Het was grote verzoendag vandaag. De onderwijssector en de politiek kwamen bijeen. Zo'n bericht maakt me blij. Want het werd wel weer eens tijd voor wat positiefs. Ik ben achter mijn pc gesprongen en heb proberen te achterhalen wat er zoal bereikt is. Via LinkedIn kwam ik wat video's tegen.
Men heeft elkaar diep in de ogen gekeken. We moeten niet op de man spelen. Men was het eens dat kritiek op politieke besluiten de kwaliteit van die besluiten verhoogt. "We doen het mét elkaar", sprak de minister achteraf. Ik zal niet flauw doen en zal dan ook deze zin niet nogmaals typen en dan verklaren dat "verzoenen" op zo'n dag blijkbaar ook erg uit de hand kan lopen.
Nee, want er was een goede sfeer. Nou, dat is al een stap vooruit.
De standpunten zijn niet veranderd, de inhoud van het debat blijft hetzelfde. Maar de sfeer was goed. En dat in de ogen kijken, natuurlijk. Aan de VVD de eer om volgend jaar maart zo'n dag te organiseren. Een jaarlijkse grote verzoendag met het onderwijs.
Natuurlijk ben ik blij dat er een klein feestje was. En dat de sfeer goed was. Maar als de politiek en de onderwijssector dít nu bedoelt met "opbrengstgericht werken", of "resultaatgestuurd onderwijzen", dan blijft mijn broek wat afzakkerig zitten. Zeker als (ik speel niet op de man) een bepaalde politicus achteraf nog even fijntjes verklaart dat "de politiek de besluiten over onderwijs neemt en de sector die besluiten hoort te volgen".
Daarmee is de ton, pardon, toon alweer eens lekker gezet voor het vervolg.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten