De minster zag ook wel dat het volledig invoeren van passend onderwijs per augustus 2013 voor problemen zou zorgen. De expertise verdwijnt in één klap, vele duizenden begeleiders op straat en zo.
Nee, dat kan niet. Dús maakte ze met de vakbonden een afspraak: in de schooljaren 2013- 2014 en 2014-2015 wordt er nog gebruik gemaakt van de ambulant begeleiders, er komt wat extra geld om die mensen aan een andere baan te helpen enz. Zo kan er wat expertise worden overgedragen en worden gedwongen ontslagen zoveel mogelijk voorkomen.
De bonden zeiden: prima, we zijn akkoord, maar dat betekent niet dat we de bezuinigingen goed vinden.
Dus we gaan wel staken.
Op 8 maart vertelde de minister dat ze wel een beetje boos was: nu hád ze afspraken en gingen die rare leraren toch staken! En de bonden wilden dat ook nog! Dát kan niet: een afspraak én staken.
Het akkoord voor die twee jaar ligt er. Maar eh... nog geen handtekening. Gek he?
Het zal toch niet zo zijn, zoals boze tongen beweren, dat de minister zegt: jullie hebben gestaakt! Foei! Dus, terwijl ik in de Tweede Kamer heb gezegd dat ik e.e.a. geleidelijk invoer, verdom ik dat. Want ik ben boos. Ik zal ze leren met dat gestaak!
Het zál toch niet he?
Want dat zou chantage zijn.
Het zál toch niet?
Eh..maar ... wie is er eerder: de minister met haar handtekening, of de politieke partijen met vragen in de Tweede Kamer?
Hoe geloofwaardig is deze mninister nog? Niet alleen naar het onderwijsveld, maar ook naar de leden van de Tweede Kamer?
Het zál toch niet he? Nou..... soms vind ik een kladje in de trein.... het wordt nog een hete zomer!
donderdag 29 maart 2012
dinsdag 27 maart 2012
Blokken
Mijn nieuwe boekje gaat deze week naar de drukker. Ik heb geleerd van Erno dat ik de social media meer moet gebruiken in het onderwijs. Dus heb ik mijn boekje Tweets opgenomen.
Bij hoge uitzondering een voorproefje:
TWEET 6
Ik blok u nu, want u wilt gewoon niet luisteren
Een aantal politici twittert ook. Eigenlijk weet ik niet wat het doel daarvan is. Er zal iets achter zitten, want ik kan me niet voorstellen dat ze dat als ontspanning doen. Soms gaan zelfs twee politici met elkaar "in debat" via Twitter.
Toen het laatst over passend onderwijs ging, discussieerde ik mee. Een van de woordvoerders onderwijs van een van de regeringspartijen verdedigde het beleid met verve. "De klassen in speciaal onderwijs worden wel wat groter, maar nog lang niet zo groot als in regulier onderwijs". Tja, dat is nogal logisch lijkt me. Het is tenslotte speciaal onderwijs. Daar zitten leerlingen die veel meer individuele aandacht nodig hebben. Kleine groepen is dus een vereiste, anders is het geen speciaal onderwijs meer.
Ik probeerde in mijn tweets dit dan ook duidelijk te maken.
"Het zit toch in het specialisme van de leraar", typte de man terug, "en niet alleen maar in kleine groepen".
"Nee, niet alleen daarin, maar dat is wel een voorwaarde".
Zo ging het even heen en weer en het werd een hele discussie. We werden het niet eens en andere lezers gingen zich er mee bemoeien. We probeerden aan de politicus duidelijk te maken hoe speciaal onderwijs in elkaar zit.
Op een bepaald moment stokte de discussie en de volksvertegenwoordiger twitterde dat hij me zou blokken en niet langer met me in discussie wilde gaan.
Inderdaad werd het contact verbroken en de discussie stokte.
De volgende dag bleef het incident nog in mijn hoofd. Collega Joop van de School met de Bijbel, groep 7 vroeg me: "Heleen gáát maar door. Ik weet wel dat ze ODD heeft, maar ik vind het knap lastig! Ze irriteert me met haar doordrammen! Hoe doe ik dat ‘in passend onderwijs’ ?"
Daar heeft die meneer van de regering vast een antwoord op:
Blokken.
Bij hoge uitzondering een voorproefje:
TWEET 6
Ik blok u nu, want u wilt gewoon niet luisteren
Een aantal politici twittert ook. Eigenlijk weet ik niet wat het doel daarvan is. Er zal iets achter zitten, want ik kan me niet voorstellen dat ze dat als ontspanning doen. Soms gaan zelfs twee politici met elkaar "in debat" via Twitter.
Toen het laatst over passend onderwijs ging, discussieerde ik mee. Een van de woordvoerders onderwijs van een van de regeringspartijen verdedigde het beleid met verve. "De klassen in speciaal onderwijs worden wel wat groter, maar nog lang niet zo groot als in regulier onderwijs". Tja, dat is nogal logisch lijkt me. Het is tenslotte speciaal onderwijs. Daar zitten leerlingen die veel meer individuele aandacht nodig hebben. Kleine groepen is dus een vereiste, anders is het geen speciaal onderwijs meer.
Ik probeerde in mijn tweets dit dan ook duidelijk te maken.
"Het zit toch in het specialisme van de leraar", typte de man terug, "en niet alleen maar in kleine groepen".
"Nee, niet alleen daarin, maar dat is wel een voorwaarde".
Zo ging het even heen en weer en het werd een hele discussie. We werden het niet eens en andere lezers gingen zich er mee bemoeien. We probeerden aan de politicus duidelijk te maken hoe speciaal onderwijs in elkaar zit.
Op een bepaald moment stokte de discussie en de volksvertegenwoordiger twitterde dat hij me zou blokken en niet langer met me in discussie wilde gaan.
Inderdaad werd het contact verbroken en de discussie stokte.
De volgende dag bleef het incident nog in mijn hoofd. Collega Joop van de School met de Bijbel, groep 7 vroeg me: "Heleen gáát maar door. Ik weet wel dat ze ODD heeft, maar ik vind het knap lastig! Ze irriteert me met haar doordrammen! Hoe doe ik dat ‘in passend onderwijs’ ?"
Daar heeft die meneer van de regering vast een antwoord op:
Blokken.
maandag 26 maart 2012
Wanneer vragen we het de leraar?
De SGP wil minder bezuinigen op passend onderwijs. Nou, dán zijn we eruit. Toch? Eh.....de samenwerkingsverbanden vergaderen druk. Zowel op bestuurlijk niveau als op inhoudelijk niveau. Om dát op één lijn te krijgen is al een oorlog op zich, zo ervaar ik wekelijks. Er vliegen inhoudelijk allerlei termen over tafel inhoudelijk: niet meer die slagboom, maar handelingsgericht! Terecht, een goede zaak! En we gaan meer aandringen op professionalisering van personeel, maken een tussenvoorziening als-het-even-nog-niet-lukt en gaan minder verwijzen. Ik waardeer mijn collega's die daar mee bezig zijn zeer! Echt! En nu de SGP minder wil bezuinigen zal er een financiële hoeraroep klinken. Ik doe mee. Uit volle overtuiging en met heel veel inzet!
Maar intussen worden begeleiders ontslagen. Nu al. En dat gaat door, óók als er minder bezuinigd zal worden. Er is immers geen enkele zekerheid dat die begeleiders/ trainers straks weer ingezet zullen worden. En geen enkel bestuur voor speciaal onderwijs houdt die mensen in dienst vanwege een slap vertrouwen dat "men" die begeleiders nodig heeft. Dat weten de begeleiders, de leraren en de ouders. Maar die zitten niet aan de knoppen. Dus bouwen de "inhoudelijken" en de "bestuurlijken" door. Met HGW en handelingsgericht indiceren en "we zien wel of we nog begeleiding nodig hebben". Leraren zijn nog niet betrokken. Dat komt. Maar de ontslagen zijn aangekondigd. Men wordt al ontslagen of gaat weg.
Totdat er een concreet kwartje valt. Zoals in een van "mijn" samenwerkingsverbanden dat vandaag te horen kreeg: "Helaas, we kunnen 40 leerlingen niet in VSO plaatsen. Vol!" Oeps... en dan komt de vraag: kunnen jullie je expertise inzetten? Begeleiding of zo? Ja, net aan, nu nog wel.... en straks?
Het ministerie legt een opdracht neer en de samenwerkingsverbanden werken zich te pletter. Met ontzettend veel inzet, energie, visie enz.
Het komt allemaal goed hoor. Als alles afdaalt naar de scholen, de leraren. De personen waar het dus allemaal over gaat. En dan horen we: "Met die begeleiding lukt het me steeds beter!" Perfect! Trots! Ga zo door , eh.... begeleiding? Eh... nee die is weg. Kan het ook met een OBD of zo? Eh........... cursusje...???
Het gaat om de bezuinigingen. Welnee, het gaat om het systeem, de uitwerking van de plannen van het ministerie die te laat vertaald worden naar de praktijk. En dan blijkt straks ineens wat de specialist voor de klas wil en nodig heeft om te kunnen stralen.
En dan is het te laat.
Advies?
Och, roep uw leraren eens bij elkaar en vraag heel simpel: wat hebben jullie nou nodig om je werk goed te kunnen doen? Misschien ook wel te simpel?
Wat heb je nodig als je geen leerlingen meer kunt verwijzen? Hoe kom je dan de dag door? Hoe lever je kwaliteitsonderwijs?
Oude schoenen weggooien enz. terwijl we plannen maken waarvan we het resultaat niet weten. Nee, geen vrolijk verhaal en ook niet opbouwend, van mij dus.
"Je raakt je begeleider kwijt, maaaaarrrrrr.... we gaan investeren in je professionalitreit, collega Frans!"
En dan Frans: "Ja, maar wat doen we NU met Sjors die mijn lessen steeds verstiert?"
Ik zei het al: geen vrolijk verhaal. Ook niet door de move van de SGP.
Te laat, te vaag, te rommelig en vooral... veel en veel verwijderd van de mensen die wél een mening hebben, de leraren. Een mening die hout snijdt!
Maar dat "komt wel wat later".......
Maar intussen worden begeleiders ontslagen. Nu al. En dat gaat door, óók als er minder bezuinigd zal worden. Er is immers geen enkele zekerheid dat die begeleiders/ trainers straks weer ingezet zullen worden. En geen enkel bestuur voor speciaal onderwijs houdt die mensen in dienst vanwege een slap vertrouwen dat "men" die begeleiders nodig heeft. Dat weten de begeleiders, de leraren en de ouders. Maar die zitten niet aan de knoppen. Dus bouwen de "inhoudelijken" en de "bestuurlijken" door. Met HGW en handelingsgericht indiceren en "we zien wel of we nog begeleiding nodig hebben". Leraren zijn nog niet betrokken. Dat komt. Maar de ontslagen zijn aangekondigd. Men wordt al ontslagen of gaat weg.
Totdat er een concreet kwartje valt. Zoals in een van "mijn" samenwerkingsverbanden dat vandaag te horen kreeg: "Helaas, we kunnen 40 leerlingen niet in VSO plaatsen. Vol!" Oeps... en dan komt de vraag: kunnen jullie je expertise inzetten? Begeleiding of zo? Ja, net aan, nu nog wel.... en straks?
Het ministerie legt een opdracht neer en de samenwerkingsverbanden werken zich te pletter. Met ontzettend veel inzet, energie, visie enz.
Het komt allemaal goed hoor. Als alles afdaalt naar de scholen, de leraren. De personen waar het dus allemaal over gaat. En dan horen we: "Met die begeleiding lukt het me steeds beter!" Perfect! Trots! Ga zo door , eh.... begeleiding? Eh... nee die is weg. Kan het ook met een OBD of zo? Eh........... cursusje...???
Het gaat om de bezuinigingen. Welnee, het gaat om het systeem, de uitwerking van de plannen van het ministerie die te laat vertaald worden naar de praktijk. En dan blijkt straks ineens wat de specialist voor de klas wil en nodig heeft om te kunnen stralen.
En dan is het te laat.
Advies?
Och, roep uw leraren eens bij elkaar en vraag heel simpel: wat hebben jullie nou nodig om je werk goed te kunnen doen? Misschien ook wel te simpel?
Wat heb je nodig als je geen leerlingen meer kunt verwijzen? Hoe kom je dan de dag door? Hoe lever je kwaliteitsonderwijs?
Oude schoenen weggooien enz. terwijl we plannen maken waarvan we het resultaat niet weten. Nee, geen vrolijk verhaal en ook niet opbouwend, van mij dus.
"Je raakt je begeleider kwijt, maaaaarrrrrr.... we gaan investeren in je professionalitreit, collega Frans!"
En dan Frans: "Ja, maar wat doen we NU met Sjors die mijn lessen steeds verstiert?"
Ik zei het al: geen vrolijk verhaal. Ook niet door de move van de SGP.
Te laat, te vaag, te rommelig en vooral... veel en veel verwijderd van de mensen die wél een mening hebben, de leraren. Een mening die hout snijdt!
Maar dat "komt wel wat later".......
zaterdag 24 maart 2012
Enge mannen
Wie was het ook alweer die zei: "Democratie is de minst slechte staatsvorm" of zoiets? Want bij democratie denk je toch zoiets als "de vertegenwoordiging van het volk"? Meneer Elias zegt het wat bruut: "De politiek beslist en de onderwijssector moet volgen", maar dat is zijn manier van praten en politiek bedrijven. Zijn probleem dus, maar dat terzijde.
Maar wat moet je er nu van denken dat een hele poos de besluiten over het wel en wee van het hele Nederlandse volk afhankelijk was van een meerderheid met één zetel in de Tweede Kamer? Dat de houding t.o.v. de Islam het gehele leven van miljoenen mensen bepaalt? En dat als die ene man, Brinkman, een andere koers kiest, er ineens een paar andere mannen de koers blijkbaar bepalen?
Enkelingen van een partij die normaal gesproken nog geen spijker krom slaat. Of was het iets van een deuk in een pakje boter? Dan ineens lijkt de mening over de Islam minder belangrijk, maar is abortus weer hot. Minder abotusminded van de regering wordt wellicht bepalend voor het inkomen van miljoenen of voor bezuinigingen op onderwijs aan kanszwakkeren. Ik bedoel maar: 50.000 leraren in de Arena maken geen indruk en die ene SGP-er is cruciaal voor de toekomst van velen.
Natuurlijk, zo werkt het in de democratie. Het verloopt volgens de regels en ik zou niet weten welke regels je dán zou moeten volgen. Maar ik vind het eng. De gedachte dat, als ik morgen wakker word, de wereld er heel anders uit zou kunnen zien, enkel en alleen omdat b.v. een PVV-er de kant van Brinkman kiest.
Aan meneer Elias ben ik al een beetje gewend. Ik wéét hoe hij gaat reageren als hij weer eens tegengas krijgt: brullen, beledigen en "ik noem de feiten!" Het wordt zo langzamerhand vermakelijk.
Maar dat een glas jenever teveel of een kerkbezoek te weinig de toekomst van zo veel mensen, kinderen kan bepalen, vind ik eng. Doodeng.
Enge mannen.
Maar wat moet je er nu van denken dat een hele poos de besluiten over het wel en wee van het hele Nederlandse volk afhankelijk was van een meerderheid met één zetel in de Tweede Kamer? Dat de houding t.o.v. de Islam het gehele leven van miljoenen mensen bepaalt? En dat als die ene man, Brinkman, een andere koers kiest, er ineens een paar andere mannen de koers blijkbaar bepalen?
Enkelingen van een partij die normaal gesproken nog geen spijker krom slaat. Of was het iets van een deuk in een pakje boter? Dan ineens lijkt de mening over de Islam minder belangrijk, maar is abortus weer hot. Minder abotusminded van de regering wordt wellicht bepalend voor het inkomen van miljoenen of voor bezuinigingen op onderwijs aan kanszwakkeren. Ik bedoel maar: 50.000 leraren in de Arena maken geen indruk en die ene SGP-er is cruciaal voor de toekomst van velen.
Natuurlijk, zo werkt het in de democratie. Het verloopt volgens de regels en ik zou niet weten welke regels je dán zou moeten volgen. Maar ik vind het eng. De gedachte dat, als ik morgen wakker word, de wereld er heel anders uit zou kunnen zien, enkel en alleen omdat b.v. een PVV-er de kant van Brinkman kiest.
Aan meneer Elias ben ik al een beetje gewend. Ik wéét hoe hij gaat reageren als hij weer eens tegengas krijgt: brullen, beledigen en "ik noem de feiten!" Het wordt zo langzamerhand vermakelijk.
Maar dat een glas jenever teveel of een kerkbezoek te weinig de toekomst van zo veel mensen, kinderen kan bepalen, vind ik eng. Doodeng.
Enge mannen.
vrijdag 23 maart 2012
Sodemieter op!
Soms bemiddel ik. Tussen ouders en school. Freek terroriseert de klas. Hij zegt regelmatig "sodemieter op" en de laatste tijd schopt hij als een andere leerling in de buurt komt. Tegen de juf zegt hij: "Kijk niet zo mens!" Hij wil ook niet naar school, gaat op de grond zitten thuis en begint te krijsen. De hele klas heeft er last van en eigenlijk wil de directeur Freek schorsen, het gaat zo niet langer. Nee, het gaat zo niet langer.....
Ik praat met de ouders en lees zijn dossier. Gelukkig leven Freek, de ouders en ik nog in de tijd dat je een diagnose mag stellen, zonder gelijk aan de hoogste boom geknoopt te worden. Freek "heeft Asperger".
Juf is streng. "Kijk me aan!" Tja, ze wil beleefdheid, maar "een Asperger", deze in ieder geval, wordt bang van teveel oogcontact. Juf is boos, schreeuwt. Freek (12 jaar) heeft sinds kort psychosomatische klachten. Angst. Hij poept in zijn broek. Diarree. Dat ruikt en hij wil niet dat andere kinderen dat ruiken. Dus duwt hij anderen weg, schopt en slaat. Hij wil niet meer naar school, is bang. Moeder verschoont elke ochtend het bed.
Ik maak het verhaal niet te lang. Maar gisteren in Lunteren, liet ik een filmpje zien waarop de minister-president verklaart: "We moeten wél heel bewust de keuze maken... is het een kind wat gewoon kan worden meegetrokken, of ..." en ik hoor een andere politicus nog zeggen: "Tja, de opvoeding van de ouders". En iets van "harder optreden, áánpakken...." Tja, meetrekken, aanpakken, wat beter opvoeden en vooral harder... Of misschien is de ouderbetrokkenheid niet optimaal?
En door dat alles bij elkaar zakt bij mij langzamerhand de broek af en de bek open....
passend onderwijs
voor élk kind.....
Ik praat met de ouders en lees zijn dossier. Gelukkig leven Freek, de ouders en ik nog in de tijd dat je een diagnose mag stellen, zonder gelijk aan de hoogste boom geknoopt te worden. Freek "heeft Asperger".
Juf is streng. "Kijk me aan!" Tja, ze wil beleefdheid, maar "een Asperger", deze in ieder geval, wordt bang van teveel oogcontact. Juf is boos, schreeuwt. Freek (12 jaar) heeft sinds kort psychosomatische klachten. Angst. Hij poept in zijn broek. Diarree. Dat ruikt en hij wil niet dat andere kinderen dat ruiken. Dus duwt hij anderen weg, schopt en slaat. Hij wil niet meer naar school, is bang. Moeder verschoont elke ochtend het bed.
Ik maak het verhaal niet te lang. Maar gisteren in Lunteren, liet ik een filmpje zien waarop de minister-president verklaart: "We moeten wél heel bewust de keuze maken... is het een kind wat gewoon kan worden meegetrokken, of ..." en ik hoor een andere politicus nog zeggen: "Tja, de opvoeding van de ouders". En iets van "harder optreden, áánpakken...." Tja, meetrekken, aanpakken, wat beter opvoeden en vooral harder... Of misschien is de ouderbetrokkenheid niet optimaal?
En door dat alles bij elkaar zakt bij mij langzamerhand de broek af en de bek open....
passend onderwijs
voor élk kind.....
woensdag 21 maart 2012
De natte winden van de VVD
Meestal worden ze gelaten door de VVD: natte winden. Ik bedoel van die winden die met een harde knal of juist geniepig sissend van zich laten horen. En als ze al door een andere politieke partij worden gelaten, is de VVD er als de kippen bij om "hebben jullie dat wel gehoord?" te roepen en om zich heen te kijken. "Ik hoorde toch echt een feit!"
Winden als: we plakken al die kinderen maar labeltjes op. Dat is een al een oude. Je ziet een kind lekker door de school lopen, hebt wat geld nodig en hoppa: de IB-er duwt dat kind een diagnose door het strotje. Dus knijpen we onze neus dicht en zeggen: foei, een perverse prikkel!
Dan de ouderwind: ouders voeden gewoon slecht op. Niks gedragsstoornissen! In wezen is er met die kotertjes niks aan de hand. De ouders, die moet je aanpakken. En als het de ouders niet zijn, nou, dan toch die stakende leraren!
Een van de laatste knallen was die over Ritaline: zien jullie nou eens! Er worden gewoon pillen in kindertjes geduwd! Onvoorstelbaar toch! En als er ouders klagen over deze onbenullige diarerende politici met stinkende uitspraken, dan roept een bekende politicus: nee hoor, mevrouwtje, ik bedoel u niet, maar uw buurvrouw!
Het vervelende van natte winden is dat ze weliswaar snel vervagen, maar er blijft altijd iets achter. Daarom heten ze ook natte winden.
Er zijn altijd mensen die zeggen: waar rook is, is vuur. En dat is nu het venijnige van die losse floepers: dat zijn de mensen die "naruiken" en er zelfs in het geval van de Ritaline een artikeltje over schrijven: slecht, slecht, slecht! Uw kind wordt vergiftigd.
Ik merkte vandaag dat ik al te lang een klas niet van binnen had gezien. Zeker een week of twee. Vandaag was ik weer even op een school. Er ja hoor, er liepen kinderen! En leraren die vertelden over die kinderen. De kinderen lieten me hun werk zien: een prima gemaakte rekentaak en een ander had op de pc een moeilijk opgave opgelost. Trotse kinderen en trotse leraren!
En ik besef me: ja, trots. Nog wel.
Maar er hoeft eerdaags maar weer eens een VVD-er een ondoordachte,vochtige scheet over #passendonderwijs te laten en het is echt helemaal over met het enthousiasme. Dat enthousiasme is er nog. Nog wel. Totdat de remsporen van al die ondoordachte, niet bewezen en stinkende aantijgingen zichtbaar worden en de stank ondraaglijk.
Over vlekjes gesproken....
Winden als: we plakken al die kinderen maar labeltjes op. Dat is een al een oude. Je ziet een kind lekker door de school lopen, hebt wat geld nodig en hoppa: de IB-er duwt dat kind een diagnose door het strotje. Dus knijpen we onze neus dicht en zeggen: foei, een perverse prikkel!
Dan de ouderwind: ouders voeden gewoon slecht op. Niks gedragsstoornissen! In wezen is er met die kotertjes niks aan de hand. De ouders, die moet je aanpakken. En als het de ouders niet zijn, nou, dan toch die stakende leraren!
Een van de laatste knallen was die over Ritaline: zien jullie nou eens! Er worden gewoon pillen in kindertjes geduwd! Onvoorstelbaar toch! En als er ouders klagen over deze onbenullige diarerende politici met stinkende uitspraken, dan roept een bekende politicus: nee hoor, mevrouwtje, ik bedoel u niet, maar uw buurvrouw!
Het vervelende van natte winden is dat ze weliswaar snel vervagen, maar er blijft altijd iets achter. Daarom heten ze ook natte winden.
Er zijn altijd mensen die zeggen: waar rook is, is vuur. En dat is nu het venijnige van die losse floepers: dat zijn de mensen die "naruiken" en er zelfs in het geval van de Ritaline een artikeltje over schrijven: slecht, slecht, slecht! Uw kind wordt vergiftigd.
Ik merkte vandaag dat ik al te lang een klas niet van binnen had gezien. Zeker een week of twee. Vandaag was ik weer even op een school. Er ja hoor, er liepen kinderen! En leraren die vertelden over die kinderen. De kinderen lieten me hun werk zien: een prima gemaakte rekentaak en een ander had op de pc een moeilijk opgave opgelost. Trotse kinderen en trotse leraren!
En ik besef me: ja, trots. Nog wel.
Maar er hoeft eerdaags maar weer eens een VVD-er een ondoordachte,vochtige scheet over #passendonderwijs te laten en het is echt helemaal over met het enthousiasme. Dat enthousiasme is er nog. Nog wel. Totdat de remsporen van al die ondoordachte, niet bewezen en stinkende aantijgingen zichtbaar worden en de stank ondraaglijk.
Over vlekjes gesproken....
zondag 18 maart 2012
Groeien kreng!
Ik gebruik het wel eens in een presentatie over passend onderwijs en eerlijk is eerlijk, ik heb het idee gepikt van een oud-collega.
Kinderen met een lichamelijke handicap "hebben" zichtbaar iets. Nu wordt daar de laatste tijd ook niet veel rekening mee gehouden, maar kinderen met een gedragsprobleem "scoren" toch anders. Slechter. Je ziet dat terug in de aanbevelingen die sommige politici doen: pak ze aan! Wees wat strenger! Straf ze en laat weten wie de baas is!
Kinderen zijn als bollen die ontluiken in de lente van hun leven. Je zorgt zo goed en zo kwaad als het gaat voor goede omstandigheden: licht en water. En als het nodig is omdat de bol zich niet zo ontwikkelt als een gemiddelde bol, geven we pokon en zetten er een stokje naast.
We stimuleren... kom maar bolletje, doe je best! En we steunen het kind met nog meer aandacht, speciale aandacht, als het meer zorg nodig heeft. En terecht, want daar zijn we opvoeders voor: we scheppen de meest ideale omstandigheden om elk kind te laten groeien, zo goed en kwaad als het kan.
Ook het bolletje met een gedragsstoornis of gedragsproblemen spreken we anders toe dan een gemiddeld kind:
"Groeien kreng!"
En dat noemen we passend onderwijs.
Hoe we ook "verzoenen" in de politiek met het onderwijs, deze kinderen én hun ouders verdienen dit niet, deze sneer, deze minachting door maatschappij en politiek.
Niet alleen is het maatschappelijk en ethisch verwerpelijk, het is ook nog dom.
Want met de juiste steun, zónder alleen maar met zachte handschoentjes hoor, maar met het juiste inzicht van de specialist-tuinman, worden heel veel van deze kinderen een verrijking voor de maatschappij. Maar daarvoor zijn die tuinlui wel noodzakelijk, anders belanden die kinderen op de composthoop. En, als het even kan, dames en heren politici, ook wat meer verdiende zorg, een extra bamboestokje, wat ondersteuning in plaats van het grove wied-gedrag in de tuin waar u verantwoordelijk voor bent: Nederland
Kinderen met een lichamelijke handicap "hebben" zichtbaar iets. Nu wordt daar de laatste tijd ook niet veel rekening mee gehouden, maar kinderen met een gedragsprobleem "scoren" toch anders. Slechter. Je ziet dat terug in de aanbevelingen die sommige politici doen: pak ze aan! Wees wat strenger! Straf ze en laat weten wie de baas is!
