maandag 28 mei 2012

We blijven zeer scherp

De druk is van de ketel. "De bezuinigingen" zijn ingetrokken. Maar het is zeker geen reden om nu in te dutten, want hoe zit het met:

1. die 870 miljoen die in het lente-akkoord staat als bezuiniging op zorg/ onderwijs? Daar staan wél handtekeningen onder! Gewoon dus even "rust" en straks begint de ellende weer? Alleen door andere ministers?

2. de afgeschafte groeiregeling speciaal onderwijs? De instroom van leerlingen tussen 1 oktober en 16 januari mag nog steeds niet meegeteld worden, waardoor er minder formatie voor personeel is in het jaar daarna. Nergens lees ik dat deze maatregel is ingetrokken. Toch ontslagen?

3. de overheveling van REC-gelden naar de MBO's? Als door gaat, kost dat alsnog banen! De MBO's hebben immers al te maken met forse bezuinigingen.

4. de verevening? In bepaalde delen van het land moet er flink veel geld ingeleverd worden in onderwijs. In andere delen komt er geld bij. Je zal maar werk hebben in de gebieden waar zeer veel geld verdwijnt. Dááááág baan en zorg voor leerlingen!

Met andere woorden: ik hoop van harte dat in de beloofde brief van de minister helderheid wordt verschaft. Want we blijven scherp! Er is even rust "onder het volk", maar het licht staat echt nog steeds niet op groen.
We gaan nog niet slapen, met beide ogen dicht


vrijdag 25 mei 2012

SAAB

Een goede onderwijzer verpakt zijn les in een verhaal... Donderdag. Ik had nog een vergadering tot ongeveer 13.00 uur. Om 14.30 mocht ik nog eten en daarna moest ik vier liter troep drinken omdat ze in mijn darmen wilden kijken. Zoiets. Om 13.15 ging mijn Saab roken. Nee, ROKEN! Dus op de vluchtstrook..... Andere auto's toeteren, ja, ja , "ik zie het!" (de snelweg stond in mist inmiddels). Motoragente stopt: "Waarom staat u hier?"
Nu had ik wel kunnen zeggen "ik rook mevrouw",  maar dat is zo'n stompzinnig antwoord op een even idiote vraag, dat ik even stilviel.

Uren geacht op wegenwacht. Uren gewacht op sleepauto. Met veel vijven en zessen huurauto voor komende dagen. Darmonderzoek gehad, maar moest al die liters wel in minder uren naar binnen gieten. En dat is echt troep.

U wacht op de kern, ik snap het.
Passend onderwijs. Het rookt. Heel veel zelfs.
"Waarom staat u op de vluchtstrook?" Net zoiets als "Waar maak je je na het intrekken van de bezuinigingen passend onderwijs druk om?"

Omdat:
- gaat PAB door? Zo niet: ontslagen.
- en de projecten? Nee? Dus ontslagen.
- moet ik toch mensen ontslaan, zo ja, dan ben ik te laat?
- steunpunten autisme, wat daarmee te doen? Ontslaan?
- MBO gelden gaan toch naar MBO per augustus 2013?
  2014? Dus tóch ontslagen?
- de verevening gaat toch door? Duizenden ontslagen in
  oosten toch?

Heel veel rook en een ontzettende stomme gezagsdraagster die rare vragen stelt en het echt niet snapt.
Je moet positief blijven. Wacht u maar op de uitslag: de bekostigingsbrief van de minister.

Nou die Saab (turbo kapot) kost me € 1800,-
De uitslag van dat darmonderzoek hoor ik nog.
Nu nog die brief van de minister. Misschien valt de uitslag mee, maar die liters troep die je van tevoren moet drinken, is echt walgelijk en laat een heel bittere nasmaak achter.....
Passend onderwijs.... ik lust het niet meer.
Teveel verstikkende rook en een smerige smaak in de mond....


maandag 21 mei 2012

Het moet anders

Ik was vandaag op werkbezoek. In een klas van een basisschool (groep 6) en op een HAVO (wiskunde). Zo'n regelmatig bezoek vind ik nodig (en bijzonder leerzaam!), want anders ben ik de hele dag bezig met "passend onderwijs op papier". En daar word ik niet altijd blij van.
De leerkracht van die groep 6 begon en mijn hart sprong open: "Ik ga jullie vertellen hoe het komt dat het 's nachts donker is". Niet dus: "Weet iemand waarom...?" Een kanjer, die juf. Ze doet waar ze voor is opgeleid: les geven. Alle kinderen gingen ook direct rechtop zitten in een houding van "nu gaan we het krijgen hoor!" Ze wist het zelf niet, maar dat was een staaltje van passend onderwijs. Want als je vraagt "Weet iemand waarom...?" dan reageren er enkele kinderen. De rest van de klas denkt: "Geen idee, ik houd mijn mond maar". Nu ging de juf vertellen, iets uitleggen! Mét bordtekening zelfs! En daardoor ging zelfs het ergste vlekje rechtop zitten.

De wiskundeles was ook fantastisch. Op de HBS-B afdeling van het Pius X college bakte ik er niet veel van, wiskunde. Ik pakte elke keer verkeerde formules en snapte er geen hout van dat "het niet mooi op nul uitkwam".
Deze leraar wiskunde legde iets uit en vroeg daarna: "Wie wil het op een andere manier nog eens uitgelegd hebben?" Niet dus: "Wie snapt het niet?" want tja, dán je steek je je vinger niet op...
Pareltjes. Kleine pareltjes, momentjes, maar zó waardevol!

Als u dit flauwe voorbeelden vindt, snapt u niets van passend onderwijs. Sorry, maar het moet gezegd worden...
Na de les ging ik een gesprek aan over passend onderwijs. Beide collega's begonnen te vertellen over de bijeenkomsten die ze hadden gehad. Over zorgprofielen en verdeling van middelen wegens de verevening.

In het laatste gesprek dacht ik: "Net als ik op die HBS, pakken jullie de verkeerde formule "passend onderwijs" en je snapt er geen hout van. Gelukkig maar. Want stel je toch eens voor dat die verfoeilijke stelselwijziging als effect heeft dat die juf en die docent ánders les zouden gaan geven:
"Als je het niet snapt, mag je even naar de tussenvoorziening". Okee, ik beken: ik stel het scherp en overdrijf misschien, maar toch...... het zál toch niet zo gaan worden... passend onderwijs? Iets búiten de docent?

Iets van "paard achter de wagen" of zo.
Want in Nederlands was ik wel goed, op Pius X.

zondag 20 mei 2012

artikeltje

Ik heb maar weer eens een artikeltje geschreven. Voor een onderwijsblad en het gaat over, tja... passend onderwijs. Op een of andere manier is het een toverwoord geworden en een synoniem voor "beter onderwijs". Zo las ik een Tweet: "We hebben zorglokalen en het werkt! Leerlingen blijven in het VO!" Ja, dank je de koekoek! Maar dat was toch ook het doel van de rugzakjes? Wat verandert er dan?

Het afschaffen van de Wet op de Expertise Centra moest! Want...
1. dat veroorzaakte/ kostte vreselijk veel bureaucratie.
Inmiddels wordt diezelfde bureaucratie weer opgebouwd, maar nu in veelvoud: in alle samenwerkingsverbanden moet een "systeem" komen om verwijzingen of hulpaanbod te verantwoorden. Als er al geld overblijft na het bouwen van al die zorgklasjes voor leerlingen die ook daar niet aarden.
2. er werden steeds meer diagnoses uitgedeeld. "Straks mankeren alle leerlingen wat!" Nee, die diagnoses zijn uitgevonden door de politiek, als "hard bewijs" dat er écht iets aan de hand is met een leerling. Het onderwijs heeft die diagnoses niet altijd nodig. Alleen als we meer inzicht willen in "wat er nu eigenlijk aan de hand is". Niet als vrijbrief voor een geldbedrag. Dat geld gaat helemaal niet naar de docent, maar naar het bestuur....

Dat een heel stelsel moet worden gewijzigd, mét de nodige enorme onrust die er ontstaat, is me nog steeds volkomen onduidelijk. Met de vakbond die roept "Passend Onderwijs JA, bezuiniging NEE" ben ik het dan ook oneens. Ik zie nog steeds niet wat men bedoelt met Passend Onderwijs. Nog nergens zie ik voorbeelden die beter zijn dan het oude systeem. Men publiceert "successen": op onze basisschool vragen we bijna geen hulp meer aan. Enne... wat vindt het VO in dat gebied daarvan? En: "Het is nu goedkoper!" Tja, dat kan ik ook, als men de geldstroom stopt als het goed gaat met een leerling. Nee, ik ben verplicht vier jaar geld "af te nemen".

Was het nou niet veel simpeler geweest om te zeggen:
er komt geen euro extra meer bij. Ga nou eens bij elkaar zitten, speciaal onderwijs en regulier onderwijs om de begeleiding breder te maken, in overleg met de school. Zonder al die structuren weer af te breken en opnieuw op te bouwen. Klaar. Besteed het geld voor extra ondersteuning van leraren die het nodig hebben, voor teams die dat willen en aankunnen en voor begeleiding van leerlingen die problemen ervaren. Als je het nodig vindt, vraag dan een psychologische test aan, maar dat hoeft niet altijd. Zoiets. Simpel.
Jaren lang is er geschreeuwd: "Kom op met die begeleiding, we hebben er recht op!" De REC's moesten in recordtempo mensen aanstellen en opleiden. "Ze zijn nog niet zo ervaren he?" Tssss.... En nu dumpen we al die mensen? Hoezo kapitaalverspilling (en collegialiteit)?

Passend Onderwijs is een toverwoord geworden en het impliceert dat het onderwijs nu nog steeds "ongepast" is. Als dat al waar is, komt dat door de eisen die de politiek zelf stelt, voordat er hulp mag worden geboden. Zet een slot op de portemonnee en vraag aan de mensen de inhoudelijk goed op de hoogte zijn om het systeem te verbeteren.
Nu wordt er in besturen gepord en spelen allerlei belangen een rol die niets meer met "leerlingen" te maken hebben. En dat allemaal, terwijl de laatste twee jaar de successen van de WEC zichtbaar worden! Maar dat komt pas in de analen van de politiek over een jaar of twee en dan moet het weer anders....
De wereld wordt nu vergeven van ZZP-ers en begeleidingsbureautjes die er eerst helemaal niet waren, al dan niet ontstaan uit scholen voor speciaal basisonderwijs die zich onder druk van hun "eigen bestuur" verplicht voelen een "ondersteunende rol te spelen en dus bij-te-leren".  Gat in de markt. Besturen laten zich ondersteunen en begeleiden door organisaties die diverse modellen presenteren en iedereen komt uit op "van expertisemodel naar professionaliseringsmodel, maar wel rustig-aan-geef-het-de-tijd" of in gebieden waar besturen nog steeds ruzie hebben op "het Kamermodel met een optie tot nauwere samenwerking".
Er is heel veel politieke moed voor nodig en het zal er dus wel niet van komen. Maar ik hoop het toch eens te beleven dat er een lid van de Eerste of Tweede Kamer opstaat en zegt: "Voorzitter, ik snap helemaal niets van wat de minister bedoelt. Ik kan het niet meer volgen, maar ik vind ook geen mensen die het me kunnen uitleggen. Zullen we de hele boel maar vergeten en opnieuw beginnen? Simpeler, zonder zoveel gedoe. Dat geeft rust en vooral: kwaliteit!" En dan wapperen met het rapport van Dijsselbloem of het ECPO-advies, in plaats van showtjes met stekkers en stekkerdozen.
Lijkt me een verademing. Voor leerlingen, docenten en ouders. Zeker in deze tijd is het fijn om "ergens op te kunnen rekenen".

woensdag 16 mei 2012

Dit kán toch niet!

Ik schreef er eerder over: de verevening. Er zijn delen in het land waar méér geld voor ondersteuning/ zorg in het onderwijs wordt gebruikt dan in andere delen van het land. Het ministerie snapt niet waarom dat zo is. Waarom zouden er in Drente meer leerlingen met problemen wonen dan in Zuid-Holland? Geen idee.
Dús krijgt Drente straks minder zorggeld en Zuid-Holland wat meer. Gelijktrekken die handel! Dat is verevenen. Dat kán toch niet, brullen we met z'n allen. Alleen de gebieden waar er wat meer geld komt, brullen minder hard. Maar gebruld wordt er. Ja, ja, we weten wel wat de beleidsmakers fout doen. Gelukkig mogen "we" straks zelf beleid maken...

Vandaag was ik bij een bijeenkomst met enkele samenwerkingsverbanden en directeuren/ intern begeleiders. De coördinator legde uit dat het geld van de rugzakjes dat nu nog naar de scholen gaat, straks naar het samenwerkingsverband gaat. "En dan gaan we het eerlijk verdelen", zei hij. "Ja maar, nu krijg ik meer, omdat ik meer zorgleerlingen heb en straks dus evenveel als de school verderop? ", vroeg een directeur. "Tja, we gaan dat gelijk trekken. Het kan toch niet zo zijn dat de ene school meer geld krijgt dan de andere school? Het is niet te verklaren waarom u meer zorgleerlingen heeft", antwoordde de coördinator...., "maar we doen dat geleidelijk aan hoor, niet in één klap".

Er wordt nog steeds gebruld. Maar nu door de directeuren, intern begeleiders en leraren op de scholen. Alleen wat minder gebrul op de scholen die wat méér krijgen.....

Ik ben blij met het uitstel van de invoering van passend onderwijs. Dan is er in ieder geval wat meer tijd om het beter te doen dan de beleidsmakers. Want dit kán toch niet?

zaterdag 12 mei 2012

Hoe lang hangen de slingers?

Na het intrekken van de bezuinigingen op passend onderwijs ging de vlag uit. Terecht. Vooruitgang moet je vieren. Op 11 mei besloot de minister dat invoering van de wet een jaar wordt uitgesteld. Ambulante begeleiding is zelfs nog tot augustus 2016 "in de race". Ik beken... ook ik heb nu slingers opgehangen.
Er zit nog wel een addertje onder het gras: het is wél de bedoeling dat 1e en 2e Kamer nog voor de zomervakantie stempels en handtekeningen onder de wet zetten. Hoe lang hangen de slingers? Weet men wat men tekent?

In de wet staat nog steeds geen enkele garantie dat de zorgmiddelen besteed gaan worden waarvoor die bedoeld zijn.
Nog steeds staat de "verevening"op de rol. Dus zal het oosten van het land soms miljoenen moeten inleveren en dus vele banen moet schrappen, alleen een paar jaar later.
Nog steeds is er in de wet geen enkele garantie voor ouders opgenomen dat ze iets in de melk te brokkelen hebben als hun kind hulp nodig heeft....

Kinderen die extra zorg nodig hebben zullen in regulier onderwijs blijven en dat is uitstekend! Maar nog nergens is geregeld dat er ook gegarandeerd wordt dat regulier onderwijs dat ook aan kan, ook niet na een paar jaar.

Het geeft even lucht, iets meer tijd. Maar de wet gaat door. Over een paar maanden wordt dit bekrachtigd met handtekeningen. De invulling komt nog? De lekken worden nog gedicht? Want de wet is nog steeds zo lek als een mandje. Alleen het water zal er wat later uit sijpelen. De wet wordt echter wel vastgesteld.

In de komende jaren zal er volop ingezet moeten worden op de expertiseverbetering in regulier onderwijs. Leraren moeten in staat gesteld worden hun zwaardere taak te kunnen waarmaken en dat gebeurt niet door extra klasjes te maken. "Nu komt het allemaal goed" is te optimistisch.

Ouders, leraren, begeleiders, pschychologen, psychiaters moeten de komende jaren enorm hun best doen om hun positie te herwinnen. Daar moet voor geknokt worden, vanaf maandag dus. En dat kost niet meer geld! Wel meer redeneren vanuit de grondslagen van de wet: goed onderwijs voor alle kinderen, zodat het woord "uitvaller" uit Van Dale geschrapt kan worden en men bij de term "thuiszitter" aan een tweepersoonsbank denkt en niet aan "verloren leerlingen".
De bittere smaak van de wanstaltige beschuldigingen dat ouders slecht opvoeden, leraren lui zijn, psychiaters maar kinderen misvormen door er etiketten op te plakken moet uit de bek gespoeld worden. Het Eliassyndroom moet vervagen en als "misser" gezet worden naast de mislukte poging het land te verbeteren met de inmiddels afgeschoten regering.
Ik heb, na de recente successen, stille hoop dat de onderwijswereld dit samen met betrokken ouders voor elkaar krijgt. Iedereen moet zich echter wel realiseren dat er na 1 augustus 2014 geen rugzakjes meer aangevraagd kunnen worden. En op die datum moet er dus iets anders zijn waardoor begeleiding en ondersteuning gegarandeerd is als dat nodig is.

Dit weekend heb ik de successen gevierd, samen met mijn vrouw, die het wél allemaal snapt. Maar de slingers laat ik niet te lang hangen. Er moet gewerkt worden, heel hard!
Ook zonder enorme bureaucratie en stempeltjes en met hetzelfde budget is iets moois te bouwen.
Vraag het maar aan de leraren en ouders. Maar vráág dat dan ook en laat het niet alleen aan besturen over.
Het #passendonderwijs mag van twitter niet verdwijnen! En in de praktijk uiteraard al helemaal niet. Maar dat spreekt vanzelf. Toch?


donderdag 10 mei 2012

Hou nou toch op!

Het systeem "van de rugzakjes" bevalt niet. Er wordt fraude gepleegd, het is te duur, zegt de minister. Het moet allemaal anders en het kan goedkoper.
Nou, dat het goedkoper kan en moet... dáár heeft de politiek al een stokje voor gestoken. De bezuinigingen zijn van tafel.

Dat het anders moet, dáár is iedereen het mee eens. Maar dat er duizenden ambulant begeleiders ontslagen moeten worden, terwijl er in het nieuwe systeem weer mensen moeten worden benoemd (want waar gebruik je het geld anders voor???), dát is raar.
Ambulant begeleiders zijn goed opgeleid. Ze hebben ook veel ervaring. Nou, dan ga je die toch niet ontslaan, om dan weer andere mensen aan te nemen die het allemaal nog moeten leren?

"Ja, maar dat gedoe met die ambulant begeleiders....".... Ho effe...!!!!
Dat "gedoe" hebben die begeleiders niet uitgevonden... dat moest van de overheid. Vóórdat je hulp kreeg moest je eerst een meter formulieren invullen en een psychiater zo gek weten te krijgen dat hij testverklaringen af gaf en zo. Dat kwam niet door die begeleiders! Die werden er net zo gek van! Die begeleiders willen en kúnnen leerlingen begeleiden, leraren ondersteunen, coachen, adviseren, bemiddelen tusen ouders en school, raad geven enz. enz.

Hou nou toch op met die flauwekul. Schaf van mijn part de indicatiestellingen af, maar zet de ervaren mensen uit de expertisecentra bij de mensen van de samenwerkingsverbanden en laat die een mooi plan maken. Een plan, gericht op directe ondersteuning van leraren, leerlingen, ouders en zo. Dat kunnen ze prima!
Het kost geen cent meer, er vallen geen ontslagen, het kost dus geen uitkeringen en het is gegarandeerd effectief. En dan spreken we af dat we de besturen daarná vertellen hoe we het gaan doen.
Ik heb heel veel waardering en respect voor bestuurders, maar om dié nou te laten bepalen hoe een ondersteuningssysteem er uit moet gaan zien.... hou nou toch op! Die mannen en vrouwen hebben wel andere, misschien nóg belangrijker dingen te doen!
En dan spreken we ook af dat "die verevening" ook de prullenbak in gaat. Want dat geeft alleen maar tranen bij bestuurders in het Oosten en brede glimlachen bij bestuurders in het Westen. En daar zijn noch leraren, noch leerlingen, noch ouders mee gediend. Met die tranen of glimlachen dus.

Als de minister me nu vanavond nog belt, kan dat met ingang van het volgend schooljaar geregeld zijn.
En de vreugde bij leraren, leerlingen, ouder en begeleiders weegt zéér op, tegen het gepruttel van besturen, PO-raad, VO-raad of andere bestuurders die wel heel erg ver af staan van de primaire belangen: die van de leerling!

dinsdag 8 mei 2012

Zo simpel

Bij het ontwerpen van de wet Passend Onderwijs is er veel mis gegaan. Het ministerie kwam met foute vertalingen van uitgangspunten, moest compromissen sluiten om enige steun te vergaren en had als grondslag niet "het kan beter", maar "oh, oh, wat doen jullie het slecht, al die vlekjes, luie leraren en falende ouders en dan ook nog fraude....foei!".
Tja, dat werkt dus niet...
Een goede onderwijzer legt alles simpel uit, ook al is de stof ingewikkeld.
Laat ik eens kijken of ik het nog in me heb..... :

Passend Onderwijs moet als systeem:
1. budgettair beheersbaar zijn, liefst goedkoper dan het
    huidige systeem
2. in de praktijk bewijzen of in ieder geval zeer aannemelijk
    maken dat leerlingen, ouders en leraren er op "beter van
    worden"
3. haalbaar zijn de tijd/ met aanwezige energie/ expertise
    enz.

En weet u, dat lijkt me helemaal niet zo moeilijk. Veel leraren zouden het kunnen bedenken of hebben het al bedacht. Maar dan moet je ze het wel vragen, nadat je ze van volledige en juiste informatie hebt voorzien.

Ik ben beschikbaar.

vrijdag 4 mei 2012

Enorme onrust

De conceptwet passend onderwijs heeft een enorme onrust veroorzaakt. Alleen controversieel verklaren van de wet door de Eerste Kamer betekent uitstel en geeft geen rust. De voorstanders van de wet beroepen zich op de grondslagen, die overigens al jaren geleden internationaal als "doel" zijn verklaard: geen kinderen uitsluiten, integratie van leerlingen met een handicap. Die voorstanders zien echter niet, dat door het invoeren van deze wet op deze manier het tegendeel wordt bereikt. Alleen stopzetten van dit gedrocht passend onderwijs en opnieuw beginnen kan de oorspronkelijke doelstelling dichterbij brengen.

Er is onrust onder ouders. Door aandoeningen en/ of handicaps te bagatelliseren, te ontkennen of verdacht te maken, worden ouders van gehandicapte leerlingen in de ziel geraakt. Maar ook ouders van kinderen "zonder vlekjes" maken zich zorgen: "Mijn kind krijgt minder aandacht". Ontkennen van stoornissen, het verdacht maken van psychiaters die hun vak uitoefenen, gumt die kinderen en hun problemen niet uit.

Er is onrust in het onderwijs. Passend Onderwijs is verworden tot een bestuurlijke drukte: veelal met veel minder geld moet een systeem gebouwd worden, samen met andere besturen. Er staat een straf op het extra aandacht geven op kinderen die dat nodig hebben: een boete, geen stimulans. Leraren zijn nog nauwelijks betrokken bij de plannen-in-aanbouw.

