Hoe kipt Nederland?
Laat ik, nu ik nog uw volle aandacht heb, op serieuze toon beginnen…. straks wordt het wel weer grappig. ’s Morgens om acht uur, op een dag dat ik een presentatie zou geven, hoorde ik op de radio een reclame. U kent de tune wel "Kip, het meest veelzijdige stukje vlees!" En daarna een stem: "Hoe kipt Nederland?" Ik heb de titel van mijn presentatie van die dag direct aangepast in "Hoe kipt Nederland?"
Natuurlijk keken de congresgangers wat raar op, maar men is wat van mij gewend. En ik bedoelde het ook als serieuze inleiding: wat IS Passend Onderwijs eigenlijk? Is daar wel een recept voor? Kun je dat beschrijven in blauwdrukken, structuren, vormen? En, om de vergelijking maar even door te trekken, kun je eigenlijk wel een recept schrijven als je de smaak van je gasten niet kent?
Natuurlijk kun je eerst de kip klaarmaken en dan vóór het opdienen eerst gaan uitleggen waarom het lekker moet zijn. Maar menig gast zal daar niet intrappen. Al dan niet openlijk zullen er gasten zijn die gaan morren, omdat ze iets anders hadden gewild, wellicht besteld.
Als het klaarmaken van Passend Onderwijs niet eerst begonnen is met het opnemen van de wensen van de gasten…. fout!
Of, wat concreter, en noem me naïef als u wilt, het is toch logisch dat je eerst aan docenten, leraren, onderwijzers gaat vragen wat men wíl? En graag ook aan ouders. Wát wilt u op uw bord? Wat heeft u nodig? Hoe kan ik de maaltijd van onderwijs smakelijker maken? Kijk, dat kaviaar niet kan, is duidelijk. Dat snapt elke gast.
Maar dat het dom is als de kok of restaurant-eigenaar zijn eigen gang gaat, zonder maar ook enig benul te hebben wat er nodig is, staat voor mij als een paal boven water.
Even zo dom is het als de gasten maar afwachten wat er op hun bordje komt.
En als je niks hoort, vraag je het aan de ober, die het weer aan de kok vraagt en die weer aan de hoofdkok en die weer aan de eigenaar en die weer…
Misschien is het niet zo gek als je als leraar, docent, onderwijzer, ouder gewoon vraagt of je mee kunt praten over wat er straks op je bordje komt. En dus niet tevreden bent met "Je eet maar wat de pot schaft" of "Je moet een beetje vertrouwen hebben".
Geen opmerkingen:
Een reactie posten