag 25 mei 2012

SAAB

Een goede onderwijzer verpakt zijn les in een verhaal... Donderdag. Ik had nog een vergadering tot ongeveer 13.00 uur. Om 14.30 mocht ik nog eten en daarna moest ik vier liter troep drinken omdat ze in mijn darmen wilden kijken. Zoiets. Om 13.15 ging mijn Saab roken. Nee, ROKEN! Dus op de vluchtstrook..... Andere auto's toeteren, ja, ja , "ik zie het!" (de snelweg stond in mist inmiddels). Motoragente stopt: "Waarom staat u hier?"
Nu had ik wel kunnen zeggen "ik rook mevrouw",  maar dat is zo'n stompzinnig antwoord op een even idiote vraag, dat ik even stilviel.

Uren geacht op wegenwacht. Uren gewacht op sleepauto. Met veel vijven en zessen huurauto voor komende dagen. Darmonderzoek gehad, maar moest al die liters wel in minder uren naar binnen gieten. En dat is echt troep.

U wacht op de kern, ik snap het.
Passend onderwijs. Het rookt. Heel veel zelfs.
"Waarom staat u op de vluchtstrook?" Net zoiets als "Waar maak je je na het intrekken van de bezuinigingen passend onderwijs druk om?"

Omdat:
- gaat PAB door? Zo niet: ontslagen.
- en de projecten? Nee? Dus ontslagen.
- moet ik toch mensen ontslaan, zo ja, dan ben ik te laat?
- steunpunten autisme, wat daarmee te doen? Ontslaan?
- MBO gelden gaan toch naar MBO per augustus 2013?
  2014? Dus tóch ontslagen?
- de verevening gaat toch door? Duizenden ontslagen in
  oosten toch?

Heel veel rook en een ontzettende stomme gezagsdraagster die rare vragen stelt en het echt niet snapt.
Je moet positief blijven. Wacht u maar op de uitslag: de bekostigingsbrief van de minister.

Nou die Saab (turbo kapot) kost me € 1800,-
De uitslag van dat darmonderzoek hoor ik nog.
Nu nog die brief van de minister. Misschien valt de uitslag mee, maar die liters troep die je van tevoren moet drinken, is echt walgelijk en laat een heel bittere nasmaak achter.....
Passend onderwijs.... ik lust het niet meer.
Teveel verstikkende rook en een smerige smaak in de mond....


maandag 21 mei 2012

Het moet anders

Ik was vandaag op werkbezoek. In een klas van een basisschool (groep 6) en op een HAVO (wiskunde). Zo'n regelmatig bezoek vind ik nodig (en bijzonder leerzaam!), want anders ben ik de hele dag bezig met "passend onderwijs op papier". En daar word ik niet altijd blij van.
De leerkracht van die groep 6 begon en mijn hart sprong open: "Ik ga jullie vertellen hoe het komt dat het 's nachts donker is". Niet dus: "Weet iemand waarom...?" Een kanjer, die juf. Ze doet waar ze voor is opgeleid: les geven. Alle kinderen gingen ook direct rechtop zitten in een houding van "nu gaan we het krijgen hoor!" Ze wist het zelf niet, maar dat was een staaltje van passend onderwijs. Want als je vraagt "Weet iemand waarom...?" dan reageren er enkele kinderen. De rest van de klas denkt: "Geen idee, ik houd mijn mond maar". Nu ging de juf vertellen, iets uitleggen! Mét bordtekening zelfs! En daardoor ging zelfs het ergste vlekje rechtop zitten.

De wiskundeles was ook fantastisch. Op de HBS-B afdeling van het Pius X college bakte ik er niet veel van, wiskunde. Ik pakte elke keer verkeerde formules en snapte er geen hout van dat "het niet mooi op nul uitkwam".
Deze leraar wiskunde legde iets uit en vroeg daarna: "Wie wil het op een andere manier nog eens uitgelegd hebben?" Niet dus: "Wie snapt het niet?" want tja, dán je steek je je vinger niet op...
Pareltjes. Kleine pareltjes, momentjes, maar zó waardevol!

Als u dit flauwe voorbeelden vindt, snapt u niets van passend onderwijs. Sorry, maar het moet gezegd worden...
Na de les ging ik een gesprek aan over passend onderwijs. Beide collega's begonnen te vertellen over de bijeenkomsten die ze hadden gehad. Over zorgprofielen en verdeling van middelen wegens de verevening.