Onrust onder begeleiders. Veel van deze mensen hebben de afgelopen jaren tropenweken gedraaid om hun Master Titel, bijvoorbeeld SEN (Speciale Onderwijs Zorg) te behalen, cursussen en trainingen te ontwikkelen om hun collega's in regulier onderwijs bij te kunnen staan. Zij worden ontslagen, aan de kant gezet. Besturen vermoeden (?) goedkopere manieren om kinderen te behoeden voor speciaal onderwijs: de zogenaamde tussenvoorzieningen...

Onrust onder leraren: veelal al overbelast door alle regelgeving en eisen vanuit de overheid, zien zij zich voor de opdracht gesteld straks kinderen, waarvoor zij eerst begeleiding kregen nu zelf op te vangen. Vol goede bedoelingen, met hart voor alle leerlingen, maar met angst voor wat komen gaat.

De lijst is langer te maken...

Het resultaat van het doordouwen van deze wet is tegengesteld aan de grondslagen: integratie!
Het beleid van de overheid om dit te bewerkstelligen is mislukt en laat wonden na. Wonden bij ouders, leraren, begeleiders en leerlingen. Je zult maar "een vlekje" zijn!

Uitgummen en opnieuw beginnen. Dat zou het enige verstandige besluit zijn van de Eerste Kamer.

dinsdag 1 mei 2012

Het kan echt, maar anders!

Soms lijkt het alsof ik tegen passend onderwijs ben. Dat is niet zo, tenminste niet tegen de grondbeginselen. Wel ben ik tegen de manier waarop goede ideeën enorme slecht worden ingevoerd: met dwang en zonder enige kennis van zaken. Zwavel en pek en dan ook nog op zo'n manier dat de hele onderwijswereld, inclusief ouders op zijn kop staat. Hoe bont kun je het maken.....
Er zijn drie redenen om een kind te verwijzen naar speciaal onderwijs:
1. de groei van een kind op regulier onderwijs stopt en komt niet meer op gang. Kortom: het kind komt op bepaalde gebieden niet verder, wat men ook probeert
2. het kind voelt zich doodongelukkig, omdat het zich anders voelt, anders behandeld wordt en daardoor in zijn/ haar schulp kruipt of ongewenst gedrag gaat vertonen
3. het kind wordt een gevaar voor zichzelf of anderen

Maar ik ben het hardgrondig eens met mensen die zeggen dat dit in veel gevallen voorkomen kan worden. Een kind met ADHD of PddNOS of slechthorendheid hóeft niet altijd naar speciaal onderwijs. E.e.a. is afhankelijk van de aard en de ernst van de handicap, maar ook van de wijze waarop regulier onderwijs is ingericht. En nou moeten we niet ingewikkeld gaan doen met toetsen en testen of allerlei enge systemen: het gedrag van de leraar is zéér belangrijk. Het NIVOZ (Marcel van Herpen) noemt "pedagogische tact". Natuurlijk zijn er mensen die het geitenwollensokkentaal vinden, maar ik hou van de man! Want dáár ligt de kracht van een goede leraar! Dát is zijn of haar instrument: een mengeling van ervaring, zin in hebben, kennis en weet ik wat al niet meer..... Is Van Herpen eigenlijk onderwijzer geweest? Moet haast wel.

Als we dát nu eens met elkaar willen inzien:
de kracht van de leraar!
Al die bolletjes en streepjes linksom of rechtsom zien er prachtig uit in een volgsysteem, maar garanderen die een excellent pedagogisch klimaat?
Als we nu eens de leerling en de leraar als uitgangspunt zouden nemen en niet "als je verwijst gaat je kop eraf!" en dan ook nog de goede (die bestaan wel degelijk!) ambulant begeleiders en leraren de vrijheid zouden gunnen om sámen goed-onderwijs-te-realiseren, moet je dan eens kijken!
Hoeft ook gen cent meer te kosten. En weet je, dan houden we de lol er ook nog in... in plaats van een chaos te veroorzaken, voor ouders, leerlingen en leraren.
Huh... vlekjes? Het zou wat!