maandag 30 april 2012

Nog een analyse

De bezuinigingen passendonderwijs zijn van de baan. Door de bezuiniging zouden scholen voor speciaal grotere klassen krijgen. Een "plekje" werd daarom goedkoper voor een samenwerkingsverband. Daarentegen kreeg een samenwerkingsverband ook minder geld. Goedkopere plaatsen, minder geld, nou dat kon je tegen elkaar wegstrepen: er bleef evenveel "trekkingsrecht" op speciaal onderwijs, evenveel onderwijsplekken dus.
Nu er geen bezuinigingen komen, worden die plaatsen weer duurder (geen grotere klassen) en krijgen de samenwerkingsverbanden weer meer geld. Maar het aantal plaatsen dat men kan inkopen in speciaal onderwijs blijft dus gelijk. Maakt niks uit. En de groei moet eruit, dus er zullen meer leerlingen met problemen in gewoon onderwijs moeten blijven. De druk op regulier onderwijs blijft precies hetzelfde! Men kan niet "meer verwijzen nu". Leerlingen die extra zorg nodig hebben, moeten op regulier onderwijs blijven.
Het enige verschil is dat de samenwerkingsverbanden meer geld krijgen voor "begeleiding". Dat is echt een pluspunt! Die gelden gingen eerst naar de scholen en de ambulant begeleiders. Dat geld (en de zeggenschap) zijn die scholen en begeleiders nu kwijt. Dus "rugzakbegeleiders" op de gewone scholen worden ontslagen en ook de ambulant begeleiders. Want er is geen enkele garantie dat de samenwerkingsverbanden die "blijven inkopen". Dus moeten de besturen die deze mensen in dienst hebben ze wel ontslaan. Geen garantie op inkomsten, dan ook geen banen. En die uittocht is al begonnen en is niet meer terug te draaien, door een nieuw kabinet. Dan is het leed als geschied.
Het massa-ontslag blijft dus, evenals "maar afwachten of en hoe dan, uw kind wordt ondersteund". Misschien wel in een apart klasje, of een "tussenvoorziening", terwijl het nu nog geïntegreerd in een gewone klas zit. Was dit nou de bedoeling van passend onderwijs? Zoiets van "de regen in de drup".....

zaterdag 28 april 2012

Een analyse

Mopperen werkt niet. Voluit feest vieren is iedereen gegund en is ook goed zo nu en dan. Maar daarna toch weer even tijd voor een feitelijke analyse:
  • de bezuinigingen op passend onderwijs zijn van de baan. Gelukkig! Maar de open einde financiering stopt wel. Logisch, maar het betekent wel dat in regulier onderwijs méér kinderen met een probleem moeten blijven dan voorheen. De druk op regulier onderwijs wordt groter.
  • het geld wat nu naar de gewone scholen gaat voor ondersteuning bij kinderen met problemen, gaat in augustus 2013 naar het samenwerkingsverband. Als er op die school leraren op die gelden zijn aangesteld (vaak) zullen die ontslagen worden.
  • de scholen hebben veelal geen invloed (meer) op de besteding van die gelden. Veelal worden er in het samenwerkingsverband voorzieningen getroffen, waarvan het afwachten is of dat de leraar beter ondersteunt dan die collega, die op die school extra voor zorgleerlingen was aangesteld.
  • de gelden voor ambulante begeleiding gaan in augustus 2013 naar het samenwerkingsverband. Dat betekent dat het ontslaan van ambulante begeleiders, dat nu in gang is gezet, doorgaat. Er zijn geen afspraken om die begeleiders te "behouden".
  • doordat de gelden niet meer naar de ambulante begeleiding gaan, kan het zo zijn dat een collega op een school voor speciaal onderwijs ontslagen wordt en een ambulant begeleider zijn/ haar plaats voor de klas in neemt.
  • de rugzakjes worden afgeschaft. Een ouder heeft geen aanspraak meer op extra begeleiding voor een kind. Ook geen inspraak overigens.
Zwartkijken? Nou, ik word er inderdaad niet vrolijk van, omdat het systeem zo rommelig in elkaar zit, dat er geen enkele garantie is, dat de gelden op een juiste manier bij de leerlingen en leraren terecht komen. En de mensen die "inhoudelijk voorbereiden" in de samenwerkingsverbanden doen toch écht goed werk. Helaas zijn er anderen die beslissen, die te maken hebben met heel veel meer en andere belangen.

Leerkrachten blij ?

Ik wil niet opjutten. Van nature ben ik een positief man. Maar er spelen rare dingen die de vreugde over intrekken van de bezuinigingen op passend onderwijs kunnen/ zullen temperen.... We moeten BLIJVEN strijden voor een kwalitatief en goed werkend systeem, voor leerlingen, ouders en leraren! Samen!
Een voorbeeldje:
er wordt niet bezuinigd, dus de banen op de scholen voor speciaal onderwijs zijn verzekerd! Maar eh... als er ontslagbeleid is, betekent dat: ben je als laatste aangenomen? Dan ga je er het eerste uit. Vaak zijn ambulant begeleiders in dienst van de school. Als dat zo is, betekent het dat leraren ontslagen zullen worden en de ambulant begeleiders hun plek voor de klas innemen als die begeleiders langer in dienst zijn dan die leraren. De werkgelegenheid van leraren en ambulant begeleiders is één geheel en staat niet los van elkaar.
En het ontslag van die leden van je team, de ambulant begeleiders, gaat vooralsnog per augustus 2013 door....en kan dus de leraren behoorlijk raken.
Zo zijn er nog veel beren op de weg...

vrijdag 27 april 2012

HOERA ???

De bezuinigingen op passend onderwijs gaan niet door! Hoera! "Het onderwijs" juicht, ouders kopen gebak en zelfs de vakbonden zijn in opperst beste stemming....
Maar... wat is er nu bereikt?
Natuurlijk... dat de politiek geluisterd heeft. Dat er NIET minder geld is!
Maar, ik bedoel: welk positief effect voor de leerling en de leraar?

De klassen in speciaal onderwijs worden niet groter! Gelukkig. Waard om te vieren!
En verder... eh... verder....