In het laatste gesprek dacht ik: "Net als ik op die HBS, pakken jullie de verkeerde formule "passend onderwijs" en je snapt er geen hout van. Gelukkig maar. Want stel je toch eens voor dat die verfoeilijke stelselwijziging als effect heeft dat die juf en die docent ánders les zouden gaan geven:
"Als je het niet snapt, mag je even naar de tussenvoorziening". Okee, ik beken: ik stel het scherp en overdrijf misschien, maar toch...... het zál toch niet zo gaan worden... passend onderwijs? Iets búiten de docent?

Iets van "paard achter de wagen" of zo.
Want in Nederlands was ik wel goed, op Pius X.

zondag 20 mei 2012

artikeltje

Ik heb maar weer eens een artikeltje geschreven. Voor een onderwijsblad en het gaat over, tja... passend onderwijs. Op een of andere manier is het een toverwoord geworden en een synoniem voor "beter onderwijs". Zo las ik een Tweet: "We hebben zorglokalen en het werkt! Leerlingen blijven in het VO!" Ja, dank je de koekoek! Maar dat was toch ook het doel van de rugzakjes? Wat verandert er dan?

Het afschaffen van de Wet op de Expertise Centra moest! Want...
1. dat veroorzaakte/ kostte vreselijk veel bureaucratie.
Inmiddels wordt diezelfde bureaucratie weer opgebouwd, maar nu in veelvoud: in alle samenwerkingsverbanden moet een "systeem" komen om verwijzingen of hulpaanbod te verantwoorden. Als er al geld overblijft na het bouwen van al die zorgklasjes voor leerlingen die ook daar niet aarden.
2. er werden steeds meer diagnoses uitgedeeld. "Straks mankeren alle leerlingen wat!" Nee, die diagnoses zijn uitgevonden door de politiek, als "hard bewijs" dat er écht iets aan de hand is met een leerling. Het onderwijs heeft die diagnoses niet altijd nodig. Alleen als we meer inzicht willen in "wat er nu eigenlijk aan de hand is". Niet als vrijbrief voor een geldbedrag. Dat geld gaat helemaal niet naar de docent, maar naar het bestuur....

Dat een heel stelsel moet worden gewijzigd, mét de nodige enorme onrust die er ontstaat, is me nog steeds volkomen onduidelijk. Met de vakbond die roept "Passend Onderwijs JA, bezuiniging NEE" ben ik het dan ook oneens. Ik zie nog steeds niet wat men bedoelt met Passend Onderwijs. Nog nergens zie ik voorbeelden die beter zijn dan het oude systeem. Men publiceert "successen": op onze basisschool vragen we bijna geen hulp meer aan. Enne... wat vindt het VO in dat gebied daarvan? En: "Het is nu goedkoper!" Tja, dat kan ik ook, als men de geldstroom stopt als het goed gaat met een leerling. Nee, ik ben verplicht vier jaar geld "af te nemen".

Was het nou niet veel simpeler geweest om te zeggen:
er komt geen euro extra meer bij. Ga nou eens bij elkaar zitten, speciaal onderwijs en regulier onderwijs om de begeleiding breder te maken, in overleg met de school. Zonder al die structuren weer af te breken en opnieuw op te bouwen. Klaar. Besteed het geld voor extra ondersteuning van leraren die het nodig hebben, voor teams die dat willen en aankunnen en voor begeleiding van leerlingen die problemen ervaren. Als je het nodig vindt, vraag dan een psychologische test aan, maar dat hoeft niet altijd. Zoiets. Simpel.
Jaren lang is er geschreeuwd: "Kom op met die begeleiding, we hebben er recht op!" De REC's moesten in recordtempo mensen aanstellen en opleiden. "Ze zijn nog niet zo ervaren he?" Tssss.... En nu dumpen we al die mensen? Hoezo kapitaalverspilling (en collegialiteit)?

Passend Onderwijs is een toverwoord geworden en het impliceert dat het onderwijs nu nog steeds "ongepast" is. Als dat al waar is, komt dat door de eisen die de politiek zelf stelt, voordat er hulp mag worden geboden. Zet een slot op de portemonnee en vraag aan de mensen de inhoudelijk goed op de hoogte zijn om het systeem te verbeteren.
Nu wordt er in besturen gepord en spelen allerlei belangen een rol die niets meer met "leerlingen" te maken hebben. En dat allemaal, terwijl de laatste twee jaar de successen van de WEC zichtbaar worden! Maar dat komt pas in de analen van de politiek over een jaar of twee en dan moet het weer anders....
De wereld wordt nu vergeven van ZZP-ers en begeleidingsbureautjes die er eerst helemaal niet waren, al dan niet ontstaan uit scholen voor speciaal basisonderwijs die zich onder druk van hun "eigen bestuur" verplicht voelen een "ondersteunende rol te spelen en dus bij-te-leren".  Gat in de markt. Besturen laten zich ondersteunen en begeleiden door organisaties die diverse modellen presenteren en iedereen komt uit op "van expertisemodel naar professionaliseringsmodel, maar wel rustig-aan-geef-het-de-tijd" of in gebieden waar besturen nog steeds ruzie hebben op "het Kamermodel met een optie tot nauwere samenwerking".
Er is heel veel politieke moed voor nodig en het zal er dus wel niet van komen. Maar ik hoop het toch eens te beleven dat er een lid van de Eerste of Tweede Kamer opstaat en zegt: "Voorzitter, ik snap helemaal niets van wat de minister bedoelt. Ik kan het niet meer volgen, maar ik vind ook geen mensen die het me kunnen uitleggen. Zullen we de hele boel maar vergeten en opnieuw beginnen? Simpeler, zonder zoveel gedoe. Dat geeft rust en vooral: kwaliteit!" En dan wapperen met het rapport van Dijsselbloem of het ECPO-advies, in plaats van showtjes met stekkers en stekkerdozen.
Lijkt me een verademing. Voor leerlingen, docenten en ouders. Zeker in deze tijd is het fijn om "ergens op te kunnen rekenen".

woensdag 16 mei 2012

Dit kán toch niet!

Ik schreef er eerder over: de verevening. Er zijn delen in het land waar méér geld voor ondersteuning/ zorg in het onderwijs wordt gebruikt dan in andere delen van het land. Het ministerie snapt niet waarom dat zo is. Waarom zouden er in Drente meer leerlingen met problemen wonen dan in Zuid-Holland? Geen idee.
Dús krijgt Drente straks minder zorggeld en Zuid-Holland wat meer. Gelijktrekken die handel! Dat is verevenen. Dat kán toch niet, brullen we met z'n allen. Alleen de gebieden waar er wat meer geld komt, brullen minder hard. Maar gebruld wordt er. Ja, ja, we weten wel wat de beleidsmakers fout doen. Gelukkig mogen "we" straks zelf beleid maken...

Vandaag was ik bij een bijeenkomst met enkele samenwerkingsverbanden en directeuren/ intern begeleiders. De coördinator legde uit dat het geld van de rugzakjes dat nu nog naar de scholen gaat, straks naar het samenwerkingsverband gaat. "En dan gaan we het eerlijk verdelen", zei hij. "Ja maar, nu krijg ik meer, omdat ik meer zorgleerlingen heb en straks dus evenveel als de school verderop? ", vroeg een directeur. "Tja, we gaan dat gelijk trekken. Het kan toch niet zo zijn dat de ene school meer geld krijgt dan de andere school? Het is niet te verklaren waarom u meer zorgleerlingen heeft", antwoordde de coördinator...., "maar we doen dat geleidelijk aan hoor, niet in één klap".

Er wordt nog steeds gebruld. Maar nu door de directeuren, intern begeleiders en leraren op de scholen. Alleen wat minder gebrul op de scholen die wat méér krijgen.....

Ik ben blij met het uitstel van de invoering van passend onderwijs. Dan is er in ieder geval wat meer tijd om het beter te doen dan de beleidsmakers. Want dit kán toch niet?

zaterdag 12 mei 2012

Hoe lang hangen de slingers?

Na het intrekken van de bezuinigingen op passend onderwijs ging de vlag uit. Terecht. Vooruitgang moet je vieren. Op 11 mei besloot de minister dat invoering van de wet een jaar wordt uitgesteld. Ambulante begeleiding is zelfs nog tot augustus 2016 "in de race". Ik beken... ook ik heb nu slingers opgehangen.
Er zit nog wel een addertje onder het gras: het is wél de bedoeling dat 1e en 2e Kamer nog voor de zomervakantie stempels en handtekeningen onder de wet zetten. Hoe lang hangen de slingers? Weet men wat men tekent?