Kinderen zijn als bollen die ontluiken in de lente van hun leven. Je zorgt zo goed en zo kwaad als het gaat voor goede omstandigheden: licht en water. En als het nodig is omdat de bol zich niet zo ontwikkelt als een gemiddelde bol, geven we pokon en zetten er een stokje naast.
We stimuleren... kom maar bolletje, doe je best! En we steunen het kind met nog meer aandacht, speciale aandacht, als het meer zorg nodig heeft. En terecht, want daar zijn we opvoeders voor: we scheppen de meest ideale omstandigheden om elk kind te laten groeien, zo goed en kwaad als het kan.
Ook het bolletje met een gedragsstoornis of gedragsproblemen spreken we anders toe dan een gemiddeld kind:
"Groeien kreng!"
En dat noemen we passend onderwijs.
Hoe we ook "verzoenen" in de politiek met het onderwijs, deze kinderen én hun ouders verdienen dit niet, deze sneer, deze minachting door maatschappij en politiek.
Niet alleen is het maatschappelijk en ethisch verwerpelijk, het is ook nog dom.
Want met de juiste steun, zónder alleen maar met zachte handschoentjes hoor, maar met het juiste inzicht van de specialist-tuinman, worden heel veel van deze kinderen een verrijking voor de maatschappij. Maar daarvoor zijn die tuinlui wel noodzakelijk, anders belanden die kinderen op de composthoop. En, als het even kan, dames en heren politici, ook wat meer verdiende zorg, een extra bamboestokje, wat ondersteuning in plaats van het grove wied-gedrag in de tuin waar u verantwoordelijk voor bent: Nederland
zaterdag 17 maart 2012
Onderwijsverzoendag
Het was grote verzoendag vandaag. De onderwijssector en de politiek kwamen bijeen. Zo'n bericht maakt me blij. Want het werd wel weer eens tijd voor wat positiefs. Ik ben achter mijn pc gesprongen en heb proberen te achterhalen wat er zoal bereikt is. Via LinkedIn kwam ik wat video's tegen.
Men heeft elkaar diep in de ogen gekeken. We moeten niet op de man spelen. Men was het eens dat kritiek op politieke besluiten de kwaliteit van die besluiten verhoogt. "We doen het mét elkaar", sprak de minister achteraf. Ik zal niet flauw doen en zal dan ook deze zin niet nogmaals typen en dan verklaren dat "verzoenen" op zo'n dag blijkbaar ook erg uit de hand kan lopen.
Nee, want er was een goede sfeer. Nou, dat is al een stap vooruit.
De standpunten zijn niet veranderd, de inhoud van het debat blijft hetzelfde. Maar de sfeer was goed. En dat in de ogen kijken, natuurlijk. Aan de VVD de eer om volgend jaar maart zo'n dag te organiseren. Een jaarlijkse grote verzoendag met het onderwijs.
Natuurlijk ben ik blij dat er een klein feestje was. En dat de sfeer goed was. Maar als de politiek en de onderwijssector dít nu bedoelt met "opbrengstgericht werken", of "resultaatgestuurd onderwijzen", dan blijft mijn broek wat afzakkerig zitten. Zeker als (ik speel niet op de man) een bepaalde politicus achteraf nog even fijntjes verklaart dat "de politiek de besluiten over onderwijs neemt en de sector die besluiten hoort te volgen".
Daarmee is de ton, pardon, toon alweer eens lekker gezet voor het vervolg.
Men heeft elkaar diep in de ogen gekeken. We moeten niet op de man spelen. Men was het eens dat kritiek op politieke besluiten de kwaliteit van die besluiten verhoogt. "We doen het mét elkaar", sprak de minister achteraf. Ik zal niet flauw doen en zal dan ook deze zin niet nogmaals typen en dan verklaren dat "verzoenen" op zo'n dag blijkbaar ook erg uit de hand kan lopen.
Nee, want er was een goede sfeer. Nou, dat is al een stap vooruit.
De standpunten zijn niet veranderd, de inhoud van het debat blijft hetzelfde. Maar de sfeer was goed. En dat in de ogen kijken, natuurlijk. Aan de VVD de eer om volgend jaar maart zo'n dag te organiseren. Een jaarlijkse grote verzoendag met het onderwijs.
Natuurlijk ben ik blij dat er een klein feestje was. En dat de sfeer goed was. Maar als de politiek en de onderwijssector dít nu bedoelt met "opbrengstgericht werken", of "resultaatgestuurd onderwijzen", dan blijft mijn broek wat afzakkerig zitten. Zeker als (ik speel niet op de man) een bepaalde politicus achteraf nog even fijntjes verklaart dat "de politiek de besluiten over onderwijs neemt en de sector die besluiten hoort te volgen".
Daarmee is de ton, pardon, toon alweer eens lekker gezet voor het vervolg.
vrijdag 16 maart 2012
Elias loopt achteruit
Als je wilt blijven roken, vind je binnen de kortste keren een opa of een verre achterneef van de melkboer die drie pakjes per dag rookt. Vanaf zijn zestiende. En nu is hij tóch 103 jaar oud!
Meneer Elias vindt diagnoses stom en onnodig. Daarom komt hij met enige regelmaat een psycholoog tegen, die ook van die diagnoses baalt. Eerst een mening de ruimte inslingeren, gebaseerd op "een vermoeden"en dan daar "geleerden" bij zoeken, of bij gebrek daaraan een gefrustreerde leraar uit Kampen aan Zee of zo. Dát is de werkwijze van meneer Elias. Ik baal er overigens ook van, die diagnoses. Want zo'n tien jaar geleden móest er een diagnose zijn, voordat een leerling of de leraar hulp kreeg. Afgedwongen diagnoses door de regering. Want een kind moest wél eerst wat mankeren, voordat er begeleiding op school werd geboden. De regering wilde (wil) zelfs dat er om de zoveel jaar door een dure psychiater nog eens wordt verklaard dat "het autisme nog steeds aanwezig is"! Nu nog steeds autistisch? Tssss...... bewijzen!
Psychologen en psychiaters baalden daar van, dat gedoe met die diagnoses, want het stellen van zo'n diagnose was vaak helemaal niet nodig! Maar het móest. En nu citeert meneer Elias een of andere leraar die heil zoekt in het eens flink door elkaar rammelen van een leerling en hoppa... de leerling loopt weer normaal. Nou, een groter bewijs dat al die specialisten-rimram onnodig is, kun je toch niet krijgen als politicus! Diagnoses zijn stom, dús is er niks aan de hand met die leerling en de leraar zeurt.
Van mij mogen die diagnoses ook wel een stuk minder, meneer Elias. Maar als die etiketjes weg zijn ... je zult het áltijd zien... blijven die kinderen nog steeds hulp nodig hebben! Die vervloekte kotertjes toch. Nou is de diagnose opgelost, doen ze nóg raar! Etiketje "autisme" weggehaald, en nóg is dat kind overdreven angstig, of agressief. Dan maar een pak rammel? Of de ouders eens flink door elkaar schudden? Misschien een boete? Of vindt u dat ook een beetje over het randje?
Oeps... zeg ik het weer.... DE ouders. Da's link, dus maar gauw aan een aantal ouders zeggen dat meneer Elias díe ouders natuurlijk niet bedoelt.
Maar wie bedoelt u dan wel meneer Elias? En waarom loopt u achteruit: eerst dingen brullen en dan iemand zoeken die quasi wetenschappelijke steun verleend aan uw wanstaltige redeneergedrag? Als ik leerlingen in mijn klas heb die zich zéér opvallend gedragen, kan het me in eerste instantie geen biet schelen of er een diagnose is, of dat het "de schuld is van de ouders". Maar ik heb steun nodig, begeleiding, advies!
Als "stevig aanpakken", iets wat u regelmatig naar voren brengt, de enige orthopedagogische oplossing is, die u in kunt brengen als onderwijswoordvoerder, is enige nascholing inderdaad niet zo gek. Natuurlijk vindt u altijd wel mensen die u in een citaat u gelijk lijken te geven. Maar zou het niet van meer politiek niveau getuigen als u ingestelde commissies als de ECPO zou citeren? Of zou luisteren naar Dijsselbloem betreffende het opnieuw optuigen van een heel circus zonder geld en draagvlak? Dat zou iets meer niveau aan uw mening geven, zou ik zeggen. In ieder geval meer dan een leraar citeren van een of andere school voor speciaal basisonderwijs, die geen computers kan waarderen, omdat leerlingen daar geen interesse in hebben als er geen porno op staat! Dit laatste zegt m.i. iets over de pedagogische capaciteiten van die leraar. Ook zegt het iets over het niveau van uw stuntelige politieke pogingen, om serieus genomen te worden in de onderwijswereld.
U weet donders goed dat zeer velen uw uitlatingen storend vinden. In en buiten de politiek wordt daarover gepraat. U beledigt, zet mensen in een kwaad daglicht, suggereert, stookt en kleineert. Erger nog: door uw allergie voor diagnoses, vlekjes, of hoe u kinderen met problemen ook wegzet, draaft u door, zoekt achteruit kijkend naar geschikte citaten en walst blind over de toekomst van veel, heel veel kinderen heen. En als iemand u daarop aanspreekt, bedoelde u natuurlijk ándere ouders, ánderen kinderen... dat snapt toch iedereen! En als mensen boos, érg boos blijven is het vast de schuld van de AOB.
Meneer Elias, dat u een opa van een verre achterneef kent, die 103 is en al vanaf zijn zestiende van mijn part twaalf pakjes sigaretten rookt, interesseert me geen biet.
Het is gewoon dodelijk. Dat roken.
Maar ook uw beleid en de manier waarop u dit ten koste van ouders, leraren en vooral kinderen door de strot wilt duwen. Maar ongetwijfeld vind ik op uw Blog eerdaags wel weer een citaat van een of andere gefrusteerde leraar of psycholoog waarmee u uw betoog zult ondersteunen.
Meneer Elias vindt diagnoses stom en onnodig. Daarom komt hij met enige regelmaat een psycholoog tegen, die ook van die diagnoses baalt. Eerst een mening de ruimte inslingeren, gebaseerd op "een vermoeden"en dan daar "geleerden" bij zoeken, of bij gebrek daaraan een gefrustreerde leraar uit Kampen aan Zee of zo. Dát is de werkwijze van meneer Elias. Ik baal er overigens ook van, die diagnoses. Want zo'n tien jaar geleden móest er een diagnose zijn, voordat een leerling of de leraar hulp kreeg. Afgedwongen diagnoses door de regering. Want een kind moest wél eerst wat mankeren, voordat er begeleiding op school werd geboden. De regering wilde (wil) zelfs dat er om de zoveel jaar door een dure psychiater nog eens wordt verklaard dat "het autisme nog steeds aanwezig is"! Nu nog steeds autistisch? Tssss...... bewijzen!
Psychologen en psychiaters baalden daar van, dat gedoe met die diagnoses, want het stellen van zo'n diagnose was vaak helemaal niet nodig! Maar het móest. En nu citeert meneer Elias een of andere leraar die heil zoekt in het eens flink door elkaar rammelen van een leerling en hoppa... de leerling loopt weer normaal. Nou, een groter bewijs dat al die specialisten-rimram onnodig is, kun je toch niet krijgen als politicus! Diagnoses zijn stom, dús is er niks aan de hand met die leerling en de leraar zeurt.
Van mij mogen die diagnoses ook wel een stuk minder, meneer Elias. Maar als die etiketjes weg zijn ... je zult het áltijd zien... blijven die kinderen nog steeds hulp nodig hebben! Die vervloekte kotertjes toch. Nou is de diagnose opgelost, doen ze nóg raar! Etiketje "autisme" weggehaald, en nóg is dat kind overdreven angstig, of agressief. Dan maar een pak rammel? Of de ouders eens flink door elkaar schudden? Misschien een boete? Of vindt u dat ook een beetje over het randje?
Oeps... zeg ik het weer.... DE ouders. Da's link, dus maar gauw aan een aantal ouders zeggen dat meneer Elias díe ouders natuurlijk niet bedoelt.
Maar wie bedoelt u dan wel meneer Elias? En waarom loopt u achteruit: eerst dingen brullen en dan iemand zoeken die quasi wetenschappelijke steun verleend aan uw wanstaltige redeneergedrag? Als ik leerlingen in mijn klas heb die zich zéér opvallend gedragen, kan het me in eerste instantie geen biet schelen of er een diagnose is, of dat het "de schuld is van de ouders". Maar ik heb steun nodig, begeleiding, advies!
Als "stevig aanpakken", iets wat u regelmatig naar voren brengt, de enige orthopedagogische oplossing is, die u in kunt brengen als onderwijswoordvoerder, is enige nascholing inderdaad niet zo gek. Natuurlijk vindt u altijd wel mensen die u in een citaat u gelijk lijken te geven. Maar zou het niet van meer politiek niveau getuigen als u ingestelde commissies als de ECPO zou citeren? Of zou luisteren naar Dijsselbloem betreffende het opnieuw optuigen van een heel circus zonder geld en draagvlak? Dat zou iets meer niveau aan uw mening geven, zou ik zeggen. In ieder geval meer dan een leraar citeren van een of andere school voor speciaal basisonderwijs, die geen computers kan waarderen, omdat leerlingen daar geen interesse in hebben als er geen porno op staat! Dit laatste zegt m.i. iets over de pedagogische capaciteiten van die leraar. Ook zegt het iets over het niveau van uw stuntelige politieke pogingen, om serieus genomen te worden in de onderwijswereld.
U weet donders goed dat zeer velen uw uitlatingen storend vinden. In en buiten de politiek wordt daarover gepraat. U beledigt, zet mensen in een kwaad daglicht, suggereert, stookt en kleineert. Erger nog: door uw allergie voor diagnoses, vlekjes, of hoe u kinderen met problemen ook wegzet, draaft u door, zoekt achteruit kijkend naar geschikte citaten en walst blind over de toekomst van veel, heel veel kinderen heen. En als iemand u daarop aanspreekt, bedoelde u natuurlijk ándere ouders, ánderen kinderen... dat snapt toch iedereen! En als mensen boos, érg boos blijven is het vast de schuld van de AOB.
Meneer Elias, dat u een opa van een verre achterneef kent, die 103 is en al vanaf zijn zestiende van mijn part twaalf pakjes sigaretten rookt, interesseert me geen biet.
Het is gewoon dodelijk. Dat roken.
Maar ook uw beleid en de manier waarop u dit ten koste van ouders, leraren en vooral kinderen door de strot wilt duwen. Maar ongetwijfeld vind ik op uw Blog eerdaags wel weer een citaat van een of andere gefrusteerde leraar of psycholoog waarmee u uw betoog zult ondersteunen.
donderdag 15 maart 2012
Andere beelden, de SGP
"Maar er wordt nog helemaal niet bezuinigd!" twitterde meneer Dijkgraaf een kwartier geleden. "Hoezo dan, nu al ontslagen?" Hij bedoelt het goed (dat méén ik!) en komt van de universiteit... dus! Maar eh... als je als bestuurder een ambtenaar op bezoek hebt gehad die je met een excelletje laat zien dat je over 6 jaar ongeveer 4 miljoen "minder" hebt, dan ga je tijdelijk personeel ontslaan. En de anderen zet je in de RddF en je maakt een sociaal plan: als je weg gaat krijg je twee maanden salaris mee! En dan gáán er dus mensen weg. De instroom in speciaal onderwijs tussen oktober en januari is het grootst. Dús mocht je die leerlingen in januari tellen. Mag niet meer. Dús ga je personeel ontslaan, want straks heb je enorm veel minder geld.
De SGP gaat "evalueren". Helaas is dat achteraf. Dan is het leed, vanwege het zicht op de toekomst, al geschied. Want in het onderwijs maken we meerjarenbeleid. Als je dat niet doet ben je straks in één klap failliet! "We bezuinigen nog helemaal niet", zegt meneer Dijkgraaf van de universiteit en de SGP.
Dat klopt als een bus. Maar als je verteld wordt dat je over een jaar 27,5% van je huishoudbudget moet inleveren, zeg je de Libelle alvast af. Je ontslaat de werkster en de vakantie annuleer je snel.
Dat heet vooruit denken. En dáárom, meneer Dijkgraaf, worden er nu al massaal gespecialiseerde leraren ontslagen. Je kunt er maar alvast vanaf zijn. En de rest heeft te horen gekregen: ga maar eens rondkijken. "Maak afspraken met de samenwerkingsverbanden", zegt de SGP. Welke samenwerkingsverbanden? Die zijn er nog helemaal niet en als ze er al zijn, denken die ook: "Ja duh! Straks miljoenen minder, ik spreek niks af wat geld gaat kosten". Zou ik ook doen!
Ik denk te simpel. Meneer Dijkgraaf denkt echt vanuit zijn hoofd en hart dat hij gelijk heeft. Hij zei nog even: "De mensen wéten als ze goed zijn en straks hebben we die hard nodig! Een beetje vertrouwen dus!" Dat klopt als een bus! Behalve dat vertrouwen dan.
Maar we hebben ze hard nodig, die leraren. Heel hard! En dat is precies mijn punt. Want ze gaan weg of moeten nu al weg. Vanwege aangekondigd beleid. De minister stuurde ons toch een briefje, meneer Dijkgraaf, een paar maanden geleden? Kent u dat briefje niet? Daarin stond dat de besturen nu alvast werden ingelicht over het beleid-wat-er-aan-komt, zodat ze de nodige maatregelen kunnen nemen. De Eerste Kamer reageerde nog met: "Nou, nou, gaat u niet een beetje snel met invoeren?"
"Er wordt nog helemaal niet bezuinigd", zegt meneer Dijkgraaf.
Nee, maar dat briefje van de minister... had ze al gestuurd. Niet aan u gevraagd?
Het ligt er wel. Vol vertrouwen dat u democratisch zou instemmen. Noem het een "voorschotje", maar dan wel volkomen buiten de regels van de democratie om en met dramatische gevolgen. Nog vóór dat u uw zegje mocht doen in de Tweede Kamer. Ach.... peanuts toch, democratie en uw mening was blijkbaar al bekend? Ze wíst toch al hoe u zou reageren? Ze nam gelijk een voorschotje op de besluitvorming in de Eerste Kamer: "Jongelui in het onderwijs: snoeien maar, want de Tweede én de Eerste Kamer zijn vast akkoord!"
En de besturen namen de maatregelen. Volop. Anders krijgen ze vast weer straf....
Nee, er wordt nog helemaal niet bezuinigd in 2012. Maar de werkster is al ontslagen, de Libelle opgezegd en de vakantie geannuleerd. Want de minister heeft helemaal geen boodschap aan de democratie of de SGP of de Eerste Kamer. U bent helemaal niet belangrijk, wát u ook zegt. U heeft toch die koopzondagen en zo.....en een reformatorisch landelijk samenwerkingsverband? Nou, voelt u het ook eens.....klemgezet. Want u heeft binnengehaald en zwijgt dus verder. We wisten uw standpunt al maanden geleden.... En nu zegt u "Je moet een beetje vertrouwen hebben...". In wat of wie? In u? In de SGP?????
Er zijn nú al meer thuiszittende leerlingen dan een half jaar geleden. Vanwege dat briefje-vooruitlopend-op-democratisch-beleid. Geen reformatorische kinderen vermoed ik zo.
Maar ja, dát zien we wel bij de evaluatie over een poosje. Toch, meneer Dijkgraaf?
De SGP gaat "evalueren". Helaas is dat achteraf. Dan is het leed, vanwege het zicht op de toekomst, al geschied. Want in het onderwijs maken we meerjarenbeleid. Als je dat niet doet ben je straks in één klap failliet! "We bezuinigen nog helemaal niet", zegt meneer Dijkgraaf van de universiteit en de SGP.
Dat klopt als een bus. Maar als je verteld wordt dat je over een jaar 27,5% van je huishoudbudget moet inleveren, zeg je de Libelle alvast af. Je ontslaat de werkster en de vakantie annuleer je snel.
Dat heet vooruit denken. En dáárom, meneer Dijkgraaf, worden er nu al massaal gespecialiseerde leraren ontslagen. Je kunt er maar alvast vanaf zijn. En de rest heeft te horen gekregen: ga maar eens rondkijken. "Maak afspraken met de samenwerkingsverbanden", zegt de SGP. Welke samenwerkingsverbanden? Die zijn er nog helemaal niet en als ze er al zijn, denken die ook: "Ja duh! Straks miljoenen minder, ik spreek niks af wat geld gaat kosten". Zou ik ook doen!
Ik denk te simpel. Meneer Dijkgraaf denkt echt vanuit zijn hoofd en hart dat hij gelijk heeft. Hij zei nog even: "De mensen wéten als ze goed zijn en straks hebben we die hard nodig! Een beetje vertrouwen dus!" Dat klopt als een bus! Behalve dat vertrouwen dan.
Maar we hebben ze hard nodig, die leraren. Heel hard! En dat is precies mijn punt. Want ze gaan weg of moeten nu al weg. Vanwege aangekondigd beleid. De minister stuurde ons toch een briefje, meneer Dijkgraaf, een paar maanden geleden? Kent u dat briefje niet? Daarin stond dat de besturen nu alvast werden ingelicht over het beleid-wat-er-aan-komt, zodat ze de nodige maatregelen kunnen nemen. De Eerste Kamer reageerde nog met: "Nou, nou, gaat u niet een beetje snel met invoeren?"
"Er wordt nog helemaal niet bezuinigd", zegt meneer Dijkgraaf.
Nee, maar dat briefje van de minister... had ze al gestuurd. Niet aan u gevraagd?
Het ligt er wel. Vol vertrouwen dat u democratisch zou instemmen. Noem het een "voorschotje", maar dan wel volkomen buiten de regels van de democratie om en met dramatische gevolgen. Nog vóór dat u uw zegje mocht doen in de Tweede Kamer. Ach.... peanuts toch, democratie en uw mening was blijkbaar al bekend? Ze wíst toch al hoe u zou reageren? Ze nam gelijk een voorschotje op de besluitvorming in de Eerste Kamer: "Jongelui in het onderwijs: snoeien maar, want de Tweede én de Eerste Kamer zijn vast akkoord!"
En de besturen namen de maatregelen. Volop. Anders krijgen ze vast weer straf....
Nee, er wordt nog helemaal niet bezuinigd in 2012. Maar de werkster is al ontslagen, de Libelle opgezegd en de vakantie geannuleerd. Want de minister heeft helemaal geen boodschap aan de democratie of de SGP of de Eerste Kamer. U bent helemaal niet belangrijk, wát u ook zegt. U heeft toch die koopzondagen en zo.....en een reformatorisch landelijk samenwerkingsverband? Nou, voelt u het ook eens.....klemgezet. Want u heeft binnengehaald en zwijgt dus verder. We wisten uw standpunt al maanden geleden.... En nu zegt u "Je moet een beetje vertrouwen hebben...". In wat of wie? In u? In de SGP?????
Er zijn nú al meer thuiszittende leerlingen dan een half jaar geleden. Vanwege dat briefje-vooruitlopend-op-democratisch-beleid. Geen reformatorische kinderen vermoed ik zo.
Maar ja, dát zien we wel bij de evaluatie over een poosje. Toch, meneer Dijkgraaf?
Labels plakken
Als een volwassene beloond wordt voorgoed gedrag dan noemen we het ERKENNING
Als een kind beloond wordt voorgoed gedrag noemen we dat OMKOPING
Als een volwassene hardop lacht dan noemen we het NETWERKEN
Als een kind hardop lacht dan noemen we dat STOREND GEDRAG
Als een volwassene in een boek schrijft dan noemen we het DOEDELS
Als een kind in een boek schrijft noemen we dat VERNIELING
Als een volwassene iets lang volhoudt dan noemen we dat DOORZETTINGSVERMOGEN
Als een kind iets lang volhoudt dan noemen we dat KOPPIGHEID
Als een volwassene om hulp vraagt dan noemen we het CONSULTEREN
Als een kind om hulp vraagt dan noemen we dat ZEUREN
Als een volwassene niet oplet dan is hij IN GEDACHTEN
Als een kind niet oplet dan noemen we dat DROMEN
Als een volwassene dingen vergeet dan noemen we dat VERSTROOID
Als een kind dingen vergeet dan noemen we dat een LEERSTOORNIS
Als een volwassene zijn kant van het verhaal vertelt dan noemen we dat OPHELDEREN
Als een kind zijn kant van het verhaal vertelt dan wil hij HET LAATSTE WOORD HEBBEN
Als een volwassene zijn stem verheft uit boosheid dan wil hij IETS UITLEGGEN
Als een kind zijn stem verheft uit boosheid dan noemen we dat een DRIFTBUI
Als een volwassene een kind slaat dan noemen we dat OPVOEDEN
Als een kind slaat dan noemen we dat VECHTEN
Als een volwassene zich vreemd gedraagt dan noemen we dat UNIEK
Als een kind zich vreemd gedraagt dan moet hij ONDERZOCHT WORDEN
Als een kind beloond wordt voorgoed gedrag noemen we dat OMKOPING
Als een volwassene hardop lacht dan noemen we het NETWERKEN
Als een kind hardop lacht dan noemen we dat STOREND GEDRAG
Als een volwassene in een boek schrijft dan noemen we het DOEDELS
Als een kind in een boek schrijft noemen we dat VERNIELING
Als een volwassene iets lang volhoudt dan noemen we dat DOORZETTINGSVERMOGEN
Als een kind iets lang volhoudt dan noemen we dat KOPPIGHEID
Als een volwassene om hulp vraagt dan noemen we het CONSULTEREN
Als een kind om hulp vraagt dan noemen we dat ZEUREN
Als een volwassene niet oplet dan is hij IN GEDACHTEN
Als een kind niet oplet dan noemen we dat DROMEN
Als een volwassene dingen vergeet dan noemen we dat VERSTROOID
Als een kind dingen vergeet dan noemen we dat een LEERSTOORNIS
Als een volwassene zijn kant van het verhaal vertelt dan noemen we dat OPHELDEREN
Als een kind zijn kant van het verhaal vertelt dan wil hij HET LAATSTE WOORD HEBBEN
Als een volwassene zijn stem verheft uit boosheid dan wil hij IETS UITLEGGEN
Als een kind zijn stem verheft uit boosheid dan noemen we dat een DRIFTBUI
Als een volwassene een kind slaat dan noemen we dat OPVOEDEN
Als een kind slaat dan noemen we dat VECHTEN
Als een volwassene zich vreemd gedraagt dan noemen we dat UNIEK
Als een kind zich vreemd gedraagt dan moet hij ONDERZOCHT WORDEN
maandag 12 maart 2012
Tumult!
HARDERWIJK - Niet studenten maar minister Marja van Bijsterveldt van onderwijs zelf zorgde voor tumult tijdens de opening van het nieuwe gebouw van het SOMA college in Harderwijk.
Ze mocht een kraan de feesttent uitrijden maar daarbij knalde de bovenkant hard tegen de onderkant van de tent. Gelukkig voor de aanwezigen bleef deze recht overeind staan.
Bovenstaande las ik ergens. De minister ten voeten uit: blij met een "uitje" en ze mocht ook nog iets ludieks doen. De populariteit die haar dat zou opleveren zou lekker meegenomen zijn in deze, voor haar zwarte tijden.
De parallel met passend onderwijs is gauw gemaakt: we hebben iets moois opgebouwd, zelfs een FEEST-tent. Marja komt met goede bedoelingen aan sjeesen en ramt de tent bijna omver. Passend Onderwijs stond bijna in de steigers en ja hoor, Marja ramt het bijna omver door een misrekening: met minder geld kan het ook best! Daar hebben we nu allemaal zo ons best voor gedaan. We hadden iets moois opgebouwd. Nu in één klap: wég goede bedoelingen, wég populariteit, bijna: weg tent! Erger: wég passend onderwijs....
En 's avonds thuis zegt ze waarschijnlijk: "En ik wist toch zó zeker dat het goed zo gaan!"
Een flauw verhaaltje misschien dit keer.
U heeft gelijk. Maar soms heb ik behoefte aan iets luchtigs, om het misbaksel wat passend onderwijs dreigt te worden even te vergeten....
Ze mocht een kraan de feesttent uitrijden maar daarbij knalde de bovenkant hard tegen de onderkant van de tent. Gelukkig voor de aanwezigen bleef deze recht overeind staan.
Bovenstaande las ik ergens. De minister ten voeten uit: blij met een "uitje" en ze mocht ook nog iets ludieks doen. De populariteit die haar dat zou opleveren zou lekker meegenomen zijn in deze, voor haar zwarte tijden.
De parallel met passend onderwijs is gauw gemaakt: we hebben iets moois opgebouwd, zelfs een FEEST-tent. Marja komt met goede bedoelingen aan sjeesen en ramt de tent bijna omver. Passend Onderwijs stond bijna in de steigers en ja hoor, Marja ramt het bijna omver door een misrekening: met minder geld kan het ook best! Daar hebben we nu allemaal zo ons best voor gedaan. We hadden iets moois opgebouwd. Nu in één klap: wég goede bedoelingen, wég populariteit, bijna: weg tent! Erger: wég passend onderwijs....
En 's avonds thuis zegt ze waarschijnlijk: "En ik wist toch zó zeker dat het goed zo gaan!"
Een flauw verhaaltje misschien dit keer.
U heeft gelijk. Maar soms heb ik behoefte aan iets luchtigs, om het misbaksel wat passend onderwijs dreigt te worden even te vergeten....
zondag 11 maart 2012
Moeten we bang zijn?
Moeten we ons zorgen maken over passend onderwijs? De grondbeginselen van de wet zijn prima: elke kind een prima plek! Waar ik me het meest zorgen om maak is de onwetendheid op sommige scholen. Soms denkt men: och een vlekje meer of minder...
In een aantal gebieden in Nederland gaan besturen failliet als men geen goede strategie hanteert. Om financieel gezond te blijven móeten daar in één klap heel veel leerlingen van speciaal onderwijs naar regulier onderwijs. En geld om begeleiding in te huren is er niet. En dáár maak ik me zorgen om! Dat men zich dat niet realiseert.....
In andere gebieden in het land hoeft men zich minder zorgen te maken. Daar zit men goed. Voorlopig.... maar ook daar is het verstandig in personeel te investeren. Goede scholing en voorlichting en personeel echt trainen. Niet met ellenlange theoretische cursussen, maar praktijkgericht: hoe ga je met leerlingen om. Nu dus, niet straks.
Het klinkt zo simpel.
En dat is het ook.
Maar je moet het wel dóen. NU dus. Want passend onderwijs is al lang al begonnen.
En de gebieden waar de verevening dus negatief uitpakt en de besturen moeten bijdragen aan het negatieve saldo van het samenwerkingsverband van miljoenen: ik wens hen heel veel kennis, wijsheid, sterkte. Daar heeft men het echt nodig.
Pak wat je pakken kunt voor ondersteuning door mensen die ervaring/ kennis/ de juiste competenties hebben. Natuurlijk moet je protesteren, maar doe wat! Voor de kinderen!
In een aantal gebieden in Nederland gaan besturen failliet als men geen goede strategie hanteert. Om financieel gezond te blijven móeten daar in één klap heel veel leerlingen van speciaal onderwijs naar regulier onderwijs. En geld om begeleiding in te huren is er niet. En dáár maak ik me zorgen om! Dat men zich dat niet realiseert.....
In andere gebieden in het land hoeft men zich minder zorgen te maken. Daar zit men goed. Voorlopig.... maar ook daar is het verstandig in personeel te investeren. Goede scholing en voorlichting en personeel echt trainen. Niet met ellenlange theoretische cursussen, maar praktijkgericht: hoe ga je met leerlingen om. Nu dus, niet straks.
Het klinkt zo simpel.
En dat is het ook.
Maar je moet het wel dóen. NU dus. Want passend onderwijs is al lang al begonnen.
En de gebieden waar de verevening dus negatief uitpakt en de besturen moeten bijdragen aan het negatieve saldo van het samenwerkingsverband van miljoenen: ik wens hen heel veel kennis, wijsheid, sterkte. Daar heeft men het echt nodig.
Pak wat je pakken kunt voor ondersteuning door mensen die ervaring/ kennis/ de juiste competenties hebben. Natuurlijk moet je protesteren, maar doe wat! Voor de kinderen!
zaterdag 10 maart 2012
Barmhartig
De inhoud van dit verhaal is gewijzigd na bericht van iemand die zich net zoals ik zorgen maakt, maar beter thuis is in de Bijbel.
Ik heb niet zoveel op met het verbinden van geloof en politiek. Maar ik heb wel respect voor mensen die vanuit een geloofsovertuiging bepaalde waarden willen verwezenlijken. Daarom snap ik het standpunt van de CDA en SGP over passend onderwijs niet. Ik ben katholiek en was misdienaar. "Katholieken gooien vijf gulden op je collecteschaal en willen wisselen. Ze nemen zes gulden in kwartjes terug". Dat was de grap op verjaardagen, maar eh... toch wel met een kern van waarheid, weet ik uit ervaring.
Het verhaal van de "de barmhartige Samaritaan" ken ik een beetje. Iets van een gewonde man die aan de kant van de weg lag. Diep gelovige mensen lieten hem liggen en gingen bidden. Een ongelovige, (een slecht mens denk ik, of in ieder geval anders gelovend) nam de man op en verzorgde hem.
In de discussie over passend onderwijs doen het CDA en het SGP hetzelfde.
Het CDA geeft "scholingsgeld", maar neemt 6 gulden in kwartjes terug uit de collecteschaal, waardoor het geweten en het image veilig is gesteld, maar elk kind er armer van wordt.
Het SGP zal altijd de gewonde man oppakken, maar beweert met droge ogen: "Er lag helemaal niemand!"
Natuurlijk vind ik het een ramp dat men passend onderwijs de strot omdraait door politiek onvermogen. Maar erger vind ik die blije gezichten in de Tweede Kamer, terwijl ze de gewonde man laten liggen en dan óók nog proberen uit te stralen dat anders denkenden de Arena volpraten met valse getuigenissen.
"Zoals ook wij aan anderen hun schulden vergeven...". Ik heb er moeite mee.
Want, ondanks al die diep gewortelde menslievendheid, blijft men wisselen en komen er steeds meer kinderen in de goot. En men laat ze liggen. Gewond, beschadigd. Langs de weg.
En men slaapt toch rustig, want "ze waren helemaal niet gewond en beschadigd! Ze deden maar alsof!" Nee, CDA en SGP, ze sluiten de ogen, praten hun geweten in slaap en blijven maar verkondigen: "Het is de duivel, de Ritaline, de luie onderwijzer, de slome psychiater of de onbekwame ouder, de AOB, kortom de ongelovige die een verkeerd beeld schetst. Wij hebben de waarheid in pacht. We bidden dat het goed komt".
En zeg nou zelf, anders zou de minister-president toch niet de SGP-jongeren toespreken?"
Zelfs hij is al bekeerd en wisselt zijn guldens inmiddels in voor kwartjes.....
Ik heb niet zoveel op met het verbinden van geloof en politiek. Maar ik heb wel respect voor mensen die vanuit een geloofsovertuiging bepaalde waarden willen verwezenlijken. Daarom snap ik het standpunt van de CDA en SGP over passend onderwijs niet. Ik ben katholiek en was misdienaar. "Katholieken gooien vijf gulden op je collecteschaal en willen wisselen. Ze nemen zes gulden in kwartjes terug". Dat was de grap op verjaardagen, maar eh... toch wel met een kern van waarheid, weet ik uit ervaring.
Het verhaal van de "de barmhartige Samaritaan" ken ik een beetje. Iets van een gewonde man die aan de kant van de weg lag. Diep gelovige mensen lieten hem liggen en gingen bidden. Een ongelovige, (een slecht mens denk ik, of in ieder geval anders gelovend) nam de man op en verzorgde hem.
In de discussie over passend onderwijs doen het CDA en het SGP hetzelfde.
Het CDA geeft "scholingsgeld", maar neemt 6 gulden in kwartjes terug uit de collecteschaal, waardoor het geweten en het image veilig is gesteld, maar elk kind er armer van wordt.
Het SGP zal altijd de gewonde man oppakken, maar beweert met droge ogen: "Er lag helemaal niemand!"
Natuurlijk vind ik het een ramp dat men passend onderwijs de strot omdraait door politiek onvermogen. Maar erger vind ik die blije gezichten in de Tweede Kamer, terwijl ze de gewonde man laten liggen en dan óók nog proberen uit te stralen dat anders denkenden de Arena volpraten met valse getuigenissen.
"Zoals ook wij aan anderen hun schulden vergeven...". Ik heb er moeite mee.
Want, ondanks al die diep gewortelde menslievendheid, blijft men wisselen en komen er steeds meer kinderen in de goot. En men laat ze liggen. Gewond, beschadigd. Langs de weg.
En men slaapt toch rustig, want "ze waren helemaal niet gewond en beschadigd! Ze deden maar alsof!" Nee, CDA en SGP, ze sluiten de ogen, praten hun geweten in slaap en blijven maar verkondigen: "Het is de duivel, de Ritaline, de luie onderwijzer, de slome psychiater of de onbekwame ouder, de AOB, kortom de ongelovige die een verkeerd beeld schetst. Wij hebben de waarheid in pacht. We bidden dat het goed komt".
En zeg nou zelf, anders zou de minister-president toch niet de SGP-jongeren toespreken?"
Zelfs hij is al bekeerd en wisselt zijn guldens inmiddels in voor kwartjes.....
Het is de schuld van de AOB
Hij heeft er op zijn pagina wel heel woorden voor nodig, maar Ton Elias "gaat uit van feiten". Dat gedoe in de Arena is emotie, dus redeneert hij al dat protest weg. "Ik zal er persoonlijk op toe zien, dat kinderen die hulp nodig hebben, die ook krijgen". Toch vreemd dat hij mét die feiten én die toezegging meer dan 50.000 mensen niet weet te overtuigen. Komt dat door zijn uitstraling? Of door zijn agressieve manier van optreden?
Toegegeven: hij mist de X-factor volledig. Maar dat zoveel mensen door Elias niet overtuigd worden, komt gewoon omdat de praktijk niet klopt, met de indruk die hij wil wekken met zijn opsomming van "feiten". De feiten kloppen wel, maar zijn conclusies niet. Dáár zit em de kneep!
Het kán niet zo zijn dat er sinds 2003 steeds meer kinderen "iets mankeren"!
Dat klopt. In 2003 bestond het "bevlekken" ook nog maar net. Als je het, na een half jaar individuele aandacht, hulp van collega's, cursussen volgen, nóg niet redde in de klas met een leerling, dan nóg moest je laten bewijzen dat zo'n kind iets "mankeerde" (vlekje) en dán pas kreeg je soms hulp. Het onderwijs deed dat braaf, met de nodige terechte protesten van psychologen en psychiaters die zich misbruikt voelden, maar het móest, anders kreeg je geen hulp. Dat er jaren later dus inderdaad meer diagnoses werden gesteld, was een gevolg van het beleid. Het onderwijs had al die diagnoses helemaal niet nodig, men wilde alleen hulp, maar ja... het móest.
Ondanks het geld dat er extra in het onderwijs is gestopt, is het aantal verwijzingen naar speciaal onderwijs niet minder geworden.
Dat klopt ook, maar minder dan wanneer en minder dan wat? Als dat geld en die begeleiding er niet in was gestopt, was het aantal verwijzingen dan misschien nóg hoger geweest? Een écht feit is dat het aantal rugzakjes het laatste jaar verminderd is. Blijkbaar heeft het systeem een positief effect. Natuurlijk werkt zoiets niet na een jaar, maar hoewel "de feiten" van meneer Elias anders doen vermoeden, had het systeem succes.
Het geld wordt weggehaald, niet bij de kinderen, maar bij de bureaucratie!
Dat het afschaffen van de commissies voor de indicatiestelling geld bespaart, klopt. Maar een rugzakje varieert tussen de € 4.000 en € 10.000 en een indicatiestelling kost ongeveer € 120,-
Over vette winst gesproken! Nu moeten samenwerkingsverbanden allemaal los van elkaar gaan bepalen of een leerling begeleiding nodig heeft. Je hoeft er geen grote fantasie voor te hebben om te snappen dat dit vele malen duurder per leerling uitkomt dan die €120,-
"Ik garandeer dat leerlingen die het echt nodig hebben..."
Tja, hoe denkt meneer Elias dat te garanderen? Er zijn immers geen bewijzen meer om aan te tonen dat een leerling hulp nodig heeft? Bovendien gaat Elias er dus van uit dat er nu hulp geboden wordt aan leerlingen die het niet echt nodig hebben. Feit? Vermoeden? Fantasie?
Er komen geen kinderen op straat, want (?) het aantal plaatsen in speciaal onderwijs blijft 70.000
Tja, klopt, dat aantal plaatsen. Alleen moeten er in bepaalde delen van het land veel plekken worden gesloten en komen er in andere delen van het land, waar men ze blijkbaar niet nodig heeft, plekken bij.
Met een quasi wetenschappelijk betoog "met feiten" probeert meneer Elias het rampzalige beleid passend onderwijs te verdedigen. Dat het water bij vele leraren nu al aan de lippen staat en nu al lang niet elk kind de begeleiding kan krijgen die het nodig heeft, is "emotie".
Ik heb het laatste jaar heel, heel vaak gehoord en gelezen "Kom dan kijken, meneer Elias!" Waar het aan ligt weten we nog niet, maar die begeleiding is echt heel hard nodig!
De fout van het onderwijs is dat we meneer Elias proberen te overtuigen. Kom maar kijken!
Meneer Elias is niet te overtuigen.
"Hij zal het wel zien, over een paar jaar", zeggen sommigen. Ach, als meneer Elias dan nog in beeld is, zal hij zeggen: "Ja, ik zie het. Er is veel fout gegaan en dat is de schuld van de AOB!"
Toegegeven: hij mist de X-factor volledig. Maar dat zoveel mensen door Elias niet overtuigd worden, komt gewoon omdat de praktijk niet klopt, met de indruk die hij wil wekken met zijn opsomming van "feiten". De feiten kloppen wel, maar zijn conclusies niet. Dáár zit em de kneep!
Het kán niet zo zijn dat er sinds 2003 steeds meer kinderen "iets mankeren"!
Dat klopt. In 2003 bestond het "bevlekken" ook nog maar net. Als je het, na een half jaar individuele aandacht, hulp van collega's, cursussen volgen, nóg niet redde in de klas met een leerling, dan nóg moest je laten bewijzen dat zo'n kind iets "mankeerde" (vlekje) en dán pas kreeg je soms hulp. Het onderwijs deed dat braaf, met de nodige terechte protesten van psychologen en psychiaters die zich misbruikt voelden, maar het móest, anders kreeg je geen hulp. Dat er jaren later dus inderdaad meer diagnoses werden gesteld, was een gevolg van het beleid. Het onderwijs had al die diagnoses helemaal niet nodig, men wilde alleen hulp, maar ja... het móest.
Ondanks het geld dat er extra in het onderwijs is gestopt, is het aantal verwijzingen naar speciaal onderwijs niet minder geworden.
Dat klopt ook, maar minder dan wanneer en minder dan wat? Als dat geld en die begeleiding er niet in was gestopt, was het aantal verwijzingen dan misschien nóg hoger geweest? Een écht feit is dat het aantal rugzakjes het laatste jaar verminderd is. Blijkbaar heeft het systeem een positief effect. Natuurlijk werkt zoiets niet na een jaar, maar hoewel "de feiten" van meneer Elias anders doen vermoeden, had het systeem succes.
Het geld wordt weggehaald, niet bij de kinderen, maar bij de bureaucratie!
Dat het afschaffen van de commissies voor de indicatiestelling geld bespaart, klopt. Maar een rugzakje varieert tussen de € 4.000 en € 10.000 en een indicatiestelling kost ongeveer € 120,-
Over vette winst gesproken! Nu moeten samenwerkingsverbanden allemaal los van elkaar gaan bepalen of een leerling begeleiding nodig heeft. Je hoeft er geen grote fantasie voor te hebben om te snappen dat dit vele malen duurder per leerling uitkomt dan die €120,-
"Ik garandeer dat leerlingen die het echt nodig hebben..."
Tja, hoe denkt meneer Elias dat te garanderen? Er zijn immers geen bewijzen meer om aan te tonen dat een leerling hulp nodig heeft? Bovendien gaat Elias er dus van uit dat er nu hulp geboden wordt aan leerlingen die het niet echt nodig hebben. Feit? Vermoeden? Fantasie?
Er komen geen kinderen op straat, want (?) het aantal plaatsen in speciaal onderwijs blijft 70.000
Tja, klopt, dat aantal plaatsen. Alleen moeten er in bepaalde delen van het land veel plekken worden gesloten en komen er in andere delen van het land, waar men ze blijkbaar niet nodig heeft, plekken bij.
Met een quasi wetenschappelijk betoog "met feiten" probeert meneer Elias het rampzalige beleid passend onderwijs te verdedigen. Dat het water bij vele leraren nu al aan de lippen staat en nu al lang niet elk kind de begeleiding kan krijgen die het nodig heeft, is "emotie".
Ik heb het laatste jaar heel, heel vaak gehoord en gelezen "Kom dan kijken, meneer Elias!" Waar het aan ligt weten we nog niet, maar die begeleiding is echt heel hard nodig!
De fout van het onderwijs is dat we meneer Elias proberen te overtuigen. Kom maar kijken!
Meneer Elias is niet te overtuigen.
"Hij zal het wel zien, over een paar jaar", zeggen sommigen. Ach, als meneer Elias dan nog in beeld is, zal hij zeggen: "Ja, ik zie het. Er is veel fout gegaan en dat is de schuld van de AOB!"
vrijdag 9 maart 2012
Nu nog herindicatie aanvragen?
Als alles doorgaat vervalt de indicatiestelling voor speciaal onderwijs en een rugzakje per 1 augustus 2013. Moet je je nu nog druk maken voor een herindicatie? In een aantal gevallen wel!!!!!
1. als de indicatie vervalt op 31 juli 2013, gaat uw kind zonder herindicatie naar het gewone onderwijs. Als er een nieuwe indicatie is (herindicatie) op 1 augustus 2013, kan uw kind zonder meer nog twee jaar op de school voor speciaal onderwijs blijven. Dus: herindicatie aanvragen. De ouder beslist.
2. indicaties voor rugzakjes die na 1 oktober 2012 worden afgegeven kosten het samenwerkingsverband eventueel geld. Als het dus niet nodig is: NIET doen. Maar als er begeleiding nodig is, wel doen. De ouder heeft dan in ieder geval een "bewijs" dat er begeleiding nodig is. Het besluit moet uiterlijk 31 juli 2013 genomen worden door de CvI.
1. als de indicatie vervalt op 31 juli 2013, gaat uw kind zonder herindicatie naar het gewone onderwijs. Als er een nieuwe indicatie is (herindicatie) op 1 augustus 2013, kan uw kind zonder meer nog twee jaar op de school voor speciaal onderwijs blijven. Dus: herindicatie aanvragen. De ouder beslist.
2. indicaties voor rugzakjes die na 1 oktober 2012 worden afgegeven kosten het samenwerkingsverband eventueel geld. Als het dus niet nodig is: NIET doen. Maar als er begeleiding nodig is, wel doen. De ouder heeft dan in ieder geval een "bewijs" dat er begeleiding nodig is. Het besluit moet uiterlijk 31 juli 2013 genomen worden door de CvI.
Compensatie verlies AWBZ voor inzet op school
Enkele jaren geleden werden de PGB's niet meer toegekend als een deel werd ingezet op school. Toch zijn er nog wel mogelijkheden. Wanneer een kind een indicatie cluster 1, 2, 3 of 4 heeft en er eerder een PGB op school werd ingezet, kan er een "extra potje" worden aangevraagd. Dat potje moet aangevraagd worden bij het Regionaal Expertise Centrum. Als het potje leeg is, kunnen andere REC's geld overhevelen. Er is nog geld!
De aanvraag is verschillend. Vraag na bij het REC. Een voorbeeld en uitleg van de regeling (die gaat aflopen!!!) is te vinden bij b.v. REC 4.5 : http://www.rec45.nl/index.php?h=1&s=120
De aanvraag is verschillend. Vraag na bij het REC. Een voorbeeld en uitleg van de regeling (die gaat aflopen!!!) is te vinden bij b.v. REC 4.5 : http://www.rec45.nl/index.php?h=1&s=120
donderdag 8 maart 2012
Spookverhalen
Soms sluipen er zomaar nieuwe termen in de communicatie in het land, op TV, radio enz. Een mooie is die van "de cv-ketel in plaats van hulp aan een leerling". Maar ook moeten we ineens een stip aan de horizon zien (huh?). Eentje die in de Tweede Kamer nu veelvuldig gebruikt wordt als het om het verdedigen van passend onderwijs gaat: "spóókverhalen".
U wordt blijkbaar opgejut door boosaardige anderen met slechte bedoelingen met verhalen waar geen hout van klopt. Het komt allemaal goed, zegt men. Ga maar gerust slapen.
Maar als het dan al spoken zijn, kunt u de lakens toch echt terug vinden in de wet:
- meer dan de helft van de begeleiders wordt ontslagen en de anderen moeten maar zien dat ze ingehuurd worden, áls ze er nog zijn en niet een andere baan hebben gevonden
- je hebt als ouder geen indicatie meer, dus geen bewijs dat je echt recht op hulp hebt voor je kind
- door de verschillende bezuinigingsmaatregelen boven op elkaar, worden de klassen in speciaal onderwijs niet alleen groter, maar verdwijnen ook ondersteuners en specialisten
- u mag als ouder meepraten, maar de school beslist. Niks geen handtekening meer onder een plan
- in bepaalde delen van het land verdwijnen de zorggelden, omdat men daar over een paar jaar met miljoenen euro's gekort wordt (de verevening)
- in diezelfde gebieden zal men die tekorten op moeten hoesten uit het gewone onderwijs, dus: ook daar minder leraren
- de leerkracht in het regulier onderwijs zal in veel gevallen tevreden moeten zijn met een "hulpklasje" of een "loslopende assistent", want dat kan een samenwerkingsverband kiezen (misschien vanuit geldgebrek) als "zorg bij ons op school"
Zo kan ik door gaan. Hoezo "spoken"? Ik kan de bladzijdenummers noemen.
Besturen krijgen meer vrijheid. Klopt. Maar áls er al goede zorgarrangementen komen, moet je die nog maar te pakken zien te krijgen als ouder en.... wat is vrijheid zonder geld?
Dat is net zoiets als straks in het zonnetje willen zitten op een terrasje, zonder een euro op zak. Nou... dan loop je door hoor!
U wordt blijkbaar opgejut door boosaardige anderen met slechte bedoelingen met verhalen waar geen hout van klopt. Het komt allemaal goed, zegt men. Ga maar gerust slapen.
Maar als het dan al spoken zijn, kunt u de lakens toch echt terug vinden in de wet:
- meer dan de helft van de begeleiders wordt ontslagen en de anderen moeten maar zien dat ze ingehuurd worden, áls ze er nog zijn en niet een andere baan hebben gevonden
- je hebt als ouder geen indicatie meer, dus geen bewijs dat je echt recht op hulp hebt voor je kind
- door de verschillende bezuinigingsmaatregelen boven op elkaar, worden de klassen in speciaal onderwijs niet alleen groter, maar verdwijnen ook ondersteuners en specialisten
- u mag als ouder meepraten, maar de school beslist. Niks geen handtekening meer onder een plan
- in bepaalde delen van het land verdwijnen de zorggelden, omdat men daar over een paar jaar met miljoenen euro's gekort wordt (de verevening)
- in diezelfde gebieden zal men die tekorten op moeten hoesten uit het gewone onderwijs, dus: ook daar minder leraren
- de leerkracht in het regulier onderwijs zal in veel gevallen tevreden moeten zijn met een "hulpklasje" of een "loslopende assistent", want dat kan een samenwerkingsverband kiezen (misschien vanuit geldgebrek) als "zorg bij ons op school"
Zo kan ik door gaan. Hoezo "spoken"? Ik kan de bladzijdenummers noemen.
Besturen krijgen meer vrijheid. Klopt. Maar áls er al goede zorgarrangementen komen, moet je die nog maar te pakken zien te krijgen als ouder en.... wat is vrijheid zonder geld?
Dat is net zoiets als straks in het zonnetje willen zitten op een terrasje, zonder een euro op zak. Nou... dan loop je door hoor!
woensdag 7 maart 2012
Er zijn domme politici
Net als een politicus moet een leraar zijn brood verdienen met zijn mond. Hij praat, legt uit, geeft een mening, luistert naar anderen, vat samen enz. En als een leerling (of weer zo'n verdraaid lastige ouder!) het nóg niet snapt, leg je het nóg een keer uit! Soms nóg een keer! En in speciaal onderwijs tien keer en steeds op een andere manier. Vaak met plaatjes, dat werkt.
En een goede leraar denkt, als de leerlingen het maar niet (willen?) snappen, of als een hele groep ouders tegengas blijft geven: leg ik het nou verkeerd uit, of hebben die leerlingen of ouders toch misschien een ietsie pietsie gelijk? Dat heet reflecteren. Zie ik het nu echt wel juist, of zie ik iets over het hoofd? Een doodsteek voor je carrière is, als je tegen die leerlingen of ouders gaat mopperen of, erger nog, ze "voor schut gaat zetten". Zo van "Ja, je zeurt nu wel, maar leer eerst je huiswerk maar eens goed!" Of: "Mevrouwtje (hoort u de denigrerende toon?), mevrouwtje nu toch, ik heb echt het beste met uw Joepje voor hoor! Zorgt u nu maar, om mij en uw kind te ondersteunen, dat hij thuis ook eens wat regelmaat ervaart!".
Hoewel de onderwijswoordvoerders van de regeringspartijen gelijk hebben, zitten ze toch fout. Goed fout! Gelijk én ongelijk hebben?
Ten eerste spreken ze een heel andere taal dan de ouders en leraren. Ze zien "de grote lijn", vaak op basis van verouderde gegevens en verkeerde getallen en die waarheid leggen ze dan ook uit. Maar de moeder van Joep heeft helemaal niets met die grote lijn te maken. Joep is dwars, komt kwaad uit school en gooit de schemerlamp aan gruzelementen. Dat is een heel andere werkelijkheid dan "een op de vijf leerlingen mankeert wat".
"Er BLIJVEN evenveel plaatsen in speciaal onderwijs. Daar wórdt niet op gekort!" briest meneer T.E. te Den Haag en hij kijkt daarbij erg boos. Maar in Apeldoorn moeten straks Joep en Chantal en vele klasgenootjes van de school voor speciaal onderwijs af. Want dáár-zijn-teveel-dure-plekken-die-wetenschappelijk-gezien-niet-noodzakelijk-zijn.
Ten tweede gaan die politici hun "gelijk" afdwingen door de anderen voor schut te zetten. De "anderen" zijn opgejut door een vakbond. Of ze voeden niet goed op. Of ze plakken een etiketje hier en zetten een stempeltje daar. Ze zijn er vast van overtuigd dat ze gelijk hebben, dus degene die kritiek heeft, is vast van plan om onrust te stoken of zo. Dat is de vijeand. De neiging van "ik zal ze wel even leren" steekt de kop op. Dus worden ze boos, cynisch, maken denigrerende opmerkingen en zetten mensen in een hoek, om maar hun eigen gelijk te onderstrepen. En als de ander zich ook eens emotioneel uit laat, voelen ze zich verongelijkt en vragen aan andere politici om "afstand te nemen van wat die ander gezegd heeft". Dat heet "hengelen naar bevestiging om het gekrenkte gevoel van eigenwaarde te herstellen". In speciaal onderwijs cluster 4 kennen we dat en gaan daar professioneel mee om. Dat is een vak apart.
Het resultaat van dit onprofessionele gedrag van die politici is dat ze "zeker weten dat ze gelijk hebben" maar dat er toch een enorme puinbak gaat ontstaan, omdat ze de professionaliteit die gelukkig nog vele leraren wél hebben, niet in hun lijstje "eigen competenties" kunnen bijschrijven.
Deze politici (ik pik een voorbeeld van Peter de Vries) hangen, net als bij een poli-loket in een ziekenhuis, een bordje op met "in verband met privacy, wachten achter de streep", terwijl ze bedóelen, vanuit het oogpunt van de klant "vóór" de streep.
Ze missen het vermogen de waarheid te bekijken vanuit de ogen van de ander.
En dat mag een politicus zeer kwalijk genomen worden.
Wanneer dit onvermogen gepaard gaat met het voor schut proberen te zetten van de ander, mag dat zelfs dom genoemd worden. Dom, arrogant, onprofessioneel en..... zéér, zéér kwalijk!
En een goede leraar denkt, als de leerlingen het maar niet (willen?) snappen, of als een hele groep ouders tegengas blijft geven: leg ik het nou verkeerd uit, of hebben die leerlingen of ouders toch misschien een ietsie pietsie gelijk? Dat heet reflecteren. Zie ik het nu echt wel juist, of zie ik iets over het hoofd? Een doodsteek voor je carrière is, als je tegen die leerlingen of ouders gaat mopperen of, erger nog, ze "voor schut gaat zetten". Zo van "Ja, je zeurt nu wel, maar leer eerst je huiswerk maar eens goed!" Of: "Mevrouwtje (hoort u de denigrerende toon?), mevrouwtje nu toch, ik heb echt het beste met uw Joepje voor hoor! Zorgt u nu maar, om mij en uw kind te ondersteunen, dat hij thuis ook eens wat regelmaat ervaart!".
Hoewel de onderwijswoordvoerders van de regeringspartijen gelijk hebben, zitten ze toch fout. Goed fout! Gelijk én ongelijk hebben?
Ten eerste spreken ze een heel andere taal dan de ouders en leraren. Ze zien "de grote lijn", vaak op basis van verouderde gegevens en verkeerde getallen en die waarheid leggen ze dan ook uit. Maar de moeder van Joep heeft helemaal niets met die grote lijn te maken. Joep is dwars, komt kwaad uit school en gooit de schemerlamp aan gruzelementen. Dat is een heel andere werkelijkheid dan "een op de vijf leerlingen mankeert wat".
"Er BLIJVEN evenveel plaatsen in speciaal onderwijs. Daar wórdt niet op gekort!" briest meneer T.E. te Den Haag en hij kijkt daarbij erg boos. Maar in Apeldoorn moeten straks Joep en Chantal en vele klasgenootjes van de school voor speciaal onderwijs af. Want dáár-zijn-teveel-dure-plekken-die-wetenschappelijk-gezien-niet-noodzakelijk-zijn.
Ten tweede gaan die politici hun "gelijk" afdwingen door de anderen voor schut te zetten. De "anderen" zijn opgejut door een vakbond. Of ze voeden niet goed op. Of ze plakken een etiketje hier en zetten een stempeltje daar. Ze zijn er vast van overtuigd dat ze gelijk hebben, dus degene die kritiek heeft, is vast van plan om onrust te stoken of zo. Dat is de vijeand. De neiging van "ik zal ze wel even leren" steekt de kop op. Dus worden ze boos, cynisch, maken denigrerende opmerkingen en zetten mensen in een hoek, om maar hun eigen gelijk te onderstrepen. En als de ander zich ook eens emotioneel uit laat, voelen ze zich verongelijkt en vragen aan andere politici om "afstand te nemen van wat die ander gezegd heeft". Dat heet "hengelen naar bevestiging om het gekrenkte gevoel van eigenwaarde te herstellen". In speciaal onderwijs cluster 4 kennen we dat en gaan daar professioneel mee om. Dat is een vak apart.
Het resultaat van dit onprofessionele gedrag van die politici is dat ze "zeker weten dat ze gelijk hebben" maar dat er toch een enorme puinbak gaat ontstaan, omdat ze de professionaliteit die gelukkig nog vele leraren wél hebben, niet in hun lijstje "eigen competenties" kunnen bijschrijven.
Deze politici (ik pik een voorbeeld van Peter de Vries) hangen, net als bij een poli-loket in een ziekenhuis, een bordje op met "in verband met privacy, wachten achter de streep", terwijl ze bedóelen, vanuit het oogpunt van de klant "vóór" de streep.
Ze missen het vermogen de waarheid te bekijken vanuit de ogen van de ander.
En dat mag een politicus zeer kwalijk genomen worden.
Wanneer dit onvermogen gepaard gaat met het voor schut proberen te zetten van de ander, mag dat zelfs dom genoemd worden. Dom, arrogant, onprofessioneel en..... zéér, zéér kwalijk!
dinsdag 6 maart 2012
Ze hebben gelijk!
Er BLIJVEN 70.000 plekken in speciaal onderwijs, zeggen de heren Elias en Beertema. Klopt als een bus! Maar dan... dús er hoeven geen leerlingen "terug". En dáár klopt het effe minder, heren. Want onder andere in het oosten zitten "er teveel". Dus moet men daar leerlingen terughalen naar gewoon onderwijs. Als men tenminste niet snel failliet wil raken. Want men moet daar miljoenen inleveren.
Ja, in het westen komen er dus méér plekken, maar die hebben ze daar niet nodig. En om nou die uitgebraakte leerlingen naar het westen te deporteren, lijkt me te ver gaan, zelfs voor VVD en PVV.
Om kort te gaan: u heeft gelijk.
Maar om nu te denken dat "we" daarom ons geen zorgen moeten maken....
U denkt wel, meneer Elias en meneer Beertema (en laten we mevrouw Ferrier ook eens bijpraten...), maar wellicht iets te globaal, te vluchtig, te theoretisch, teveel vanachter uw bureau.
Morgen geef ik een lesje politiek. En wees gerust meneer Elias, ik noem uw naam niet.
Dat is hélemaal niet nodig, daar heeft u ook gelijk in.
U bent genoeg "boos op..." in beeld dat ik dit gerust aan de verbeelding van mijn leerlingen over kan laten. Iets van "drie keer raden...."
Ja, in het westen komen er dus méér plekken, maar die hebben ze daar niet nodig. En om nou die uitgebraakte leerlingen naar het westen te deporteren, lijkt me te ver gaan, zelfs voor VVD en PVV.
Om kort te gaan: u heeft gelijk.
Maar om nu te denken dat "we" daarom ons geen zorgen moeten maken....
U denkt wel, meneer Elias en meneer Beertema (en laten we mevrouw Ferrier ook eens bijpraten...), maar wellicht iets te globaal, te vluchtig, te theoretisch, teveel vanachter uw bureau.
Morgen geef ik een lesje politiek. En wees gerust meneer Elias, ik noem uw naam niet.
Dat is hélemaal niet nodig, daar heeft u ook gelijk in.
U bent genoeg "boos op..." in beeld dat ik dit gerust aan de verbeelding van mijn leerlingen over kan laten. Iets van "drie keer raden...."
maandag 5 maart 2012
Maddy contra Ton Elias
Een goede leerkracht kan het: uitleggen. En Maddy kan dat dus. Zo duidelijk dat Elias hoorbaar in verwarring raakte. Radio 1, op 5 maart, tegen een uur of 12.
"Mijn zoon heeft nu nog een rugzak. Daar wordt meer dan de helft van het geld uitgehaald en dan wordt de rest in een grote hutkoffer gestort. Uit die hutkoffer mag straks alles betaald worden. Desnoods nieuwe cv-ketels". En zó is het dus!
En, Maddy, het is dan ook nog eens te hopen dat je in een "gunstig vereveningsgebied" zit, want het zal heel veel gebieden in Nederland overkomen, dat er uit die koffer gegraaid wordt en naar andere hutkoffers wordt overgestort. Dat kon Elias zich niet voorstellen! Maar toch heeft hij dat met zijn politieke kornuiten zelf zo bedacht.
Dat heet passend onderwijs.
Meneer Elias: "Ik garandeer dat kinderen die dat echt nodig hebben, hulp zullen blijven krijgen". Hij heeft helemaal niets te garanderen, want daar gaat hij helemaal niet meer over. Een samenwerkingsverband gaat daar over of de school. Het enige wat verplicht is "een plan" te schrijven. En papier is geduldig. En je hoeft ook niet op te schrijven hoe je precies het geld (als je dat al hebt) aan kinderen besteedt. Ook al zijn de bedoelingen ongetwijfeld goed, een bestuur laat de kinderen echt niet zitten zonder verwarming. En als er al een leraar op school ontslagen moet worden, vanwege andere bezuinigingen, is de verleiding erg groot die dan maar "zorgjuf" te gaan noemen. Dat is een stuk goedkoper dan iemand in te huren die er voor door heeft geleerd. Vanuit economisch oogpunt is dat ook nog wel te snappen. Alleen heeft die leerling, die echte ondersteuning nodig heeft, daar geen boodschap aan.
Ik zie al plannen voor me: "We creëren een warm zorgklimaat voor alle kinderen!" of "Leerlingen die extra aandacht nodig hebben zullen we nooit in de kou laten staan!"
En een bestuur met de rug tegen de financiële muur: "Nou, dat lukt prima met een nieuwe cv-ketel". "Belachelijk!" zou meneer Elias zeggen.
En dáár geef ik hem nu eens gelijk in. Belachelijk, maar de wet geeft die ruimte wel. Dat heeft u zo uitgedacht.
Nú heb je als ouder met een kind met een handicap gewoon recht op een rugzakje, op begeleiding. Je hebt "de indicatie" als bewijs dat die hulp nodig is.
De indicatiestelling van de ONAFHANKELIJKE commissie verdwijnt. Dus als ouder heb je helemaal geen bewijs meer. En áls je dat al zou hebben, dan nog heb je geen enkel recht.
Nee, dan was je toch beter af als ouder van een kind "met een vlekje". Want dan kon je tenminste nog op je poot spelen: kijk, mijn kind heeft récht op begeleiding!
Dezelfde dag deed de minister "herself" ook nog een duit in het (rug-)zakje. Tegen leerlingen uit speciaal onderwijs, die tekeningen kwamen aanbieden, verklaarde ze opgewekt: "Ik snap dat jullie ongerust zijn. Maar jullie klassen blijven nog een stuk kleiner dan in het gewone onderwijs".
En toen zagen niet alleen de leerlingen met "Asperger" de muren op zich afkomen, maar ook ik.
Ik ga een borrel nemen.
Even een vlekje wegwerken.
En een wel zeer nare bijsmaak.
"Mijn zoon heeft nu nog een rugzak. Daar wordt meer dan de helft van het geld uitgehaald en dan wordt de rest in een grote hutkoffer gestort. Uit die hutkoffer mag straks alles betaald worden. Desnoods nieuwe cv-ketels". En zó is het dus!
En, Maddy, het is dan ook nog eens te hopen dat je in een "gunstig vereveningsgebied" zit, want het zal heel veel gebieden in Nederland overkomen, dat er uit die koffer gegraaid wordt en naar andere hutkoffers wordt overgestort. Dat kon Elias zich niet voorstellen! Maar toch heeft hij dat met zijn politieke kornuiten zelf zo bedacht.
Dat heet passend onderwijs.
Meneer Elias: "Ik garandeer dat kinderen die dat echt nodig hebben, hulp zullen blijven krijgen". Hij heeft helemaal niets te garanderen, want daar gaat hij helemaal niet meer over. Een samenwerkingsverband gaat daar over of de school. Het enige wat verplicht is "een plan" te schrijven. En papier is geduldig. En je hoeft ook niet op te schrijven hoe je precies het geld (als je dat al hebt) aan kinderen besteedt. Ook al zijn de bedoelingen ongetwijfeld goed, een bestuur laat de kinderen echt niet zitten zonder verwarming. En als er al een leraar op school ontslagen moet worden, vanwege andere bezuinigingen, is de verleiding erg groot die dan maar "zorgjuf" te gaan noemen. Dat is een stuk goedkoper dan iemand in te huren die er voor door heeft geleerd. Vanuit economisch oogpunt is dat ook nog wel te snappen. Alleen heeft die leerling, die echte ondersteuning nodig heeft, daar geen boodschap aan.
Ik zie al plannen voor me: "We creëren een warm zorgklimaat voor alle kinderen!" of "Leerlingen die extra aandacht nodig hebben zullen we nooit in de kou laten staan!"
En een bestuur met de rug tegen de financiële muur: "Nou, dat lukt prima met een nieuwe cv-ketel". "Belachelijk!" zou meneer Elias zeggen.
En dáár geef ik hem nu eens gelijk in. Belachelijk, maar de wet geeft die ruimte wel. Dat heeft u zo uitgedacht.