Krijgt iedere leerling nu "juiste" plek? Wordt de leraar ondersteund in gewoon onderwijs?
Nou, de groei van speciaal onderwijs moet wel gestopt worden. Dus het aantal leerlingen die extra aandacht nodig hebben in het gewone onderwijs zal stijgen. Ja... maar die krijgen hulp.
Dat regelen de samenwerkingsverbanden! Eh... hulp?
Helaas blijft het onzeker dat een leerling extra aandacht krijgt als dat nodig is. Want er is volkomen vrijheid om de gelden te gebruiken. Voor zorgklasjes bijvoorbeeld.
En de duizenden begeleiders, goed opgeleid en met stevige ervaring, worden wél ontslagen! Oók als de wet controversieel wordt. Want de ontslagen lopen al. En die kunnen alleen gestopt worden als er in de komende maand zekerheid komt. Zekerheid dat de gelden aan die begeleiding besteed móeten worden. Dat zal helaas niet lukken.Want dat kan alleen de 2e Kamer. En die 2e Kamer is er voorlopig niet.
Koop gebak, juich en stamp op stoelen, maar ouders, leraren en vooral bonden...
wat er nu wordt afgebroken, valt niet te stoppen. Juich dat "de Arena" heeft geholpen. En verbaast u zich er over een jaar over dat alle begeleiders weg zijn. Want "de bezuinigingen gingen toch niet door???"
"Ach mevrouwtje, uw kind mag wél naar de tussenvoorziening. Tja, de plek op de gewone school met begeleiding is het kwijt....eh... integratie?"
Ja, ik ben blij voor mijn collega's van de scholen voor speciaal onderwijs en voor de kinderen en ouders: geen grotere klassen.
Maar ik treur voor de kinderen die straks  in de tussenvoorziening zitten, in plaats tussen alle andere kinderen. En voor de leraren die hun begeleider missen. Maar ja, dat is pas over een paar jaar...
en ik word een oude mopperkont...
de begeleiding, ondersteuning weg, maar och, er zijn geen vlekjes meer. Want dát gaat wel door: het wegpoetsen van problemen. In theorie en op papier.
Ja, een mopperkont... maar het gebak smaakt me niet.
Ik kan het niet opbrengen volop mee te juichen met mijn collega's die geen grotere klassen krijgen, met de bonden die "gescoord" hebben in de ogen van het volk, met de ouders die denken dat het NU beter wordt voor hun kind...

woensdag 25 april 2012

Controversieel

"Mijn kind heeft begeleiding nodig", zegt moeder, "ze kan zich moeilijk concentreren en de jeugdpsychiater vermoedt ADHD".
"Tja, mevrouwtje, dat is een vlekje en daar doen we niet meer aan. Die psychiater, ja, die plakt maar raak en dat zullen we nog wel eens even zien, dus!
We hebben het OPDC al vergroot en er zijn plannen om de muren in rustiger kleuren te schilderen, als we de extra vereveningsgelden en het restant van de rugzakjes binnen krijgen."

Moeder druipt af. Kind zakt af. Leraar aan de drank. Master SEN begeleider krijgt andere baan als leraar economie en kan-nog-wat-betekenen-voor-extra-zorg-op-de-school-vanwege-zijn-expertise.

Maar misschien is er nog enige hoop: 8 mei bepaalt de 1e Kamer of dat kind controversieel is en tóch een vlekje mag hebben en dus (nog even) de nodige beleiding krijgt.

zondag 22 april 2012

Minder bezuinigen, hoera?

Er is een kans dat er minder bezuinigd gaat worden op passend onderwijs. Hoera! Maar...eh... kost het dan niet zoveel banen? Blijft een grote ontslaggolf uit?
Zo makkelijk is dat dus niet! Helaas....
Er is geen enkele verplichting dat er geld besteed gaat worden aan begeleiders. Zonder die zekerheid zullen scholen/ instituten waaraan de begeleiders zijn verbonden, die begeleiders dus toch ontslaan. Niet de helft, maar allemaal! Niet straks, maar nu!
Je kunt geen mensen in dienst houden op een "vermoeden" dat ze wel zullen worden ingehuurd en dat er dus financiën misschien komen. Leraren geven massaal aan: we hebben dit nodig!
Soms lees je: de helft van de ambulante begeleiding verdwijnt. Nee, de helft van het geld verdwijnt, maar de begeleiders dus allemaal als de politiek en de bonden niets doen. Oók dus als er NIET bezuinigd wordt! Samenwerkingsverbanden bepalen hoe de gelden die overblijven ingezet gaan worden. Vaak hebben de schoolbesturen een grote stem. En er spelen heel veel verschillende belangen. Het is niet vanzelfsprekend dat er gekozen wordt voor de beste kwaliteit van begeleiding voor leerlingen en leraren. Vaak is er ook onbegrip en denkt men dat een "apart klasje" wel voldoende is. Wel zo goedkoop!
Leraren worden nog nauwelijks betrokken bij de opbouw en hun stem wordt veelal dus niet gehoord. Ook ouders hebben weinig te vertellen. Op het moment dat zij in beeld komen, zijn al die begeleiders al lang ontslagen.
De "bezuinigingen terug draaien" betekent dus helemaal niet dat die begeleiders straks ingezet kunnen worden.
Het is een groot verlies aan expertise en menselijk kapitaal als die begeleiders, die vaak goed opgeleid zijn, niet verplicht ingezet worden voor scholing, ondersteuning, training en begeleiding. Hun binding met elkaar en speciaal onderwijs moet gegarandeerd worden. Een of twee begeleiders "overnemen" werkt na een jaar niet meer: men is de voeding geheel kwijt en verliest expertise. Bovendien: een of twee begeleiders voor al die verschillende vragen? Geen enkele begeleider heeft verstand van alle soorten handicaps, problemen en stoornissen. Niet iedereen kan begeleiden én trainen én korte cursussen geven.
Voordat er "hoera" geroepen kan worden, moeten we dus niet alleen kijken naar het terugdraaien van die bezuinigingen, maar vooral ook naar de inhoud van de wet passend onderwijs: verplicht inzetten van die begeleiders en niet naar huis sturen! Niet een pot geld geven aan samenwerkingsverbanden, zonder verdere sturing op een verplichte besteding. Verder: ouders NU betrekken bij beleidsontwikkeling om de zorg voor individuele leerlingen veilig te stellen en niet straks misschien een beetje voor hun eigen kind.
NU? Ja, want de ontslagaanzeggingen voor de begeleiders moeten twee jaar van tevoren de deur uit. Dat is eh.... morgen.

zaterdag 21 april 2012

Catshuis en passend onderwijs

Tja, en dan vliegen de speculaties je om de oren: wat gebeurt er met passend onderwijs? In presentaties probeer ik duidelijk te maken dat passend onderwijs in verschillende talen wordt verkondigd:
1. de taal van: elk kind heeft recht op goed onderwijs
2. de taal van: jullie plakken maar etiketten en het kán allemaal goedkoper en effciënter

Ik mag toch hopen dat "1." doorgaat, omdat het vanuit het onderwijs zelf komt en het belang van elke leerling als uitgangspunt heeft. Vanuit inspiratie dus: expertise de scholen inbrengen en die scholen ondersteunen waar gewenst!
Verder hoop ik dat men over "2." nog even nadenkt: is het verstandig het huidige systeem, waarin ouders in ieder geval een "bewijs" en recht hebben op goede onderwijszorg weg te gooien? Is het verstandig gelden zonder meer door te sluizen naar nieuwe groepen (samenwerkingsverbanden) en dan te verwachten dat het goed komt en waardoor de expertise veelal grotendeels verdwijnt?