In de wet staat nog steeds geen enkele garantie dat de zorgmiddelen besteed gaan worden waarvoor die bedoeld zijn.
Nog steeds staat de "verevening"op de rol. Dus zal het oosten van het land soms miljoenen moeten inleveren en dus vele banen moet schrappen, alleen een paar jaar later.
Nog steeds is er in de wet geen enkele garantie voor ouders opgenomen dat ze iets in de melk te brokkelen hebben als hun kind hulp nodig heeft....

Kinderen die extra zorg nodig hebben zullen in regulier onderwijs blijven en dat is uitstekend! Maar nog nergens is geregeld dat er ook gegarandeerd wordt dat regulier onderwijs dat ook aan kan, ook niet na een paar jaar.

Het geeft even lucht, iets meer tijd. Maar de wet gaat door. Over een paar maanden wordt dit bekrachtigd met handtekeningen. De invulling komt nog? De lekken worden nog gedicht? Want de wet is nog steeds zo lek als een mandje. Alleen het water zal er wat later uit sijpelen. De wet wordt echter wel vastgesteld.

In de komende jaren zal er volop ingezet moeten worden op de expertiseverbetering in regulier onderwijs. Leraren moeten in staat gesteld worden hun zwaardere taak te kunnen waarmaken en dat gebeurt niet door extra klasjes te maken. "Nu komt het allemaal goed" is te optimistisch.

Ouders, leraren, begeleiders, pschychologen, psychiaters moeten de komende jaren enorm hun best doen om hun positie te herwinnen. Daar moet voor geknokt worden, vanaf maandag dus. En dat kost niet meer geld! Wel meer redeneren vanuit de grondslagen van de wet: goed onderwijs voor alle kinderen, zodat het woord "uitvaller" uit Van Dale geschrapt kan worden en men bij de term "thuiszitter" aan een tweepersoonsbank denkt en niet aan "verloren leerlingen".
De bittere smaak van de wanstaltige beschuldigingen dat ouders slecht opvoeden, leraren lui zijn, psychiaters maar kinderen misvormen door er etiketten op te plakken moet uit de bek gespoeld worden. Het Eliassyndroom moet vervagen en als "misser" gezet worden naast de mislukte poging het land te verbeteren met de inmiddels afgeschoten regering.
Ik heb, na de recente successen, stille hoop dat de onderwijswereld dit samen met betrokken ouders voor elkaar krijgt. Iedereen moet zich echter wel realiseren dat er na 1 augustus 2014 geen rugzakjes meer aangevraagd kunnen worden. En op die datum moet er dus iets anders zijn waardoor begeleiding en ondersteuning gegarandeerd is als dat nodig is.

Dit weekend heb ik de successen gevierd, samen met mijn vrouw, die het wél allemaal snapt. Maar de slingers laat ik niet te lang hangen. Er moet gewerkt worden, heel hard!
Ook zonder enorme bureaucratie en stempeltjes en met hetzelfde budget is iets moois te bouwen.
Vraag het maar aan de leraren en ouders. Maar vráág dat dan ook en laat het niet alleen aan besturen over.
Het #passendonderwijs mag van twitter niet verdwijnen! En in de praktijk uiteraard al helemaal niet. Maar dat spreekt vanzelf. Toch?


donderdag 10 mei 2012

Hou nou toch op!

Het systeem "van de rugzakjes" bevalt niet. Er wordt fraude gepleegd, het is te duur, zegt de minister. Het moet allemaal anders en het kan goedkoper.
Nou, dat het goedkoper kan en moet... dáár heeft de politiek al een stokje voor gestoken. De bezuinigingen zijn van tafel.

Dat het anders moet, dáár is iedereen het mee eens. Maar dat er duizenden ambulant begeleiders ontslagen moeten worden, terwijl er in het nieuwe systeem weer mensen moeten worden benoemd (want waar gebruik je het geld anders voor???), dát is raar.
Ambulant begeleiders zijn goed opgeleid. Ze hebben ook veel ervaring. Nou, dan ga je die toch niet ontslaan, om dan weer andere mensen aan te nemen die het allemaal nog moeten leren?