Nú heb je als ouder met een kind met een handicap gewoon recht op een rugzakje, op begeleiding. Je hebt "de indicatie" als bewijs dat die hulp nodig is.
De indicatiestelling van de ONAFHANKELIJKE commissie verdwijnt. Dus als ouder heb je helemaal geen bewijs meer. En áls je dat al zou hebben, dan nog heb je geen enkel recht.
Nee, dan was je toch beter af als ouder van een kind "met een vlekje". Want dan kon je tenminste nog op je poot spelen: kijk, mijn kind heeft récht op begeleiding!
Dezelfde dag deed de minister "herself" ook nog een duit in het (rug-)zakje. Tegen leerlingen uit speciaal onderwijs, die tekeningen kwamen aanbieden, verklaarde ze opgewekt: "Ik snap dat jullie ongerust zijn. Maar jullie klassen blijven nog een stuk kleiner dan in het gewone onderwijs".
En toen zagen niet alleen de leerlingen met "Asperger" de muren op zich afkomen, maar ook ik.
Ik ga een borrel nemen.
Even een vlekje wegwerken.
En een wel zeer nare bijsmaak.
zondag 4 maart 2012
De vlekjes van de minister
Ik ben het eens met de minister. Ja, echt! Tot op zekere hoogte dan. Ik vind, met vele, vele collega's dat leerlingen de ondersteuning moeten krijgen die ze nodig hebben, liefst in het gewone onderwijs. Kinderen die dat niet écht nodig hebben dus niet. Nou en dat gebeurde ook de afgelopen jaren. Er zijn heel mooie initiatieven tot realiteit gebracht: co-teaching, trajectgroepen, teamtrainingen. En het werkt! Met 120 collega's deed ik er flink aan mee en we trokken een flesje wijn open vanwege de vele goede resultaten!
Het aantal rugzakjes daalt! Daalt????? Eh.... ja echt! Maar de ambtenaren lopen altijd een jaartje achter. En zo is het begonnen.....
"Zo kan het niet langer! De beuk moet erin!"
Dus worden er nu "maatregelen getroffen" die de geschiedenis jaren terug draaien, keihard werkende leraren frustreren, kinderen in de goot terug gooien en heel, héél veel geld gaan kosten. En we waren zo lekker bezig!
We waren het eens, de minister en ik.
Maar ik zie wat er dágelijks gebeurt. Mevrouw van B. ziet wat haar ambtenaren haar in excelsheets van vorige jaren voortoveren. En dan kloppen de getalletjes ook nog eens niet. Een leerling in het praktijkonderwijs-met-rugzakje-en dyslectie komt als "plus drie" in het overzichtje. Nu nog hebben de PIPO (Project Implementatie Passend Onderwijs) -ambtenaren het moelijk de gegevens te presenteren. Het blijft "een indicatie". Het wordt dus nog erger.
Ik maak me ernstig zorgen over de vlekjes, net als de minister. Want ik wil óók de staatsschuld beheersen. Alleen heeft de minister het over andere vlekjes dan ik.
Mijn oude moeder heeft me geleerd beleefd te blijven.
Dus zeg ik niet in het openbaar, dat onze minister op elk gebied niet alleen vlekjes, maar grote vellen voor haar ogen heeft. Ik zou niet durven.
Het aantal rugzakjes daalt! Daalt????? Eh.... ja echt! Maar de ambtenaren lopen altijd een jaartje achter. En zo is het begonnen.....
"Zo kan het niet langer! De beuk moet erin!"
Dus worden er nu "maatregelen getroffen" die de geschiedenis jaren terug draaien, keihard werkende leraren frustreren, kinderen in de goot terug gooien en heel, héél veel geld gaan kosten. En we waren zo lekker bezig!
We waren het eens, de minister en ik.
Maar ik zie wat er dágelijks gebeurt. Mevrouw van B. ziet wat haar ambtenaren haar in excelsheets van vorige jaren voortoveren. En dan kloppen de getalletjes ook nog eens niet. Een leerling in het praktijkonderwijs-met-rugzakje-en dyslectie komt als "plus drie" in het overzichtje. Nu nog hebben de PIPO (Project Implementatie Passend Onderwijs) -ambtenaren het moelijk de gegevens te presenteren. Het blijft "een indicatie". Het wordt dus nog erger.
Ik maak me ernstig zorgen over de vlekjes, net als de minister. Want ik wil óók de staatsschuld beheersen. Alleen heeft de minister het over andere vlekjes dan ik.
Mijn oude moeder heeft me geleerd beleefd te blijven.
Dus zeg ik niet in het openbaar, dat onze minister op elk gebied niet alleen vlekjes, maar grote vellen voor haar ogen heeft. Ik zou niet durven.
zaterdag 3 maart 2012
Onderwijzer
Onderwijzer is voor mij een geuzentitel: als leraar, leerkracht of docent mag je er verdraaid trots op zijn als ze je "een echte onderwijzer" noemen. Daarom pleit ik er ook voor dat de volgende minister van onderwijs in hart een onderwijzer is.
Een onderwijzer weet hoe hij zijn leerlingen weet te motiveren om van de meest saaie sommen een ontdekkingsreis te maken. Van een geschiedenisles maakt hij een 3-D gebeuren in het lokaal, zonder lichtbeelden overigens. Maar met zijn verhalen, enthousiasme, oogopslag en perfecte timing à la Toon Hermans, inzet en "lol in het vak".
Een leerling die zich een slag in de rondte had gewerkt, maar net niet voldoende scoorde, gaf je een puntje meer. Een 6 ! Gegarandeerd dat die leerling de volgende week een "echte 7" haalde.
Ik beken: de wetenschappelijkheid is ver te zoeken en ook je volgsysteem gaf ook niet helemaal meer zuiver aan hoe "Piet voldeed aan zijn uitstroomprofiel".
Maar Piet ging er wel beter door presteren en, ook niet geheel onbelangrijk, hij stapte vol zelfvertrouwen je volgende les in.
De woordvoerders onderwijs van de regering geven onvoldoendes. Ze blaffen af. Iedereen moet een stapje harder lopen. En graag met méér kinderen, geen gezeur over leerlingen die het moelijker hebben. En dan ook zeker de bus nog laten betalen door anderen als ze gaan staken.
Jammer, want zo haalt de leraar die "op een 5 scoort" nooit een 6. Zo daalt de leraar die achten scoort naar een 6, want die telt de jaren tot zijn pensioen. Jammer, zo wordt passend onderwijs nooit iets.
De regering mist de tact. De pedagogische tact. Elke tact.
En dat is echt heel erg jammer.
Want de potentie om er een succes van te maken IS er.
Nu nog een minister die snapt dat je het niet redt met dwang, afbranden van mensen en goochelen met getalletjes. Een minister die tegen jongetjes als Ton Elias in haar klas zegt: "Ja, Ton, nu weten we het wel. Nu even iemand met een positief idee".
Een onderwijzer weet hoe hij zijn leerlingen weet te motiveren om van de meest saaie sommen een ontdekkingsreis te maken. Van een geschiedenisles maakt hij een 3-D gebeuren in het lokaal, zonder lichtbeelden overigens. Maar met zijn verhalen, enthousiasme, oogopslag en perfecte timing à la Toon Hermans, inzet en "lol in het vak".
Een leerling die zich een slag in de rondte had gewerkt, maar net niet voldoende scoorde, gaf je een puntje meer. Een 6 ! Gegarandeerd dat die leerling de volgende week een "echte 7" haalde.
Ik beken: de wetenschappelijkheid is ver te zoeken en ook je volgsysteem gaf ook niet helemaal meer zuiver aan hoe "Piet voldeed aan zijn uitstroomprofiel".
Maar Piet ging er wel beter door presteren en, ook niet geheel onbelangrijk, hij stapte vol zelfvertrouwen je volgende les in.
De woordvoerders onderwijs van de regering geven onvoldoendes. Ze blaffen af. Iedereen moet een stapje harder lopen. En graag met méér kinderen, geen gezeur over leerlingen die het moelijker hebben. En dan ook zeker de bus nog laten betalen door anderen als ze gaan staken.
Jammer, want zo haalt de leraar die "op een 5 scoort" nooit een 6. Zo daalt de leraar die achten scoort naar een 6, want die telt de jaren tot zijn pensioen. Jammer, zo wordt passend onderwijs nooit iets.
De regering mist de tact. De pedagogische tact. Elke tact.
En dat is echt heel erg jammer.
Want de potentie om er een succes van te maken IS er.
Nu nog een minister die snapt dat je het niet redt met dwang, afbranden van mensen en goochelen met getalletjes. Een minister die tegen jongetjes als Ton Elias in haar klas zegt: "Ja, Ton, nu weten we het wel. Nu even iemand met een positief idee".
Simpel
Minister van Bijsterveldt houdt van one-liners als "er blijft nog genoeg geld over voor ondersteuning van leerlingen" en "we investeren in kwaliteit van leraren". Dat "genoeg" is natuurlijk relatief. Je kunt dan wel een hoog bedrag noemen, maar het heeft zoiets als "ik hak je hand af, maar zeur niet, er blijven nog genoeg ledematen over".
Als je niet dagelijks te maken hebt met onderwijs, klinken de antwoorden van de minister soms reëel. Maar de waanzin blijkt pas duidelijk als je vertaalt wat ze nu eigenlijk zegt in "simpele taal".
We investeren in leraren! Hulde, ik doe mee!!! Maar eh.....
als je nu eerst vele tienduizenden leraren gaat ontslaan, blijven er maar weinig vaklieden over waarin je kunt investeren.
Een school in het oosten van het land moet 4 op de 10 leraren ontslaan. De intern begeleider gaat er ook uit en de begeleider-met-kennis-en-ervaring-van-buiten mag niet meer komen. De klassen worden veel groter. Te moelijke kinderen komen thuis te zitten.
Maar in de 6 leraren die overblijven is "geïnvesteerd"!
Het is zo simpel.
Ja, simpel... dát klopt!
Als je niet dagelijks te maken hebt met onderwijs, klinken de antwoorden van de minister soms reëel. Maar de waanzin blijkt pas duidelijk als je vertaalt wat ze nu eigenlijk zegt in "simpele taal".
We investeren in leraren! Hulde, ik doe mee!!! Maar eh.....
als je nu eerst vele tienduizenden leraren gaat ontslaan, blijven er maar weinig vaklieden over waarin je kunt investeren.
Een school in het oosten van het land moet 4 op de 10 leraren ontslaan. De intern begeleider gaat er ook uit en de begeleider-met-kennis-en-ervaring-van-buiten mag niet meer komen. De klassen worden veel groter. Te moelijke kinderen komen thuis te zitten.
Maar in de 6 leraren die overblijven is "geïnvesteerd"!
Het is zo simpel.
Ja, simpel... dát klopt!
vrijdag 2 maart 2012
Verevenen
Er blijft nog genoeg geld over voor begeleiden van leerlingen. Aldus de minister Van Bijsterveldt. Hoe kan het dan toch dat al die mensen in het onderwijs "een ramp" zien aankomen?
Het zit em in de snert...
In het oosten van het land is de erwtensoep erg dik. Veel leerlingen die ondersteuning nodig hebben. In het westen veel minder. Dus gaat er naar het oosten veel meer geld. Dat is niet eerlijk, zegt de minister.
Dus gooit ze eerst in de snert in het oosten én westen een litertje water (bezuiniging) en dan maakt ze de snert landelijk even dik.
Gevolg: in het oosten krijgt men wel geld voor ondersteuning, maar vanwege het bewateren van die snert én het "gelijktrekken in het land" komt het onderwijs daar met miljoenen tekort te zitten. Er IS dus in een klap helemaal geen geld meer voor ondersteuning. Erger nog: men moet op het "gewone onderwijs" eerst miljoenen bezuiningen.
Dat raakt dus het gewone onderwijs. De gewone scholen. Ontslag in het gewone onderwijs. En fors! De scholen voor speciaal onderwijs kunnen daar al helemaal inpakken.
Om de snert in het hele land even dik, eh... dun te maken, komen daar scholen met enorme tekorten te zitten. En echt niet alleen in het oosten van het land. Tja, zegt de minister, had je maar niet zoveel geld moeten uitgeven aan die vlekjes, die leerlingen die "zogenaamd" extra hulp nodig hadden.
Je zult maar een erwt zijn in de snert in het oosten.
Uitgekotst.
Peter Mol
Het zit em in de snert...
In het oosten van het land is de erwtensoep erg dik. Veel leerlingen die ondersteuning nodig hebben. In het westen veel minder. Dus gaat er naar het oosten veel meer geld. Dat is niet eerlijk, zegt de minister.
Dus gooit ze eerst in de snert in het oosten én westen een litertje water (bezuiniging) en dan maakt ze de snert landelijk even dik.
Gevolg: in het oosten krijgt men wel geld voor ondersteuning, maar vanwege het bewateren van die snert én het "gelijktrekken in het land" komt het onderwijs daar met miljoenen tekort te zitten. Er IS dus in een klap helemaal geen geld meer voor ondersteuning. Erger nog: men moet op het "gewone onderwijs" eerst miljoenen bezuiningen.
Dat raakt dus het gewone onderwijs. De gewone scholen. Ontslag in het gewone onderwijs. En fors! De scholen voor speciaal onderwijs kunnen daar al helemaal inpakken.
Om de snert in het hele land even dik, eh... dun te maken, komen daar scholen met enorme tekorten te zitten. En echt niet alleen in het oosten van het land. Tja, zegt de minister, had je maar niet zoveel geld moeten uitgeven aan die vlekjes, die leerlingen die "zogenaamd" extra hulp nodig hadden.
Je zult maar een erwt zijn in de snert in het oosten.
Uitgekotst.
Peter Mol
Abonneren op:
Posts (Atom)