Even reclame voor mijn eigen club www.Gedragpunt.nl , omdat ik er niet alleen trots op ben, maar ook omdat ik denk dat dit de juiste manier is: het geld dat er is besteden we, in samenspraak met regulier onderwijs, aan wat-er-nodig-is. Soms is dat goede scholing voor de leraren, soms begeleiding voor individuele leerlingen, soms is dat training van een enkele leraar of het maken van een rustige tijdelijke ruimte met daarin een gespecialiseerde leraar, die ook collega's begeleidt. Altijd gaat het om een oplossing-op-maat. En als je dat wegens tekort aan financiën niet als school alleen kunt doen, dan werken we met een ploegje scholen. Kun je nog eens "uitruilen". Maar áltijd is akkoord van zowel "mijn ploeg" als de school nodig EN de ouders. Kristalhelder moet zijn dat het geld wordt ingezet op de meest efficiënte manier. Voor die leerling. Codewoord: kwaliteit en resultaat. Soms storten we gelden door naar scholen die een uitstekend eigen plan hebben, onder kwaliteitscontrole van experts. Dat gaat vrijwel altijd goed. En daar komt geen bestuur of samenwerkingsverband aan te pas (hoewel die soms ook prima meewerken hoor). Enne... dan mag het ook best ook wel met minder bureaucratie en met minder geld.
Elke zweem van "macht" is uitgesloten. De focus ligt echt op inhoud en onderwijsbehoefte. En dat loopt al jaren uitstekend, in heel Nederland. Bij uitgebreidere wensen komt er extra geld uit nascholing bij. Soms ook blijft er geld over en dat wordt dan in overleg met elkaar besteed aan het optimaliseren van de ondersteuningsstructuur in de/ een school of binnen een bestuur. Soms huren we daar ook andere partijen bij in, met een specifieke expertise. Dat loopt uitstekend, we vullen elkaar aan en weten elkaar te vinden. En geen geld tekort hoor.
Voorwaarde is wel dat je met een club in zee gaat die meer te bieden heeft dan losse ambulant begeleiders.

Ach, kon dit maar voortgezet worden.....
niet voor mij, niet voor de school, maar voor de kwaliteit van het onderwijs voor alle leerlingen.

vrijdag 20 april 2012

Wat wil JIJ, als leraar?

Ik schreef het al eerder: door het slecht implementeren van passend onderwijs door het ministerie, worden de samenwerkingsverbanden onder druk gezet. Er moet snel een bestuurlijk plaatje komen. Heren en dames zijn daar zo goed en zo kwaad als het kan mee aan de slag.
Een ander, naar mijn idee beter, uitgangspunt was geweest: wat is er nou nodig straks, als passend onderwijs echt van start gaat. Je geeft les, je staat voor de klas... het vermoeden is dat je met meer verschillen te maken krijgt tussen leerlingen. Verwijzen naar speciaal onderwijs zal moeilijker gaan. Hoe ben jij nu geholpen, welke steun wil jij?
Heb je iets aan een lange studie of masteropleiding? Wil je begeleiding op de werkvloer? Wil je een "EHBO-functie op de achtergrond" die kan invliegen bij problemen? Een apart klasje? En als dat vol is? Begeleiding, advies, opvang, steun, korte en praktische scholing???? En hoe wil je dat er gekeken wordt of je voor een leerling naar jouw idee terecht hulp vraagt? Wat heb je NU en wat wil je behouden? Wat kan wat jou betreft weg?

Ik ben zeer benieuwd, want naar mijn idee komen de waardevolle suggesties van leraren nog te weinig aan bod. En het zou geweldig materiaal geven om passend onderwijs op zinvolle manier te gaan opbouwen.

Als er voldoende reacties komen, maak ik er een (gratis) boekje van in de reeks "Open Deuren", uiteraard zonder namen te noemen van degenenen die reageren. Je kunt op deze blog reageren, of mij mailen: info@recnh45.nl

Ik ben zeer benieuwd en nieuwsgierig.
Zet er wel even bij of je bao, VO, MBO-leraar bent enz.

donderdag 19 april 2012

Daar is ie weer: Ton Elias!

André van Duin laat een van zijn typetjes een radioprogramma beginnen met een langgerekte kreet: "Ja hoorrrrrrr....... daar is ie weer!" Ik kan er niks aan doen, maar dat was ook mijn spontane eerste reactie op het bericht van Elias op zijn website: "VVD roept leraren op problemen serieus te nemen". Volgens mij bewezen die 50.000 stakers laatst in de Arena dat leraren de problemen heel goed zien en al bloedserieus nemen! Een beetje andere visie op waar de problemen écht liggen....? De oproep van de VVD (en wéér die taalfouten: gerepresenteerde jaarverslag)... tja... zou dat nou echt indruk maken? Natuurlijk is het koren op de molen van meneer Elias dat inspectie constateert dat leraren te weinig basisvaardigheden hebben. Eén op de zeven in basisonderwijs, één op de vijf in het voortgezet onderwijs en wel één op de vier op de Havo! Want tellen daar houdt meneer Elias van. Eén op de vijf leerlingen heeft een vlekje... weet u nog? En van die ouders klopt ook al niks: géén betrokkenheid en zo. Het is wel een zielig samengeraapt stelletje zo, maarrrrr... de inspectie heeft het geconstateerd door de bolletjeslijsten, dus is het waar!
Gelukkig heeft meneer Elias de oplossing: leraren en scholen zouden van elkaar moeten willen leren! Werkelijk een van diep inzicht getuigende suggestie! En hij roept de leraren op! De enige leraar die nog naar meneer Elias luistert en op een oproep van de zijde van de VVD reageert, is die ene leraar die hij op zijn website noemt. Weet u nog, die passend onderwijs zo geweldig vindt....
Dat inspectie zich ernstig zorgen maakt over de toekomst van het onderwijs in de vorm van passend onderwijs, laat meneer Elias per ongeluk weg. Want dát plan douwen we door! Dat meneer Elias vele, vele tienduizenden goede leraren ontslaat en de rest telkens maar weer demotiveert met zijn brallerige wijze van communiceren, blijft even buiten beschouwing in het betoog van de VVD.
Gelukkig schrijft meneer Elias in zijn laatste zin nog iets waardevols: "Als men een constructieve dialoog in het onderwijs wil, moeten de reële problemen natuurlijk niet op de automatische piloot terzijde worden geschoven". Het is een beetje kromme zin voor een communicatiedeskundige, maar de bedoeling is duidelijk. Toch?
Constructieve dialoog, en niet afzeiken dus. Reële problemen niet terzijde schuiven, en dus stoppen met het wijzen naar leraren, kinderen met vlekjes en ouders die het verdraaien om betrokken te zijn. Hand in eigen boezem of zoiets, meneer Elias.
Er is een gebrek aan basisvaardigheden. En dat klopt. Kijk maar eens hoe dat gebrek aan politieke vaardigheden, om de op zich goede uitgangspunten van passend onderwijs ordentelijk te implementeren, inmiddels voor een chaos heeft gezorgd. Het brandt inmiddels in veel samenwerkingsverbanden en op steeds meer scholen en in steeds meer gezinnen.
Omdat ik het demotiverende gebral en "de oplossingen van de VVD" spuugzat ben, heb ik mezelf beloofd óók te gaan tellen. Net als meneer Elias. Tot tien voortaan, zodat de steeds weer opborrelende neiging om op de mans onzinnige schrijfsels te reageren, langzaam kan wegzakken. In het putje.

woensdag 18 april 2012

Zorgleerlingen in de knel

Ik lees het Noordhollands Dagblad, 18 april. Tja, het jaarverslag van inspectie is uit. Ik citeer maar even: "De inspectie verwacht dat dit (bedoeld wordt: je als leraar richten op niet alleen het gemiddelde kind en niet kunnen differentiëren) alleen maar erger wordt door invoering van het passend onderwijs".

En even verderop:
- op scholen is meer professionele begeleiding nodig, want dan alleen kunnen zorgleerlingen opgevangen worden in regulier onderwijs
- ambulant begeleiders met veel ervaring in het speciaal onderwijs verliezen waarschijnlijk hun baan
- gewone docenten kunnen dan niet meer op deze krachten terugvallen
- ook de AOB verwacht grote problemen

Nu kan ik allerlei leuke verhaaltjes schrijven, maar als dit o.a. in het jaarverslag staat van inspectie, is daar geen letter Chinees bij. Het zoveelste advies aan de minister, naast die van Dijsselbloem, de ECPO enz. Hoeveel duidelijker moeten instanties-die-er-verstand-van-hebben nog zijn om aan deze minister duidelijk te maken dat passend onderwijs, op deze manier gewoon niet kan? Niet alleen de bezuinigingen, maar het weghalen van ervaren krachten, maakt van passend onderwijs een onderwijsramp van de eeuw.

Ik kan het echt niet mooier maken, terwijl ik een positief ingesteld mens ben.

Minister, wilt u wakker worden, please?

dinsdag 17 april 2012

Plofkinderen

Steeds vaker kom ik tegen dat de minister roept: "Je moet eruit halen wat er in zit", liefst met een soort trekbeweginkje erbij. De lat omhoog, de basis in orde. Natuurlijk, je moet leerlingen niet onder hun niveau laten presteren. Dat zou verwaarlozing zijn. Maar dat steeds maar weer benadrukken, geeft de indruk dat dit niet gebeurt. Het gevaar is ook dat de nadruk zo erg op dat cognitieve komt te liggen dat we het "schoolgaan" vergeten. Ik bedoel, school is een onderwijsinstituut, daar wordt onderwijs gegeven. Natuurlijk. Maar onderwijs is wél even iets meer dan les geven. Kinderen komen niet op school om "les te krijgen", ze gaan "naar school"... voelt u de nuance? In de klas heb je kinderen en als je daar maar uit blijft halen of, zoals de minister-president zegt, aan blijft "meetrekken" dan krijg je raar gevormde kinderen. Eerder schreef ik eens "Hoe gaat het nu met Marietje?"  "Eh... even in mijn volgsysteem kijken...".
Laten we toch vooral voorkomen dat het Theo Thijssen gevoel verdwijnt met al dat getrek.
Haal er niet álles uit. Trek er niet té hard aan. Stop er niet van álles in. Waakt u voor plofkinderen.

zondag 15 april 2012

Iedereen moet het wiel weer uitvinden

Ik zou niet durven: iets ten nadele van de grondbeginselen van "passend onderwijs" schrijven! Ik bedoel: ieder kind recht op goed onderwijs- kinderen niet afschrijven maar kijken naar kansen- zo min mogelijk bureaucratie- verbeteren van de onderwijsmogelijkheden in regulieronderwijs enz. enz. Perfect!
Maar eh..... om de hele structuur die er nu is in één klap los te laten en dan te vragen aan samenwerkingsverbanden: "zet eens iets moois op",  lijkt me ook niet bepaald effciënt. Ik kom "bij" veel vergaderingen. Als ik een vergadering instap, maakt het eigenlijk niet uit welke agenda-voor-de-vergadering ik uit mijn tas pak. De agendapunten zijn gelijk: scholing, indicatiestelling, verwijzing, individuele zorg, "profielen" (wat zijn dat toch?), maar vooral: financiën en beslissingsbevoegdheden.
Accenten worden er wel gelegd. Het ene samenwerkingsverband gelooft heilig in scholing van leraren. Het andere in het uitbouwen van tussenvoorzieningen. Weer een ander in criteria voor zorgtoewijzing. Tja, maar men zal toch met al deze onderwerpen te maken krijgen... Daarom zijn er ook samenwerkingsverbanden die gewoon "geld toewijzen", en... zoek het maar uit.
Gekke gedachte hoor, maar eh.....iets gezamenlijks bedenken, waar al deze elementen in zitten? Gezamenlijk is effectiever, effciënter en goedkoper. Zoiets als een "coöperatie"?
Vanuit die gezamenlijkheid haal je wat je dat jaar nodig hebt: scholing, of crisisinterventie of begeleiding of.... noem maar op. En dan ben je ook nog eigenaar van al dat moois! De boeren met melkkoeien (geen verwijzing naar leerlingen!) weten dit al jaren!
Het bekende wiel wordt op tientallen plaatsen weer uitgevonden en dat kost geld, mislukkingen, tijd, stress en .....
Ik voorspel, kijkend in mijn glazen onderwijsbol en een beetje nuchtere mentaliteit, dat na enkele jaren overal weer hetzelfde gepresteerd is: een systeem dat heel veel lijkt op het systeem van de buren "met nog een paar rafelrandjes". En juist die rafelrandjes, die er in het huidige systeem dus ook zijn, zullen weer zorgen voor nieuwe politieke activiteiten die de kwaliteit, die de leerling ervaart nou echt niet zal verbeteren. Terwijl die rafelrandjes juist door de buren gladgestreken hadden kunnen worden.
Hulde aan scholen en schoolbesturen die nu al afstand nemen van al dit geregel-over-hun-hoofd-heen en zelf hun plan trekken: Ik heb "dit en dit nodig in mijn school
(-bestuur)" en dat regel ik zelf wel, samen met anderen. En dan liefst nog vanuit een visie op onderwijs en leerlingzorg, luisterend naar hun kapitaal (de leraren) en hun klanten (ouders en leerlingen). Gebruikmakend van wat er nu al aan expertise is. Dat scheelt weer opbouwkosten en scholing en zo. Veeboeren, supermarkten, stevige banken... ze kunnen onderwijsmensen nog veel leren!