"Ja, maar dat gedoe met die ambulant begeleiders....".... Ho effe...!!!!
Dat "gedoe" hebben die begeleiders niet uitgevonden... dat moest van de overheid. Vóórdat je hulp kreeg moest je eerst een meter formulieren invullen en een psychiater zo gek weten te krijgen dat hij testverklaringen af gaf en zo. Dat kwam niet door die begeleiders! Die werden er net zo gek van! Die begeleiders willen en kúnnen leerlingen begeleiden, leraren ondersteunen, coachen, adviseren, bemiddelen tusen ouders en school, raad geven enz. enz.

Hou nou toch op met die flauwekul. Schaf van mijn part de indicatiestellingen af, maar zet de ervaren mensen uit de expertisecentra bij de mensen van de samenwerkingsverbanden en laat die een mooi plan maken. Een plan, gericht op directe ondersteuning van leraren, leerlingen, ouders en zo. Dat kunnen ze prima!
Het kost geen cent meer, er vallen geen ontslagen, het kost dus geen uitkeringen en het is gegarandeerd effectief. En dan spreken we af dat we de besturen daarná vertellen hoe we het gaan doen.
Ik heb heel veel waardering en respect voor bestuurders, maar om dié nou te laten bepalen hoe een ondersteuningssysteem er uit moet gaan zien.... hou nou toch op! Die mannen en vrouwen hebben wel andere, misschien nóg belangrijker dingen te doen!
En dan spreken we ook af dat "die verevening" ook de prullenbak in gaat. Want dat geeft alleen maar tranen bij bestuurders in het Oosten en brede glimlachen bij bestuurders in het Westen. En daar zijn noch leraren, noch leerlingen, noch ouders mee gediend. Met die tranen of glimlachen dus.

Als de minister me nu vanavond nog belt, kan dat met ingang van het volgend schooljaar geregeld zijn.
En de vreugde bij leraren, leerlingen, ouder en begeleiders weegt zéér op, tegen het gepruttel van besturen, PO-raad, VO-raad of andere bestuurders die wel heel erg ver af staan van de primaire belangen: die van de leerling!

dinsdag 8 mei 2012

Zo simpel

Bij het ontwerpen van de wet Passend Onderwijs is er veel mis gegaan. Het ministerie kwam met foute vertalingen van uitgangspunten, moest compromissen sluiten om enige steun te vergaren en had als grondslag niet "het kan beter", maar "oh, oh, wat doen jullie het slecht, al die vlekjes, luie leraren en falende ouders en dan ook nog fraude....foei!".
Tja, dat werkt dus niet...
Een goede onderwijzer legt alles simpel uit, ook al is de stof ingewikkeld.
Laat ik eens kijken of ik het nog in me heb..... :

Passend Onderwijs moet als systeem:
1. budgettair beheersbaar zijn, liefst goedkoper dan het
    huidige systeem
2. in de praktijk bewijzen of in ieder geval zeer aannemelijk
    maken dat leerlingen, ouders en leraren er op "beter van
    worden"
3. haalbaar zijn de tijd/ met aanwezige energie/ expertise
    enz.

En weet u, dat lijkt me helemaal niet zo moeilijk. Veel leraren zouden het kunnen bedenken of hebben het al bedacht. Maar dan moet je ze het wel vragen, nadat je ze van volledige en juiste informatie hebt voorzien.

Ik ben beschikbaar.

vrijdag 4 mei 2012

Enorme onrust

De conceptwet passend onderwijs heeft een enorme onrust veroorzaakt. Alleen controversieel verklaren van de wet door de Eerste Kamer betekent uitstel en geeft geen rust. De voorstanders van de wet beroepen zich op de grondslagen, die overigens al jaren geleden internationaal als "doel" zijn verklaard: geen kinderen uitsluiten, integratie van leerlingen met een handicap. Die voorstanders zien echter niet, dat door het invoeren van deze wet op deze manier het tegendeel wordt bereikt. Alleen stopzetten van dit gedrocht passend onderwijs en opnieuw beginnen kan de oorspronkelijke doelstelling dichterbij brengen.

Er is onrust onder ouders. Door aandoeningen en/ of handicaps te bagatelliseren, te ontkennen of verdacht te maken, worden ouders van gehandicapte leerlingen in de ziel geraakt. Maar ook ouders van kinderen "zonder vlekjes" maken zich zorgen: "Mijn kind krijgt minder aandacht". Ontkennen van stoornissen, het verdacht maken van psychiaters die hun vak uitoefenen, gumt die kinderen en hun problemen niet uit.

Er is onrust in het onderwijs. Passend Onderwijs is verworden tot een bestuurlijke drukte: veelal met veel minder geld moet een systeem gebouwd worden, samen met andere besturen. Er staat een straf op het extra aandacht geven op kinderen die dat nodig hebben: een boete, geen stimulans. Leraren zijn nog nauwelijks betrokken bij de plannen-in-aanbouw.

Onrust onder begeleiders. Veel van deze mensen hebben de afgelopen jaren tropenweken gedraaid om hun Master Titel, bijvoorbeeld SEN (Speciale Onderwijs Zorg) te behalen, cursussen en trainingen te ontwikkelen om hun collega's in regulier onderwijs bij te kunnen staan. Zij worden ontslagen, aan de kant gezet. Besturen vermoeden (?) goedkopere manieren om kinderen te behoeden voor speciaal onderwijs: de zogenaamde tussenvoorzieningen...

Onrust onder leraren: veelal al overbelast door alle regelgeving en eisen vanuit de overheid, zien zij zich voor de opdracht gesteld straks kinderen, waarvoor zij eerst begeleiding kregen nu zelf op te vangen. Vol goede bedoelingen, met hart voor alle leerlingen, maar met angst voor wat komen gaat.

De lijst is langer te maken...

Het resultaat van het doordouwen van deze wet is tegengesteld aan de grondslagen: integratie!
Het beleid van de overheid om dit te bewerkstelligen is mislukt en laat wonden na. Wonden bij ouders, leraren, begeleiders en leerlingen. Je zult maar "een vlekje" zijn!

Uitgummen en opnieuw beginnen. Dat zou het enige verstandige besluit zijn van de Eerste Kamer.

dinsdag 1 mei 2012

Het kan echt, maar anders!

Soms lijkt het alsof ik tegen passend onderwijs ben. Dat is niet zo, tenminste niet tegen de grondbeginselen. Wel ben ik tegen de manier waarop goede ideeën enorme slecht worden ingevoerd: met dwang en zonder enige kennis van zaken. Zwavel en pek en dan ook nog op zo'n manier dat de hele onderwijswereld, inclusief ouders op zijn kop staat. Hoe bont kun je het maken.....
Er zijn drie redenen om een kind te verwijzen naar speciaal onderwijs:
1. de groei van een kind op regulier onderwijs stopt en komt niet meer op gang. Kortom: het kind komt op bepaalde gebieden niet verder, wat men ook probeert
2. het kind voelt zich doodongelukkig, omdat het zich anders voelt, anders behandeld wordt en daardoor in zijn/ haar schulp kruipt of ongewenst gedrag gaat vertonen
3. het kind wordt een gevaar voor zichzelf of anderen

Maar ik ben het hardgrondig eens met mensen die zeggen dat dit in veel gevallen voorkomen kan worden. Een kind met ADHD of PddNOS of slechthorendheid hóeft niet altijd naar speciaal onderwijs. E.e.a. is afhankelijk van de aard en de ernst van de handicap, maar ook van de wijze waarop regulier onderwijs is ingericht. En nou moeten we niet ingewikkeld gaan doen met toetsen en testen of allerlei enge systemen: het gedrag van de leraar is zéér belangrijk. Het NIVOZ (Marcel van Herpen) noemt "pedagogische tact". Natuurlijk zijn er mensen die het geitenwollensokkentaal vinden, maar ik hou van de man! Want dáár ligt de kracht van een goede leraar! Dát is zijn of haar instrument: een mengeling van ervaring, zin in hebben, kennis en weet ik wat al niet meer..... Is Van Herpen eigenlijk onderwijzer geweest? Moet haast wel.

Als we dát nu eens met elkaar willen inzien:
de kracht van de leraar!
Al die bolletjes en streepjes linksom of rechtsom zien er prachtig uit in een volgsysteem, maar garanderen die een excellent pedagogisch klimaat?
Als we nu eens de leerling en de leraar als uitgangspunt zouden nemen en niet "als je verwijst gaat je kop eraf!" en dan ook nog de goede (die bestaan wel degelijk!) ambulant begeleiders en leraren de vrijheid zouden gunnen om sámen goed-onderwijs-te-realiseren, moet je dan eens kijken!
Hoeft ook gen cent meer te kosten. En weet je, dan houden we de lol er ook nog in... in plaats van een chaos te veroorzaken, voor ouders, leerlingen en leraren.
Huh... vlekjes? Het zou wat!

