Ik gebruik het wel eens in een presentatie over passend onderwijs en eerlijk is eerlijk, ik heb het idee gepikt van een oud-collega.
Kinderen met een lichamelijke handicap "hebben" zichtbaar iets. Nu wordt daar de laatste tijd ook niet veel rekening mee gehouden, maar kinderen met een gedragsprobleem "scoren" toch anders. Slechter. Je ziet dat terug in de aanbevelingen die sommige politici doen: pak ze aan! Wees wat strenger! Straf ze en laat weten wie de baas is!
Kinderen zijn als bollen die ontluiken in de lente van hun leven. Je zorgt zo goed en zo kwaad als het gaat voor goede omstandigheden: licht en water. En als het nodig is omdat de bol zich niet zo ontwikkelt als een gemiddelde bol, geven we pokon en zetten er een stokje naast.
We stimuleren... kom maar bolletje, doe je best! En we steunen het kind met nog meer aandacht, speciale aandacht, als het meer zorg nodig heeft. En terecht, want daar zijn we opvoeders voor: we scheppen de meest ideale omstandigheden om elk kind te laten groeien, zo goed en kwaad als het kan.
Ook het bolletje met een gedragsstoornis of gedragsproblemen spreken we anders toe dan een gemiddeld kind:
"Groeien kreng!"
En dat noemen we passend onderwijs.
Hoe we ook "verzoenen" in de politiek met het onderwijs, deze kinderen én hun ouders verdienen dit niet, deze sneer, deze minachting door maatschappij en politiek.
Niet alleen is het maatschappelijk en ethisch verwerpelijk, het is ook nog dom.
Want met de juiste steun, zónder alleen maar met zachte handschoentjes hoor, maar met het juiste inzicht van de specialist-tuinman, worden heel veel van deze kinderen een verrijking voor de maatschappij. Maar daarvoor zijn die tuinlui wel noodzakelijk, anders belanden die kinderen op de composthoop. En, als het even kan, dames en heren politici, ook wat meer verdiende zorg, een extra bamboestokje, wat ondersteuning in plaats van het grove wied-gedrag in de tuin waar u verantwoordelijk voor bent: Nederland
Geen opmerkingen:
Een reactie posten