zaterdag 14 april 2012

IVO

Ik denk dat ik het al eens heb verteld in een van mijn boekjes: Ivo. Hij kwam bij mij op een van mijn scholen voor ZMOK ("zware scholen"!) : onhandelbaar, agressief, kortom... er was van alles mis. Voor de liefhebbers: OCD , ODD enz.  Moelijk joch! Een psychiatrisch rapport van 8 kantjes. We hadden al snel door dat hij was en werd uitgekotst door alles en iedereen. Het was ook echt een jongen die nou niet direct een gevoel bij leraren losmaakte van "laat ik je nu eens helpen". Zijn vocubulair was vnl. "Fuck you".
Ik ben zó trots op mijn collega's van toentertijd. Toen waren er nog geen volgsystemen en uitstroomprofieltjes. We vertaalden de informatie van de jeugdpsychiater in "ons gedrag". Drie jaar na "opname" van Ivo op de school, stond ik op het plein met nieuwe ouders te praten. Beetje goede indruk achterlaten en zo..... komt Ivo langs. Hij slaat me lachend op de schouders (auw!) en zegt: "Zo, ouwe rukker!"
Ik dacht: "Yes................. we hebben succes!"
De nieuwe ouders zeiden: "Die is echt gestoord he?"
Ik wist geen antwoord, maar was zó trots op Ivo!
Vorige week kwam ik hem tegen als stagiair in de Saab-garage. Zei hij: "He, meester! Servicebeurtje? Ik ga me best doen hoor!"

Volgens mij is het niet verstandig om dit verhaal te mailen naar de regering.
Maar ouders van kinderen als Ivo snappen me.
Ik kreeg "merci-chocola" op het einde van het jaar.
Van de ouders van Ivo.
En mijn Saab doet het weer perfect!

Ook mooie dingen!

Door al het politieke gehannes zou je bijna vergeten dat er ook mooie dingen gebeuren! Betreffende passend onderwijs dus. De Universiteit van Amsterdam, Inholland, Gedragpunt en een aantal besturen voor regulier en/of speciaal onderwijs (Aloysius?) gaan samenwerken. Een project waarbij Zelfcontrole (voor leerlingen met moeilijk gedrag), coachen van leraren (ook d.m.v. SVIB en synchrooncoachen) lijkt heel mooie resultaten op te leveren!
Het resultaat moet zijn een meer evidence-based aanpak van gedragproblematiek, dat betekent: een aanpak die aantoonbaar werkt. Niet alleen gedrag van leerlingen, maar ook gedrag van leraren wordt onder de loep genomen. Da's mooi! Ik heb hier erg veel vertrouwen in. Niet alleen door de opzet, maar vooral ook door het samenwerken van in Nederland belangrijke spelers, met verstand van onderwijs aan leerlingen die een extra steun nodig hebben. De Zelfcontrole trainingen worden nu al gegeven door Gedragpunt en het resultaat is bemoedigend.
He, he.... eindelijk weer eens iets om positief over te schrijven.
Mijn weekend is goed.

vrijdag 13 april 2012

Al die malle diagnoses!

Er wordt wat afgepraat over "diagnoses" in de politiek! Zowel wat betreft de portefeuille PGB als Passend Onderwijs is het een besmet woord geworden. Heel gek eigenlijk, want een "diagnose" is helemaal niks politieks. Het is de conclusie van een arts of andere wetenschapper om na onderzoek een behandeling te kunnen voorstellen. Het is pas mis gegaan toen de politiek zelf het stellen van een diagnose verplicht maakte voor het doen van uitkeringen of toekennen van begeleidingsgelden. De politiek zelf heeft er een soort van paspoort van gemaakt om toe te kunnen treden in het land van "hulp". Een soort bewijs dat er echt iets aan de hand met je is....dat je dus niet sjoemelt! Zo is het dus nooit bedoeld en nu worden wetenschappers er van beschuldigd dat ze maar lukraak diagnoses stellen... Ja, hallo zeg, dat is wel hun vak jah? Van een "bewijs dat je niet sjoemelt" is het stellen van een diagnose juist hét "bewijs dat je sjoemelt" geworden. Want het zijn er teveel!
En meneer Elias zich maar luid (vooral luid!) en duidelijk afvragen waar die vlekjes toch vandaan komen....
Bekijk het nou eens nuchter... bij een servicebeurt van mijn Saab wordt de auto gecontroleerd. De laatste keer constateerde men dat er speling zat in de draagarm en kogel voor links. Ik wist niet eens dat zo'n ding erin zat, maar was wel blij dat de diagnose gesteld werd. Het kost een paar centen, maar nu dat armpje dus ontdekt is, kan er iets aan gedaan worden. Om erger kwaad te voorkomen. Ik hád natuurlijk tekeer kunnen gaan en kunnen vragen om het uitstroomprofiel van mijn auto te omschrijven, maar dat vond ik toch wat te ver gaan. Mijn auto heeft een vlekje, maar als ik nu maar niet door diepe kuilen rijd en de monteur er straks even naar kijkt, komt het allemaal in orde.
Tsss.... de politiek met haar uitspraken ove diagnoses....
Was het Wim Kan die over de uitspraken van de toenmalige paus betreffende anti-conceptie zei: "Als je de sport niet beoefent moet je je ook niet met de spelregels bemoeien"? Laat de politiek gewoon "politiek doen" en zich niet bemoeien met zaken waar ze geen verstand van hebben: draagarmpjes links voor in mijn Saab en diagnoses.

donderdag 12 april 2012

Wie is er nu eigenlijk de klant?