maandag 30 april 2012

Nog een analyse

De bezuinigingen passendonderwijs zijn van de baan. Door de bezuiniging zouden scholen voor speciaal grotere klassen krijgen. Een "plekje" werd daarom goedkoper voor een samenwerkingsverband. Daarentegen kreeg een samenwerkingsverband ook minder geld. Goedkopere plaatsen, minder geld, nou dat kon je tegen elkaar wegstrepen: er bleef evenveel "trekkingsrecht" op speciaal onderwijs, evenveel onderwijsplekken dus.
Nu er geen bezuinigingen komen, worden die plaatsen weer duurder (geen grotere klassen) en krijgen de samenwerkingsverbanden weer meer geld. Maar het aantal plaatsen dat men kan inkopen in speciaal onderwijs blijft dus gelijk. Maakt niks uit. En de groei moet eruit, dus er zullen meer leerlingen met problemen in gewoon onderwijs moeten blijven. De druk op regulier onderwijs blijft precies hetzelfde! Men kan niet "meer verwijzen nu". Leerlingen die extra zorg nodig hebben, moeten op regulier onderwijs blijven.
Het enige verschil is dat de samenwerkingsverbanden meer geld krijgen voor "begeleiding". Dat is echt een pluspunt! Die gelden gingen eerst naar de scholen en de ambulant begeleiders. Dat geld (en de zeggenschap) zijn die scholen en begeleiders nu kwijt. Dus "rugzakbegeleiders" op de gewone scholen worden ontslagen en ook de ambulant begeleiders. Want er is geen enkele garantie dat de samenwerkingsverbanden die "blijven inkopen". Dus moeten de besturen die deze mensen in dienst hebben ze wel ontslaan. Geen garantie op inkomsten, dan ook geen banen. En die uittocht is al begonnen en is niet meer terug te draaien, door een nieuw kabinet. Dan is het leed als geschied.
Het massa-ontslag blijft dus, evenals "maar afwachten of en hoe dan, uw kind wordt ondersteund". Misschien wel in een apart klasje, of een "tussenvoorziening", terwijl het nu nog geïntegreerd in een gewone klas zit. Was dit nou de bedoeling van passend onderwijs? Zoiets van "de regen in de drup".....

zaterdag 28 april 2012

Een analyse

Mopperen werkt niet. Voluit feest vieren is iedereen gegund en is ook goed zo nu en dan. Maar daarna toch weer even tijd voor een feitelijke analyse:
  • de bezuinigingen op passend onderwijs zijn van de baan. Gelukkig! Maar de open einde financiering stopt wel. Logisch, maar het betekent wel dat in regulier onderwijs méér kinderen met een probleem moeten blijven dan voorheen. De druk op regulier onderwijs wordt groter.
  • het geld wat nu naar de gewone scholen gaat voor ondersteuning bij kinderen met problemen, gaat in augustus 2013 naar het samenwerkingsverband. Als er op die school leraren op die gelden zijn aangesteld (vaak) zullen die ontslagen worden.
  • de scholen hebben veelal geen invloed (meer) op de besteding van die gelden. Veelal worden er in het samenwerkingsverband voorzieningen getroffen, waarvan het afwachten is of dat de leraar beter ondersteunt dan die collega, die op die school extra voor zorgleerlingen was aangesteld.
  • de gelden voor ambulante begeleiding gaan in augustus 2013 naar het samenwerkingsverband. Dat betekent dat het ontslaan van ambulante begeleiders, dat nu in gang is gezet, doorgaat. Er zijn geen afspraken om die begeleiders te "behouden".
  • doordat de gelden niet meer naar de ambulante begeleiding gaan, kan het zo zijn dat een collega op een school voor speciaal onderwijs ontslagen wordt en een ambulant begeleider zijn/ haar plaats voor de klas in neemt.
  • de rugzakjes worden afgeschaft. Een ouder heeft geen aanspraak meer op extra begeleiding voor een kind. Ook geen inspraak overigens.
Zwartkijken? Nou, ik word er inderdaad niet vrolijk van, omdat het systeem zo rommelig in elkaar zit, dat er geen enkele garantie is, dat de gelden op een juiste manier bij de leerlingen en leraren terecht komen. En de mensen die "inhoudelijk voorbereiden" in de samenwerkingsverbanden doen toch écht goed werk. Helaas zijn er anderen die beslissen, die te maken hebben met heel veel meer en andere belangen.