Van een gewaardeerde collega las ik een Tweet: "Gedwongen winkelnering is een teken van gebrek aan vertrouwen in je eigen product of dienst. Klanten zien dat."
Als je dat zou betrekken op passend onderwijs: er is een verplichting voor het onderwijs de begeleiding in te kopen bij de REC's of diensten Ambulante Begeleiding. Nu nog dus.
Er zit een kern van waarheid in die uitspraak. Maar ook een addertje. Onder het politieke gras. Want wie is de klant? De school, de docent, de ouder. Tja, en dié willen die begeleiding wel! Of is de klant degene met de portemonnee: de besturen of samenwerkingsverbanden? Als het nu zo zou zijn dat degene die de klant eigenlijk is ook de knip met euro's beheert, dán kon ik mijn collega's uitspraak volledig ondersteunen. Zo lang het echter nog lang niet overal zo is dat degene met de portemonnee, aan de school, leraar en  ouder vraagt: "Wat heb JIJ nodig?" gaat de uitspraak mank als het begeleiding in het onderwijs betreft.
En dát, die constructie dus, zal passend onderwijs een log, onwerkbaar geheel maken. Met die heel slordige, zeg maar foute wijze van implementeren van op zich goede grondgedachten, duikt het onderwijs in de zoveelste afgrond van mislukkingen.

woensdag 11 april 2012

Kinderen repareren

Ik mag graag in workshops en op symposia collega's stimuleren "passend onderwijs" te geven. Maar van mezelf mag ik in dit Blog even afreageren. Je komt toch van die rare gedachten tegen. Gedachten die helemaal niet nieuw zijn en al sinds WSNS de vuilnisbak in zijn beland. Ik kom steeds vaker tegen: "Tussenvoorzieningen" of "tijdelijke plaatsing in speciaal onderwijs". Kijk, als daar nu mee bedoeld wordt dat men kinderen even uit de gewone school haalt, om in de tijd van afwezigheid van die leerling die school op hoger niveau te brengen.... dán kon ik er mee leven.
Maar er zit een andere gedachte achter: tijdelijk.... dat klinkt niet zo definitief. "Er is nog een kansje, mevrouwtje dat Jeroentje....." of "Nee hoor, we verwijderen uw kind niet, meneer, ze gaat naar een tussenvoorziening!"
Nou begon het net door te dringen dat het onderwijs zich moet aanpasssen aan de leerlingen... dat kán niet altijd lukken, maar om nou een kind "ter reparatie" tijdelijk weg te zetten in een andere setting, kijk dát gaat me te ver. Dat is boerenbedrog. Dat is oudertje pesten.
Kindertjes moeten niet gerepareerd worden, want ze zijn niet stuk. De school moet haar uiterste best doen, graag met een beetje hulp van buitenaf, om kwalitatief goed onderwijs te bieden aan alle leerlingen. Alle leerlingen dus, met of zonder al dan niet zichtbaar vlekje. En als dat écht te ingewikkeld wordt en het kind onvoldoende kan groeien in die reguliere school, of wanneer er situaties ontstaan die te gevaarlijk voor het kind of anderen worden, dan moet je kiezen voor een meer gespecialiseerde setting. Dan is dat kind beter af. En kom nou niet met de valse hoopgevende "oplossing" van tijdelijke uitplaatsing of tussenvoorziening.
"Als Geneviève wat minder autistisch reageert, mag ze weer meedoen hoor!".

En nu maar hopen dat ik het scherp genoeg heb neergezet en de onderwijswereld massaal over me heen valt en reageert, protesteert, na gaat denken of in ieder geval een inhoudelijke bijdrage levert aan het ontstaan van passend onderwijs. Dan heb ik dat in ieder geval bereikt, als tegenwicht voor de vrijwel uitsluitend bestuurlijke drukte "hoeveel passend onderwijs wel gaat kosten".

dinsdag 10 april 2012

Ben ik nou de enige die het nog snapt?

Jasper van Dijk in de 2e Kamer: OPDC moet sluiten vanwege bezuinigingen. Hoe kan dat minister? Boris deed er nog een schepje bovenop. Nou mag je toch van de oppositie verwachten dat men zich terdege heeft voorbereid. Het was een inkoppertje voor de minister: een OPDC is géén speciaal onderwijs en de bezuinigingen op passend onderwijs zijn nog niet begonnen! De mannen pruttelen nog wat na, maar hebben gewoon ongelijk. Wél is het zo (had dát dan even opgemerkt!) dat het hele passende onderwijs een zootje van het onderwijs maakt:
1. op de ene plek sluit men de deuren van het OPDC omdat men straks vanwege de "verevening" geld moet inleveren (en dat is geen bezuiniging, maar minstens zo erg!). Géén bezuiniging, maar raar schuiven met geld.
2. op de andere plek stopt men het geld wat men krijgt vanwege begeleiding van kinderen (rugzakjes) juist in het OPDC, zodat er meer "speciale plaatsen" komen. Hoezo "integratie"? Van de gewone school-met-rugzakje naar een "tussenvoorziening". Even cynisch: een hele vooruitgang voor de leerling!

Als de politici er al niks meer van snappen, wat moet "het volk" dan nog?
Maar, ik geef wel grif toe...
passend onderwijs...onbegrijpelijk!

zondag 8 april 2012

Hoe kipt Nederland?

Ik ben begonnen met mijn negende (gratis) boekje over Passend Onderwijs. Dat gaat naar de 2500 abonnees in de zomer. Voorproefje: het eerste verhaal:


Hoe kipt Nederland?
Laat ik, nu ik nog uw volle aandacht heb, op serieuze toon beginnen…. straks wordt het wel weer grappig. ’s Morgens om acht uur, op een dag dat ik een presentatie zou geven, hoorde ik op de radio een reclame. U kent de tune wel "Kip, het meest veelzijdige stukje vlees!" En daarna een stem: "Hoe kipt Nederland?" Ik heb de titel van mijn presentatie van die dag direct aangepast in "Hoe kipt Nederland?"
Natuurlijk keken de congresgangers wat raar op, maar men is wat van mij gewend. En ik bedoelde het ook als serieuze inleiding: wat IS Passend Onderwijs eigenlijk? Is daar wel een recept voor? Kun je dat beschrijven in blauwdrukken, structuren, vormen? En, om de vergelijking maar even door te trekken, kun je eigenlijk wel een recept schrijven als je de smaak van je gasten niet kent?
Natuurlijk kun je eerst de kip klaarmaken en dan vóór het opdienen eerst gaan uitleggen waarom het lekker moet zijn. Maar menig gast zal daar niet intrappen. Al dan niet openlijk zullen er gasten zijn die gaan morren, omdat ze iets anders hadden gewild, wellicht besteld.
Als het klaarmaken van Passend Onderwijs niet eerst begonnen is met het opnemen van de wensen van de gasten…. fout!
Of, wat concreter, en noem me naïef als u wilt, het is toch logisch dat je eerst aan docenten, leraren, onderwijzers gaat vragen wat men wíl? En graag ook aan ouders. Wát wilt u op uw bord? Wat heeft u nodig? Hoe kan ik de maaltijd van onderwijs smakelijker maken? Kijk, dat kaviaar niet kan, is duidelijk. Dat snapt elke gast.
Maar dat het dom is als de kok of restaurant-eigenaar zijn eigen gang gaat, zonder maar ook enig benul te hebben wat er nodig is, staat voor mij als een paal boven water.
Even zo dom is het als de gasten maar afwachten wat er op hun bordje komt.
En als je niks hoort, vraag je het aan de ober, die het weer aan de kok vraagt en die weer aan de hoofdkok en die weer aan de eigenaar en die weer…
Misschien is het niet zo gek als je als leraar, docent, onderwijzer, ouder gewoon vraagt of je mee kunt praten over wat er straks op je bordje komt. En dus niet tevreden bent met "Je eet maar wat de pot schaft" of "Je moet een beetje vertrouwen hebben".

zaterdag 7 april 2012

AOB: ambulante begeleiding verdwijnt


In de brief van Walter Dresscher (folder AOB-blad 07) wordt vermeld: "De ambulante begeleiding voor kinderen in het basisonderwijs met leer- en gedragsproblemen of handicaps wordt meer dan gehalveerd". Ton Elias zegt het juister: "Terwijl iets minder dan de helft van het geld daarvoor gewoon beschikbaar blijft..." Dit geeft een verkeerde, te positieve indruk. In de eerste plaats geldt dit niet alleen voor basisonderwijs, maar ook voor VO. Daarnaast is het zo dat "het geld wel beschikbaar blijft" maar zeer waarschijnlijk niet meer aan ambulante begeleiding besteed zal worden.
Besturen en een aantal samenwerkingsverbanden ervaren nu al enorme tekorten, zeker straks in gebieden waar de verevening miljoenen tekorten laten zien. Men is vrij om de zorgstructuur op eigen manier in te richten. In de voorbereidende overleggen is nu al te merken dat men de gelden die er overblijven liever investeert in time-outvoorzieningen in of buiten de school. "Dat is een keuze en verantwoordelijkheid van de besturen", zou meneer Elias zeggen. In een tijd van schaarste kiest men voor de goedkoopste oplossing, zonder onderzoek te doen naar de effectiviteit van de gekozen oplossingen.
Bovendien: waar zijn die "overgebleven ambulant begeleiders" straks? Geen school voor speciaal onderwijs of ambulante dienst zal mensen in dienst houden, zonder dat daar "zekere inkomsten" tegenover staan. Niet iets meer dan de helft van de ambulante begeleiders verdwijnt, maar het overgrote deel. De aanzeggingen voor ontslag gaan eerdaags de deur uit. Voor alle ambulant begeleiders dus, want er is geen enkele zekerheid over de begroting over twee jaar. De expertise verdwijnt. Totaal.

vrijdag 6 april 2012

Niet alleen mopperen

Het is niet goed alleen maar te mopperen. Goede alternatieven, dáár zitten we op te wachten! De schouders eronder en bouwen met die handel!

Want mopperen of doemdenken is makkelijk. Denk positief:
1. het rugzakjessysteem en de indicatiestelling brengt bureaucratie met zich mee. Hoewel het inmiddels een dagtaak is geworden voor me om met Jan-en-alleman te vergaderen over passend onderwijs (en overal hetzelfde.... we weten nog niet het fijne ervan...) zijn we straks van een boel bureaucratie af. Ouders en scholen hoeven geen stapels formulieren meer in te vullen! Nou bezuinigt dat niet op het systeem, maar voor de betrokkenen is het een zegen! Dat een individuele ouder dan geen enkel concreet iets in handen heeft om aan te tonen dat er begeleiding nodig is, is een negatief effectje. Maar ja, die begeleiders zijn toch al ontslagen. Dus er valt al helemaal niks of niemand in te huren. In ieder geval niemand van kaliber en ervaring op dat vlak. En we hebben toch een "hulpklasje-als-het-nodig-is"?
2. in veel delen van het land zit er in de portemonnee "passend onderwijs" geen geld, maar een schuldbekentenis. Met een negatief saldo moet men daar een heel nieuw systeem bouwen. Maar laten we positief zijn: als er geen geld is, kun je ook niks oppotten of over de balk smijten.
3. er vallen geen gedwongen ontslagen, zegt de minister. Nou. Da's positief! De mensen komen weer ergens aan de bak! Tja, maar waar? Want die lege portemonnee met die schuldbekentenis... en dan ook nog min of meer gedwongen worden om "vreemd personeel" aan te nemen, maakt de sfeer er ook niet beter op.
4. "Als uw kind echt hulp nodig heeft, krijgt die het ook!" Dat staat vast, zeggen de minister en meneer Elias. Maar ja....wie bepaalt nou of een kind echt hulp nodig heeft? "Het uitstroomprofiel laat toch al duidelijk zien dat uw kind de Havo niet zal halen". Nou dan, hoezo hulp? We "zitten op koers".
5. de expertise verdwijnt. Nou ja, als er geen vlekjes meer zijn is expertise ook niet meer nodig. Hele diensten van meer dan 100 gespecialiseerde trainers en begeleiders en adviseurs worden ontmanteld en nog steeds hoor je links en rechts van docenten "dan doen we een beroep op jullie". Jullie? We ZIJN er dan niet meer!!!

Ik merk dat ik in mijn betoogje moeilijk tot alternatieven kom en dat was wel mijn oprechte bedoeling. Het is tenslotte bijna Pasen en de opstanding is een teken van hoop, nieuwe kansen.

Nou vooruit dan, een alternatief: 
Passend onderwijs? Niet doen.
Het is niet nodig.
Stop met de kruisiging van een systeem waarin in ieder geval begeleiding voor leerlingen aanwezig is en ouders iets te vertellen hebben. Verbeter het.
Stop het niet in een graf, in de hoop dat de steen weggerold zal worden en een betere onderwijstoekomst aanbreekt.
Graag zou ik de regering in deze trant willen toespreken, maar het zal geen zin hebben. Met onschuldige blikken zal men opkijken na mijn aankondiging van het einde en openlijk vragen "Ben ik het Heer?"
Als de haan drie keer kraait....

maandag 2 april 2012

Ja, dus, chantage!

Passend Onderwijs gaat in op 1 augustus 2012 en per 2013 verdwijnen vele, vele banen. Naar aanleiding van protesten (expertise verdwijnt, begeleiders werkloos) vertelt de minister aan de 2e Kamer dat er in de schooljaren 2013-2014 en 2014 - 2015 een overgang komt. Zelfs op schrift! De begeleiding zit dan nog een beetje vast aan de begeleiders gedurende twee jaar, zodat die begeleiders niet direct werkeloos worden en ze de expertise kunnen overdragen. Hiervoor sluit ze een akkoord met de vakbonden......
Eh.....laatste berichten:
de minister tekent het akkoord niet voor 5 juni. Wat was er 5 juni ook alweer? O, ja. .... akties vanuit onderwijs.
Dus kan ik alleen maar concluderen dat de minister het op straat zetten van begeleiders, en de overdracht van expertise t.b.v. het gewone onderwijs afhankelijk maakt van de protesten die "het veld" laat horen tegen de bezuinigingen.
Of anders gezegd: "Grote mond? Dan zullen jullie het weten!"
Maar eh.. dat gaat dus zeeer zeeeeeeeeeeeeeeeeer ten koste van de leerlingen en gespecialiseerd personeel. Volgens mij licht ze de Kamer dan ook verkeerd voor, of in ieder geval onvolledig.
En weet de 2e Kamer dit? Meldt mevrouw van Bijsterveldt dit? En welke politicus is slim genoeg om deze chantage over de ruggen van leerlingen te doorzien? Wie stelt vragen in de Kamer? Hoezo: "geleidelijk"? De minister tekent niet voor 5 juni en dat betekent dus weer een golf onzekerheid voor alle scholen, de betreffende begeleiders, ouders en vooral kinderen!

De inzet is : akties op 5 juni? Nou, de minister: dan de beuk erin en per 1 augustus 2013 alle begeleiders op straat (hoezo van werk naar werk) en expertise-overdracht... ach la ma zitte....och... die expertise-overdracht....

En nu ben ik dus benieuwd hoe politici dit oppikken en de minister om opheldering vragen. Is dit wraak, op aandringen van Elias (zie vragen op 8 maart aan de minister)? Angst over de ruggen van vele duizenden specialisten en heeeeeeeeeeel veel kinderen heen?
Dit is echt een politicus onwaardig. Het is je reinste chantage over de rug van kwestbare kinderen heen.
En dan verbaast ze zich over een volle arena?
Is er minstens één politicus die vragen stelt in de 2e Kamer?

Eh... C da?????
Tja......


zondag 1 april 2012

Een beetje minder toekomst...

We weten en zeggen het allemaal: we moeten bezuinigen of hervormen. Het moet allemaal met minder geld, daar helpt geen lieve moeder aan. De benzine wordt duurder, heel vervelend. De salarissen worden bevroren, maar ergens snappen we dat wel. Er moet worden ingeleverd. Het is economisch zwaar weer en we proberen er het beste van te maken. We komen er wel weer bovenop.
Bepaalde bezuinigingen echter, raken de ziel van de maatschappij. En dát kan natuurlijk niet. Dan staat het volk op, want we blijven wel onze waarden en normen koesteren. Daarom zijn politieke partijen er als de kippen bij om bepaalde bezuinigingen en de ernstige gevolgen daarvan te bagatelliseren. Bezuinigingen op de PGB? Ach, we bedoelen UW kind natuurlijk niet, dat blijft zorg krijgen. Bezuinigen op onderwijs? Ach, die zijn nog helemaal niet aan de orde en áls die al komen, nou dan doen we het met minder bureaucratie. Dat scoort, want veel ouders kennen de bureaucratie van het verplicht invullen van een stapel papieren voordat je een rugzakje krijgt. Weg dus die bureaucratie, maar eh.... ouders hebben dan wel minder stress, maar hoe draagt dat nou bij aan die bezuiniging?
En intussen hebben tienduizenden leraren al ontslagaanzegging in de bus. Natuurlijk kan de regering niet zeggen: minder geld naar het (speciaal) onderwijs, och... dan krijgt uw kind maar wat minder toekomst. Dat vreet niemand. Dus zegt men: "Het gaat alleen om die fraude-rugzakjes". Of: "Als leraren wat harder lopen blijft de kwaliteit gelijk". Zonder enig relevant onderzoek zoekt de politiek de onderbuik van het publiek. "Kijk nou toch eens... die luie leraren staken en de bus wordt ook nog eens door uw belastingcentjes betaald!".
Het is een kwestie van "verkopen" geworden: hoe maak ik de hele operatie smakelijk. "Dicht bij huis onderwijs!" Tja, wie wil dat nou niet! Al die muffe busjes.... maar als dat betekent dat je kind als enige rolstoeler op een school terecht komt en dus niet mee mag op kamp, dan blijkt de praktijk ineens minder rooskleurig. Het woord "tussenvoorziening" bekt lekkerder dan "speciale school", maar blijkt over enkele jaren veel duurder en minder efficiënt te zijn dan een voorziening die de middelen centraal kan inzetten.
"Kinderen mogen geen stempel! Ze horen mét elkaar samen in de maatschappij, dus: inclusief onderwijs!" Maar als dat met een karige bekostiging moet, zonder voldoende personeel, vind je "passend onderwijs" ineens een minder goed idee. Als een leerling met een gedragsprobleem, bijvoorbeeld voor de lol lijm in het melkpakje van je dochtertje spuit....
We moeten "minderen" en daar heb ik alle begrip voor. Maar als men dan in plaats van "uw kind krijgt minder toekomst" de boel ook nog eens wil verkopen als "de zorg blijft, het wordt beter voor uw kind, er is in het verleden te veel geld verspild, u zult het zien: uw kind komt goed terecht", tja, dan krijg ik kotsneigingen. Vooral als blijkt dat het volstrekt onnodig is. Dan is het onverantwoorde en ranzige politiek.