Leerkrachten blij ?

Ik wil niet opjutten. Van nature ben ik een positief man. Maar er spelen rare dingen die de vreugde over intrekken van de bezuinigingen op passend onderwijs kunnen/ zullen temperen.... We moeten BLIJVEN strijden voor een kwalitatief en goed werkend systeem, voor leerlingen, ouders en leraren! Samen!
Een voorbeeldje:
er wordt niet bezuinigd, dus de banen op de scholen voor speciaal onderwijs zijn verzekerd! Maar eh... als er ontslagbeleid is, betekent dat: ben je als laatste aangenomen? Dan ga je er het eerste uit. Vaak zijn ambulant begeleiders in dienst van de school. Als dat zo is, betekent het dat leraren ontslagen zullen worden en de ambulant begeleiders hun plek voor de klas innemen als die begeleiders langer in dienst zijn dan die leraren. De werkgelegenheid van leraren en ambulant begeleiders is één geheel en staat niet los van elkaar.
En het ontslag van die leden van je team, de ambulant begeleiders, gaat vooralsnog per augustus 2013 door....en kan dus de leraren behoorlijk raken.
Zo zijn er nog veel beren op de weg...

vrijdag 27 april 2012

HOERA ???

De bezuinigingen op passend onderwijs gaan niet door! Hoera! "Het onderwijs" juicht, ouders kopen gebak en zelfs de vakbonden zijn in opperst beste stemming....
Maar... wat is er nu bereikt?
Natuurlijk... dat de politiek geluisterd heeft. Dat er NIET minder geld is!
Maar, ik bedoel: welk positief effect voor de leerling en de leraar?

De klassen in speciaal onderwijs worden niet groter! Gelukkig. Waard om te vieren!
En verder... eh... verder....

Krijgt iedere leerling nu "juiste" plek? Wordt de leraar ondersteund in gewoon onderwijs?
Nou, de groei van speciaal onderwijs moet wel gestopt worden. Dus het aantal leerlingen die extra aandacht nodig hebben in het gewone onderwijs zal stijgen. Ja... maar die krijgen hulp.
Dat regelen de samenwerkingsverbanden! Eh... hulp?
Helaas blijft het onzeker dat een leerling extra aandacht krijgt als dat nodig is. Want er is volkomen vrijheid om de gelden te gebruiken. Voor zorgklasjes bijvoorbeeld.
En de duizenden begeleiders, goed opgeleid en met stevige ervaring, worden wél ontslagen! Oók als de wet controversieel wordt. Want de ontslagen lopen al. En die kunnen alleen gestopt worden als er in de komende maand zekerheid komt. Zekerheid dat de gelden aan die begeleiding besteed móeten worden. Dat zal helaas niet lukken.Want dat kan alleen de 2e Kamer. En die 2e Kamer is er voorlopig niet.
Koop gebak, juich en stamp op stoelen, maar ouders, leraren en vooral bonden...
wat er nu wordt afgebroken, valt niet te stoppen. Juich dat "de Arena" heeft geholpen. En verbaast u zich er over een jaar over dat alle begeleiders weg zijn. Want "de bezuinigingen gingen toch niet door???"
"Ach mevrouwtje, uw kind mag wél naar de tussenvoorziening. Tja, de plek op de gewone school met begeleiding is het kwijt....eh... integratie?"
Ja, ik ben blij voor mijn collega's van de scholen voor speciaal onderwijs en voor de kinderen en ouders: geen grotere klassen.
Maar ik treur voor de kinderen die straks  in de tussenvoorziening zitten, in plaats tussen alle andere kinderen. En voor de leraren die hun begeleider missen. Maar ja, dat is pas over een paar jaar...
en ik word een oude mopperkont...
de begeleiding, ondersteuning weg, maar och, er zijn geen vlekjes meer. Want dát gaat wel door: het wegpoetsen van problemen. In theorie en op papier.
Ja, een mopperkont... maar het gebak smaakt me niet.
Ik kan het niet opbrengen volop mee te juichen met mijn collega's die geen grotere klassen krijgen, met de bonden die "gescoord" hebben in de ogen van het volk, met de ouders die denken dat het NU beter wordt voor hun kind...